W wyroku z 18 kwietnia 2023 roku (sygn. II FSK 2526/20) NSA uznał, że wynagrodzenie należne ubezpieczycielowi GAP oraz ubezpieczycielowi assistance z tytułu umów ubezpieczenia, nie mieści się w katalogu przychodów wymienionych w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT, podlegających opodatkowaniu tzw. podatkiem u źródła.
Zdaniem NSA dokonując porównania instytucji gwarancji i ubezpieczenia na gruncie prawa cywilnego, trudno doszukać się podobieństw, które uzasadniałyby uznanie ich za świadczenia podobne. Ponadto, w ocenie sądu warto zauważyć, że podobny katalog usług zawarty był w art. 15e ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT (w stanie prawnym sprzed 1 stycznia 2022 roku) jednak przepis ten wymieniał usługi ubezpieczenia wprost. Skoro zatem w tym przypadku ustawodawca uznał, że należy je wymienić osobno to znaczy, że nie są one podobne do pozostałych wymienionych w tym przepisie usług.