• 1000

Zapraszamy do zapoznania się z treścią „Podatkowego podsumowania tygodnia”, przygotowanego we współpracy z ekspertami podatkowymi KPMG w Polsce.

W dzisiejszym odcinku następujące tematy:

Na posiedzeniu w dniu 7 grudnia 2022 roku Rada Polityki Pieniężnej postanowiła utrzymać stopy procentowe NBP na niezmienionym poziomie tj.:

  • stopa referencyjna 6,75% w skali rocznej;
  • stopa lombardowa 7,25% w skali rocznej;
  • stopa depozytowa 6,25% w skali rocznej;
  • stopa redyskonta weksli 6,80% w skali rocznej;
  • stopa dyskontowa weksli 6,85% w skali rocznej.

Wysokość stopy referencyjnej wpływa m.in. na: wysokość odsetek od zaległości podatkowych (200% podstawowej stopy oprocentowania kredytu lombardowego + 2% z tym, że stawka nie może być niższa niż 8), które wynoszą obecnie 16,5% w skali roku, czy też wysokość limitu hipotetycznych kosztów finansowania zewnętrznego oraz obniżkę kwoty zobowiązania podatkowego w przypadku zapłaty VAT w całości z rachunku VAT w terminie wcześniejszym niż termin zapłaty podatku.

5 grudnia 2022 r. na stronach RCL opublikowano projekty rozporządzeń Ministra Finansów zmieniające rozporządzenia w sprawie dokumentacji cen transferowych w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku dochodowego od osób prawnych. Proponowane zmiany mają charakter dostosowujący i związane są z uchyleniem przepisu odnoszącego się do wykazywania informacji dotyczących tzw. pośrednich transakcji rajowych. W związku z powyższym, z treści zmienianych rozporządzeń skreśla się z mocą wsteczną odwołania do przepisów określających obowiązki dokumentacyjne względem tzw. pośrednich transakcji rajowych. Nowe przepisy mają wejść w życie z dniem ogłoszenia.

Na początku grudnia opublikowana została długo oczekiwana pierwsza pozytywna opinia Rady do Spraw Przeciwdziałania Unikaniu Opodatkowania z 30 września 2022 r. wyrażona w uchwale nr 8/2022. Dotyczyła ona tzw. step-up`u na znaku towarowym oraz nieruchomości dokonanego przez podmioty z grupy kapitałowej. Rada uznała, że poprzez zespół czynności podatnik osiągnął korzyść podatkową w postaci obniżenia wysokości zobowiązania podatkowego, jednak w jej ocenie nie działał on przede wszystkim w celu osiągnięcia tej korzyści (podatnik powołał się na ekspertyzę, z której wynikało, że głównym celem transakcji była zmiana struktury grupy wraz z pozyskaniem dodatkowego finansowania dla inwestycji). Z uwagi na fakt istnienia celu biznesowego, Rada uznała ponadto, że sposób działania podatnika nie był sztuczny. W konsekwencji, w ocenie Rady w przedmiotowej sprawie nie wystąpiły przesłanki umożliwiające zastosowanie art. 119a Ordynacji podatkowej.

W wyroku z 6 grudnia 2022 r. (sygn. II FSK 935/20) NSA wypowiedział się w sprawie spółki, której pracownicy wykonują pracę w siedzibie spółki oraz w biurach w innych lokalizacjach. Umowy o pracę nie regulują kwestii, ile czasu w jakiej lokalizacji mają oni świadczyć pracę. Spółka zwraca lub ponosi koszty podróży oraz noclegów poniesionych w związku z czasowym wykonywaniem pracy we wskazanych umową o pracę lokalizacjach. Wyjazdy te nie stanowią podróży służbowych w rozumieniu Kodeksu Pracy. Zdaniem NSA wydatki tego rodzaju ponoszone na rzecz pracowników (z wyłączeniem mobilnych), będą stanowić dla nich przychód w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o PIT podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym, od którego płatnik jest obowiązany pobrać zaliczkę na podatek.

8 grudnia 2022 r. TSUE wydał wyrok w sprawie C 378/21 dotyczącej interpretacji dyrektywy w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej. Sprawa dotyczyła spółki, która zastosowała zbyt wysoką stawkę VAT w odniesieniu do świadczonych przez nią usług. Po stwierdzeniu w postępowaniu głównym, że ustawowa stawka VAT mająca zastosowanie do jej usług powinna być niższa, skorygowała ona swoją deklarację VAT i zażądała zwrotu nadpłaconego podatku VAT. Organ podatkowy uznał korektę deklaracji za nieprawidłową ze względu na to, że zgodnie z prawem krajowym skarżąca jest zobowiązana do zapłaty wyższego VAT z powodu braku dokonania korekty faktur. Poza tym klienci skarżącej ponieśli wyższy koszt VAT, w związku z czym żądana korekta prowadziłaby do bezpodstawnego wzbogacenia skarżącej. Zdaniem TSUE podatnik, który świadczył usługę i wykazał na fakturze kwotę podatku VAT obliczoną na podstawie błędnej stawki nie jest zobowiązany do zapłaty części błędnie zafakturowanego VAT, jeśli nie istnieje żadne ryzyko utraty wpływów podatkowych w związku z tym, że usługobiorcy są wyłącznie konsumentami końcowymi niekorzystającymi z prawa do odliczenia naliczonego podatku VAT.

Komisja Europejska przedstawiła coroczny raport – „VAT GAP in the EU – Report 2022”, który pokazuje wstępne dane dotyczące luki VAT w krajach UE. Zgodnie z raportem w 2020 r. w Polsce luka VAT osiągnęła poziom 11,3 %, zmniejszyła się więc o 1,4 pkt. w stosunku do 2019 r. Pomiędzy latami 2016-2020 wg. danych KE w Polsce nastąpił spadek luki VAT o ponad 9 pkt. proc. Polska należy tym samym do europejskiej czołówki w obniżaniu luki VAT pomiędzy latami 2016-2020. Zgodnie z dokumentem „Program Konwergencji – aktualizacja 2022” szacowany poziom luki VAT w 2020 r. wynosił 10,4 % (a zatem KE oszacowała ją niewiele wyżej, bo o 0,9 pkt. proc.), a w 2021 r. – wg krajowych szacunków spadła do 4,3 %.

6 grudnia 2022 r. po zatwierdzeniu wniosku Komisji Europejskiej, Rada Unii Europejskiej upoważniła Polskę do dalszego ograniczania do 50% prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w odniesieniu do niektórych pojazdów do dnia 31 grudnia 2025 r. Jak wskazała Rada UE w treści decyzji: „Stosowanie szczególnych środków po dniu 31 grudnia 2022 r. wpłynie jedynie w nieznacznym stopniu na ogólną kwotę dochodów podatkowych Polski pobieranych na etapie ostatecznej konsumpcji i nie będzie mieć negatywnego wpływu na zasoby własne Unii pochodzące z podatku VAT". 

Na stronie MF pojawił się projekt objaśnień dotyczących oświadczeń i wniosków mających wpływ na wysokość zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych (dalej: zaliczki), które obliczają i pobierają płatnicy tego podatku. Objaśnienia zawierają ogólne wyjaśnienia na temat podmiotów pełniących funkcję płatnika podatku PIT, rodzajów oświadczeń i wniosków, zasad ich składania oraz skutków jakie wywołują. Objaśnienia uwzględniają stan prawny obowiązujący od 1 stycznia 2023 r., w tym przepisy art. 31a, 31b i 31c ustawy PIT, które zostały wprowadzone ustawą z 9 czerwca 2022 r. (tzw. Polski Ład 2.0) oraz mają zastosowanie do dochodów uzyskanych od 2023 r. Jednocześnie poinformowano o rozpoczęciu konsultacji w tym zakresie, które potrwają do dnia 15 grudnia 2022 r. 

Skontaktuj się z nami

Bądź z nami w kontakcie