Przeciwdziałanie marnowaniu żywności. Ustawa Przeciwdziałanie marnowaniu żywności. Ustawa

Kogo dotyczy ta ustawa?

Na chwilę obecną przepisy Ustawy o przeciwdziałaniu marnowaniu żywności dotyczą przedsiębiorstw spożywczych w zakresie sprzedaży żywności w jednostce handlu detalicznego lub hurtowego o powierzchni sprzedaży 400 metrów kwadratowych, w której przychody ze sprzedaży środków spożywczych stanowią co najmniej 50% przychodów ze sprzedaży wszystkich towarów.

Jednak po dwóch latach od dnia wejścia Ustawy w życie ma ona również objąć swoim zakresem jednostki handlu detalicznego lub hurtowego o powierzchni sprzedaży powyżej 250 metrów kwadratowych, w których przychody ze sprzedaży żywności stanowią co najmniej 50% przychodów ze sprzedaży wszystkich towarów.

Jakie zmiany obowiązują od 1 marca 2020 roku?

Część przepisów Ustawy obowiązuje od września 2019 roku, jednak niektóre przepisy zaczęły obowiązywać po sześciu miesiącach od ogłoszenia, tj. 1 marca 2020 roku.

• Od 1 marca 2020 roku obowiązują przepisy dotyczące:
  
• opłat za marnowanie żywności – sprzedawca żywności od 1 marca 2020 roku zobowiązany jest do ponoszenia opłaty za marnowanie żywności, stawka opłaty wynosi 0,1 zł za 1 kg marnowanej żywności (Ustawa przewiduje również sposób obliczania należnej opłaty),
  
• przeznaczenia środków pochodzących z opłaty – opłaty za marnowanie żywności przekazywane są organizacji pozarządowej,
• obowiązku sprawozdawczego organizacji pozarządowej – organizacje pozarządowe zostały zobowiązane do składnia rocznej informacji o wykorzystaniu środków pochodzących z opłaty w terminie do dnia 31 marca roku następującego po roku, którego dotyczy informacja. Co więcej organizacja pozarządowa ma obowiązek składania pisemnego rocznego sprawozdania o sposobie zagospodarowania otrzymanej żywności Głównemu Inspektora Ochrony Środowiska,
• roczne sprawozdania o marnowanej żywności – sprzedawca żywności również został zobowiązany do składania rocznego sprawozdania o marnowanej żywności zawierające dane o całkowitej masie marnowanej żywności w danym roku oraz wysokości należnej opłaty wraz ze wskazaniem wysokości opłaty w terminie do dnia 31 marca roku kalendarzowego następującego po roku, którego dotyczy sprawozdanie,
• sankcji za niewykonywanie obowiązków sprawozdawczych – za niewykonanie obowiązków sprawozdawczych nałożonych na organizacje pozarządowe jak i sprzedawców żywności może zostać nałożona kara grzywny,
• sankcji za niezawarcie umowy z organizacją pozarządową – sprzedawca żywności, który nie zawarł z organizacją pozarządową umowy dotyczącej nieodpłatnego przekazywania żywności, podlega karze pieniężnej w wysokości 5000 zł,
• sankcji za niewniesienie opłaty – w sytuacji niewniesienia opłaty albo wniesienia jej, ale nie w pełnej wysokości, sprzedawca żywności podlega karze pieniężnej w wysokości od 500 zł do 10 000 zł,
• decyzji o wymierzeniu kary pieniężnej – decyzje o wymierzeniu kary pieniężnej (zastosowaniu sankcji) wydaje  wojewódzki inspektor ochrony środowiska właściwy ze względu na miejsce prowadzenia przez sprzedawcę żywności działalności w zakresie sprzedaży żywności.

Informacje w tym zakresie mogą Państwo znaleźć w naszej wcześniejszej publikacji:

https://home.kpmg/pl/pl/home/insights/2019/07/know-your-market-koniec-z-marnowaniem-zywnosci-anna-bialecka.html