Tax Alert: Projekt ustawy nowelizującej Polski Ład w zakresie CIT

Projektowana ustawa nowelizuje Polski Ład przede wszystkim w zakresie podatku CIT. Proponowane zmiany przepisów są bardzo szerokie, a do najważniejszych z nich należą m.in. modyfikacja i odroczenie wejścia w życie minimalnego podatku dochodowym czy też uchylenie przepisów o tzw. „ukrytej dywidendzie”.

Proponuje się zawieszenie stosowania lub uchylenie nowych przepisów art. 24ca ustawy o CIT w okresie 1 roku, tj. od dnia 1 stycznia 2022 r. do dnia 31 grudnia 2022 r. Wskazany zabieg legislacyjny ma, zgodnie z uzasadnieniem, uchronić polskie firmy przed ewentualnymi negatywnymi konsekwencjami wejścia w życie tego podatku w okolicznościach, gdy zawirowania polityczno-gospodarcze mają wpływ na globalną gospodarkę i tym samym na funkcjonujące w jej przestrzeni podmioty.

Jednocześnie, projekt wprowadza zmiany w konstrukcji samego podatku minimalnego polegające w szczególności na:

a) podwyższeniu, do 2%, wskaźnika rentowności, przy jednoczesnej zmianie metodyki jego wyliczania poprzez wyłączenie:

• z kosztów uzyskania przychodów – opłat z tytułu umowy leasingu,
• z przychodów – wartości należności handlowych zbywanych na rzecz podmiotów z branży faktoringowej,
• z kosztów uzyskania przychodów – wzrostu wartości wynagrodzeń i składek na ubezpieczenie społeczne w odstępach rocznych oraz wzrostu wartości energii w odstępach rocznych, a także równowartości podatku akcyzowego;

b) wprowadzeniu alternatywnej metody ustalania podstawy opodatkowania – według wyboru podatnika, tj.:

• podstawa opodatkowania to 4% przychodów  i stawka podatku 10% albo

• podstawa opodatkowania to 2% przychodów + obecnie już istniejące elementy wyliczania podstawy opodatkowania: koszty pasywne tj. finansowanie dłużne i usługi niematerialne + ujawnienie WNIP (stawka podatku 10%),

c) wyłączeniu z tego podatku:

• podatników CIT, których roczne przychody nie przekraczają 2.000.000 euro (tj. tzw. małych podatników),
• spółek komunalnych,
• podatników, których większość przychodów zostało osiągniętych w związku ze świadczeniem usług ochrony zdrowia,
• podatników, których rentowność w jednym z trzech ostatnich lat podatkowych była powyżej wskaźnika 2%, a także podatników postawionych w stan upadłości lub likwidacji.

Zmiana wprowadzona w art. 27b ust. 8 ustawy o CIT ma na celu usprawnienie procesu aktualizacji gromadzonych danych.

Dane podawane do publicznej wiadomości są obecnie aktualizowane kwartalnie – według stanu na pierwszy dzień miesiąca, w którym kończy się dany kwartał roku kalendarzowego. Projekt postuluje aktualizację roczną (w terminie do dnia 30 września) według stanu na pierwszy dzień miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym indywidualne dane podatników mają zostać podane do publicznej wiadomości (tj. wg stanu na dzień 1 sierpnia).

Proponuje się uchylenie art. 2 pkt 31 lit. a tiret trzecie i lit. b ustawy z 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2105 z późn. zm.), zgodnie z którymi w ustawie o CIT w art. 16 ust. 1 :

• po pkt 15a dodaje się pkt 15b w brzmieniu:

"15b) kosztów poniesionych przez podatnika będącego spółką w związku ze świadczeniem wykonanym przez podmiot powiązany w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 z tą spółką lub ze wspólnikiem tej spółki, jeżeli poniesienie tego kosztu stanowi ukrytą dywidendę, z zastrzeżeniem ust. 1d i 1e;",

• po ust. 1c dodaje się ust. 1d i 1e w brzmieniu:

"1d. Koszty, o których mowa w ust. 1 pkt 15b, stanowią ukrytą dywidendę, jeżeli:

1. wysokość tych kosztów lub termin ich poniesienia w jakikolwiek sposób są uzależnione od osiągnięcia zysku przez podatnika lub wysokości tego zysku lub
2. racjonalnie działający podatnik nie poniósłby takich kosztów lub mógłby ponieść niższe koszty w przypadku wykonania porównywalnego świadczenia przez podmiot niepowiązany w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3 z podatnikiem, przy czym przy określaniu wysokości tych kosztów przepisy art. 11c i art. 11d stosuje się odpowiednio, lub
3. koszty te obejmują wynagrodzenie za prawo do korzystania z aktywów, które stanowiły własność lub współwłasność wspólnika lub podmiotu powiązanego ze wspólnikiem przed utworzeniem podatnika.

1e. Przepisów ust. 1d pkt 2 i 3 nie stosuje się w przypadku, gdy suma poniesionych w roku podatkowym przez podatnika kosztów stanowiących ukrytą dywidendę na podstawie tych przepisów, jest niższa niż kwota zysku brutto w rozumieniu przepisów o rachunkowości, uzyskanego w roku obrotowym, w którym koszty te zostały uwzględnione w wyniku finansowym podatnika.";

Proponuje się zmianę przepisów o zagranicznych jednostkach kontrolowanych (CFC) przede wszystkim w zakresie wprowadzenia przepisów mających na celu eliminację podwójnego opodatkowania CFC w przypadku wypłaty dywidendy w strukturach holdingowych (art. 24a ust. 2 pkt 4, ust. 12a ustawy o CIT).

Ponadto proponuje się doprecyzowanie przesłanki określonej w art. 24a ust. 3 pkt 5 (dotyczącej wysokiej rentowności zagranicznej jednostki w stosunku do posiadanych aktywów) w przypadku potencjalnego zbycia aktywów w trakcie roku (art. 24a ust. 3f), jak również doprecyzowanie definicji jednostki zależnej (art. 24a ust. 2 pkt 3) – zmiana o charakterze  redakcyjnym / uzupełniającym.

Analogiczne rozwiązania przewidziane zostały w projekcie ustawy o PIT (art. 30f ustawy o PIT).

W celu ograniczenia istotnych wątpliwości interpretacyjnych dotyczących podatku od przerzuconych dochodów proponuje się m.in. następujące zmiany:

a. doprecyzowuje się siatkę pojęciową stosowaną w art. 24aa ustawy o CIT oraz wprowadza przepisy w zakresie podstawy opodatkowania,

b. w odniesieniu do podmiotu powiązanego, na rzecz którego ponoszone są koszty, doprecyzowuje się, że podmiot ten nie ma siedziby lub zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

c. doprecyzowuje się warunek dotyczący 50% przychodów uzyskiwanych przez podmiot powiązany oraz warunek dotyczący przenoszenia przychodów na rzecz innego podmiotu (co najmniej 10%),

d. upraszcza się warunek dotyczący preferencyjnego opodatkowania w państwie siedziby, zarządu, zarejestrowania lub położenia podmiotu powiązanego (warunek niższego opodatkowania odnosi się wprost do przychodów podmiotu powiązanego z danej należności, a nie do całokształtu działalności lub dochodu podmiotu powiązanego); preferencyjne opodatkowanie ustala się w szczególności w oparciu o efektywną stawkę podatku dochodowego niższą niż 14,25%; przy czym w tym zakresie uwzględnia się odliczenia od podstawy opodatkowania, podatku lub zwroty podatku na rzecz podmiotu powiązanego, bezpośrednio związane z przychodem z tytułu tej określonej należności.

Pozostałe zmiany obejmują m.in. wprowadzenie odpowiedniego stosowania przepisów o podatku od przerzuconych dochodów do określonych schematów z udziałem spółek transparentnych podatkowo bądź z podmiotami zagranicznymi przenoszącymi przychody do innych podmiotów zagranicznych korzystających z niskiego opodatkowania.
 

Ogólnym celem projektowanych zmian w przepisach o podatku u źródła (ang. withholding tax - WHT) jest urealnienie i złagodzenie nowego mechanizmu poboru tego podatku, nazywanego w skrócie mechanizmem pay & refund (art. 26 ust. 2e i nast. ustawy o CIT oraz art. 41 ust. 12 i nast. ustawy o PIT). Chodzi o uchylenie obowiązków szeroko rozumianych płatników (tj. emitenta i podmiotu będącego tzw. płatnikiem technicznym) w zakresie opodatkowania u źródła odsetek i dyskonta od skarbowych papierów wartościowych (tj. bonów i obligacji skarbowych) oraz uelastycznienie konstrukcji oświadczenia płatnika wyłączającego obowiązek stosowania mechanizmu pay & refund.

W tym celu proponuje się:

• po pierwsze – rozszerzenie zakresu przedmiotowego zwolnienia podatnika-nierezydenta od podatku dochodowego, które zawarte jest w art. 17 ust. 1 pkt 50 ustawy o CIT i art. 21 ust. 1 pkt 130 ustawy o PIT, i objęcie nim także obligacji skarbowych oferowanych na rynku krajowym i bonów skarbowych oraz odpowiednią zmianę w zakresie przedmiotowym zwolnienia od obowiązku płatnika co do poboru podatku, które jest zawarte w art. 26 ust. 1aa ustawy o CIT i art. 41 ust. 24 ustawy o PIT; suma tych zmian ma prowadzić do ujednolicenia zwolnienia od podatku dochodowego odsetek i dyskonta od skarbowych papierów wartościowych i powiązanego z nim zwolnienia od obowiązku poboru podatku (w zakresie wypłaty na rzecz podatnika-nierezydenta), a w konsekwencji – do zwolnienia płatników od obowiązków dotyczących ustalenia występowania powiązań między emitentem (płatnik sensu stricto) a interesariuszem (podatnik-nierezydent) i przekroczenia kwoty 2 mln złotych, które są elementem mechanizmu pay & refund,
• po drugie – wydłużenie zakresu czasowego oświadczenia płatnika z art. 26 ust. 7a ustawy CIT i art. 41 ust. 15 ustawy PIT do końca roku podatkowego płatnika zamiast tylko dodatkowych dwóch miesięcy; nowe regulacje mają być jednak stosowane do wypłat należności oraz wypłat (świadczeń), pieniędzy i wartości pieniężnych dokonywanych, stawianych do dyspozycji lub wypłacanych po dniu 31 grudnia 2022r.

Zmiany w rozliczaniu kosztów finansowania dłużnego w kosztach podatkowych dotyczące treści art. 15c ust. 1 ustawy o CIT mają na celu usunięcie wątpliwości interpretacyjnych zgłaszanych przez podatników w związku z brzmieniem tego przepisu wprowadzonym ustawą z 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2105 z późn. zm.).

Z kolei zmiana zaproponowana w art. 16 ust. 1 pkt 13f ustawy o CIT, dotycząca przepisów o kosztach finansowania dłużnego przeznaczonego na transakcje kapitałowe ma na celu wyłączenie stosowania tych przepisów w sytuacjach, kiedy finansującym jest bank lub spółdzielcza kasa oszczędnościowo-kredytowa mające siedzibę w państwie członkowskim UE lub w państwie należącym do EOG. Ponadto nie byłyby objęte tymi przepisami przypadki finansowania dłużnego udzielonego na nabycie lub objęcie udziałów (akcji) lub ogółu praw i obowiązków w podmiotach z podatnikiem niepowiązanych.

Zmiana art. 18ed ustawy CIT polega na wyłączeniu możliwości odliczenia od podstawy opodatkowania wydatków na dokonanie pierwszej oferty publicznej, przez podatników osiągających dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Zmiana polega na uchyleniu art. 18f ust. 19 ustawy o CIT i odpowiednio art. 26i ust. 19 ustawy o PIT, zgodnie z którym podatnicy dokonujący odpowiednich zwiększeń lub zmniejszeń wynikających z ulgi na złe długi obowiązani są wykazać w zeznaniu podatkowym wierzytelności lub zobowiązania, z którymi związane są te zwiększenia lub zmniejszenia. Oznacza to rezygnację z odpowiedniego załącznika do zeznania podatkowego, w którym dotychczas wykazywane były takie dane, co pozwoli na uproszczenie obowiązków administracyjnych po stronie podatników.

Celem zmian jest doprecyzowanie przedmiotowych regulacji, a także umożliwienie skorzystania z reżimu holdingowego przez większy krąg przedsiębiorców. Rozszerzeniu ulega – o prostą spółkę akcyjną – katalog form prawnych, w których może działać spółka holdingowa. W przypadku definicji spółki holdingowej usuwany jest warunek  braku korzystania ze zwolnień, o których mowa w art. 20 ust. 3 oraz art. 22 ust. 4 (zwolnienia dywidend z CIT wynikające z Dyrektywy Parent-Subsidiary). Co również istotne, z definicji spółki zależnej usuwane są warunki zakazujące (i) posiadania więcej niż 5% udziałów (akcji) w kapitale innej spółki, (ii) posiadania ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną oraz  (iii) korzystania ze zwolnienia z art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a ustawy o CIT, tj. w ramach specjalnej strefy ekonomicznej lub tzw. Polskiej Strefy Inwestycji.

W celu zapobieżenia ewentualnym wątpliwościom co do okresu, w którym powinny być spełnione warunki konieczne dla  możliwości skorzystania ze zwolnienia z CIT dywidendy lub zysków ze zbycia udziałów, przepisy art. 24m ustawy o CIT zostały odpowiednio doprecyzowane.

Zwolnienie z podatku dochodowego 95% dywidendy uzyskanej przez spółkę holdingową podlega zastąpieniu całkowitym zwolnieniem. W celu uniknięcia wątpliwości co do ewentualnych obowiązków krajowej spółki zależnej jako płatnika w przypadku wypłaty dywidendy spółce holdingowej art. 26 ustawy CIT został odpowiednio uzupełniony o przepisy wyłączające obowiązek poboru podatku u źródła (w art. 26 ustawy o CIT po ust. 1o zaproponowano dodanie ust. 1p w brzmieniu: Krajowa spółka zależna w rozumieniu art. 24m ust. 1 pkt 1 nie jest obowiązana do poboru podatku od dywidend zwolnionych od podatku na podstawie art. 24n.”

Proponuje się:

a) doprecyzowanie terminu do złożenia zawiadomienia o wyborze opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek przed upływem przyjętego przez podatnika roku podatkowego,

b) zmiany w zakresie określania dochodu z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą w przypadku wykorzystywania składników majątku (np. samochodów osobowych) na cele działalności gospodarczej oraz inne cele niezwiązane z działalnością gospodarczą,

c) doprecyzowanie przepisu określającego warunek wygaśnięcia zobowiązania podatkowego z tytułu tzw. korekty wstępnej – zmiana polegająca na dookreśleniu, że zobowiązanie podatkowe z tytułu tzw. korekty wstępnej wygasa w całości po upływie co najmniej jednego pełnego okresu opodatkowania ryczałtem, tj. 4 lat podatkowych,

d) doprecyzowanie przepisu określającego termin na zapłatę podatku należnego od dochodu z przekształcenia – jednoznaczne wskazanie w treści przepisu, że w przypadku zapłaty podatku od dochodu z przekształcenia w całości, podatnik jest zobowiązany uiścić podatek w terminie przewidzianym na złożenie zeznania CIT-8 za rok podatkowym poprzedzający pierwszy rok opodatkowania ryczałtem,

e) zmianę terminu zapłaty ryczałtu od dochodu z tytułu podzielonego zysku i dochodu z tytułu zysku na pokrycie strat (dot. również zaliczek na poczet przewidywanej dywidendy) oraz ryczałtu od rozdysponowanego dochodu z tytułu zysku netto – powyższe ma na celu wyeliminowanie obowiązku zapłaty odsetek w przypadku podziału lub pokrycia wyniku finansowego  netto, wypłaty zaliczek na poczet przewidywanej dywidendy lub rozdysponowania dochodem z tytułu zysku netto po zakończeniu opodatkowania ryczałtem, po szóstym miesiącu roku podatkowego. Obecnie termin zapłaty podatku upływa z dniem 20. dnia siódmego miesiąca danego roku podatkowego. Proponuje się przedłużenie terminu do zapłaty podatku do końca 3-go miesiąca roku podatkowego następującego po roku, w którym dokonano podziału lub pokrycia wyniku finansowego netto, wypłacono zaliczkę na poczet dywidendy lub rozdysponowano dochodem z tytułu zysku netto po zakończeniu opodatkowania ryczałtem,

f) doprecyzowanie przepisów dotyczących warunków uprawniających do opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek w zakresie wydatków ponoszonych przez podatnika na zatrudnienie osób fizycznych na podstawie umowy innej niż umowa o pracę.

Zmiana art. 15 ust. 4h ustawy o CIT podyktowana jest względami ujednolicenia regulacji w zakresie zachowania terminu opłacenia wskazanych przepisem składek, tj. z tytułu przychodów ze stosunku pracy i zrównanych, w części finansowanej przez płatnika (należności ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, z tytułu członkostwa w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, a także zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakład pracy) jak też składek na Fundusz Pracy, Fundusz Solidarnościowy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.

Zgodnie z proponowanym brzmieniem art. 15 ust. 4h ustawy o CIT ww. składki będą stanowiły koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który należności te są należne, pod warunkiem że składki zostaną opłacone w terminie wynikającym z odrębnych przepisów. Proponuje się tym samym odesłanie do odrębnych przepisów precyzujących terminy zapłaty składek.  

Zmiana dotyczy przeformułowania i tym samym uproszczenia procedury zwrotu podatku od przychodów z budynków na wniosek, o której mowa w art. 24b ust. 15 i 16 poprzez doprecyzowanie, że zwrot podatku nastąpi bez konieczności wydawania decyzji w każdym przypadku, gdy kwota zwrotu nie będzie budzić wątpliwości (analogicznie w art. 30g w ust. 15 i 16 ustawy PIT).

Zmiana dotyczy urealnienia progów dokumentacyjnych dla bezpośrednich i pośrednich transakcji rajowych, przez co dokumentację będzie musiało przygotowywać mniej podatników i w zakresie mniejszej liczby transakcji. W przypadku bezpośrednich transakcji rajowych proponuje się dwukrotne podniesienie dokumentacyjnego progu istotności. Natomiast w przypadku transakcji pośrednich, proponuje się przyjąć różne progi istotności w stosunku do określonych rodzajów transakcji (przy zachowaniu proporcji użytych w tym przepisie). Przewiduje się, aby podstawowy próg istotności pozostał na poziomie 500 000 zł, jednakże dla transakcji finansowych oraz towarowych był on pięciokrotnie wyższy i wyniósł 2 500 000 zł. W projekcie zaproponowano doprecyzowanie, że przepis dotyczy rzeczywistego właściciela należności wynikającej z transakcji. Ponadto zaproponowano odejście od konstrukcji domniemania rezydencji rzeczywistego właściciela w raju podatkowym na rzecz wyłączenia obowiązku dokumentacyjnego w określonych przypadkach.

Zmiana ma na celu doprecyzowanie przepisów dotyczących udostępniania wzorów deklaracji w zakresu podatków dochodowych. Intencją przepisów nakładających na ministra właściwego do spraw finansów publicznych obowiązek udostępnienia wzorów deklaracji z zakresu podatków dochodowych było w istocie nałożenie obowiązku udostępnienia wizualizacji wzoru dokumentu elektronicznego, a nie samego wzoru tego dokumentu w znaczeniu jakie mu nadają przepisy ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne. Zgodnie z obowiązującymi przepisami wzór dokumentu elektronicznego jest umieszczany przez ministra właściwego do spraw informatyzacji w Centralnym Repozytorium Wzorów Dokumentów Elektronicznych. Udostępnianie tego samego wzoru dokumentu elektronicznego przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych nie znajduje uzasadnienia na gruncie obowiązujących przepisów.

W wyniku zmian nie będzie budziło wątpliwości, że obowiązek udostępniania deklaracji jest ograniczony do udostępniania ich wizualizacji a nie schemy, która jest udostępniania przez Ministra Cyfryzacji w CRWDE. 

Zmiana ma charakter systemowy i doprecyzowuje obowiązek przekazywania do właściwego dla podatnika naczelnika urzędu skarbowego informacji o umowach z nierezydentami, w przypadku obowiązku składania informacji o cenach transferowych. Obowiązek sporządzenia informacji o umowach z nierezydentami nie będzie występował w przypadku podmiotów, które są obowiązane do sporządzenia informacji o cenach transferowych na podstawie art. 23zf ust. 1 ustawy o PIT oraz art. 11t ust. 1 ustawy o CIT. Zwolnienie z obowiązku sporządzenia informacji o umowach z nierezydentami nie dotyczy zatem podmiotów, które - składając informację o cenach transferowych na podstawie art. 23zf ust. 3 ustawy o PIT oraz art. 11t ust. 3 ustawy o CIT - wykazują w niej tzw. transakcje rajowe. W tych przypadkach podmioty, po spełnieniu określonych ustawowo warunków na podstawie Ordynacji podatkowej oraz wskazanych powyżej ustaw podatkowych, będą zobowiązane zarówno do złożenia ORD-U, jak informacji o cenach transferowych.

Ponadto, zgodnie z projektem ustawy, dotychczasowy przepis art. 11k ust. 2a ustawy o CIT (art. 23w ust. 2a ustawy o PIT) zostanie przeniesiony do znowelizowanego art. 11o ustawy CIT (art. 23za ustawy o PIT).

Z uwagi na wsteczne stosowanie zmian w zakresie art. 11k ust. 2a oraz art. 11o ustawy o CIT (art. 23w ust. 2a ustawy o PIT oraz art. 23za ustawy o PIT) zasadnym jest dodanie w projekcie ustawy odpowiedniego przepisu przejściowego. W celu niepogarszania sytuacji prawnej podmiotów dotychczas zwolnionych z obowiązku złożenia informacji ORD-U w zakresie transakcji kontrolowanych realizowanych na podstawie art. 11k ust. 2a ustawy o CIT (art. 23w ust. 2a ustawy o PIT) w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie projektowanej ustawy przepis przejściowy przewiduje utrzymanie zwolnienia z obowiązku złożenia informacji ORD-U dla podmiotów realizujących ww. transakcje kontrolowane w roku podatkowym rozpoczynającym się po dniu 31 grudnia 2020 r., jednak nie później niż w dniu 31 grudnia 2022 r.

Zmiana art. 81 ust. 2zc ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej stanowi uregulowanie sytuacji, gdy ubezpieczony przedsiębiorca (ryczałtowiec) nie przekaże do ZUS informacji o miesięcznym przychodzie z działalności gospodarczej. 

Dodany przepis art. 69b w ustawie z 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2105 z późn. zm.) dotyczy zasad rozliczania strat w spółkach tworzących podatkowe grupy kapitałowe, wprowadzonych mocą tej ustawy (z dniem 1 stycznia 2022 r.). Po zmianie zasady te znajdą zastosowanie do tzw. nowych strat spółek tworzących PGK, a zatem powstałych począwszy od roku podatkowego rozpoczynającego się po dniu 31 grudnia 2021 r.

Zmiana porządkuje przepisy ustawy o PIT dotyczące oświadczeń i wniosków, jakie podatnicy składają płatnikom w celach poboru zaliczek na podatek, w ten sposób, że wszędzie tam gdzie jest to możliwe, kwestie te będzie regulować norma ogólna zawarta w 31a ustawy PIT.

Proponuje się, aby zakresem wyjątków wymienionych w art. 31a ust. 7 ustawy o PIT objęty został również art. 41 ust. 11 ustawy o PIT, który dotyczy niestosowania 50% kosztów uzyskania przychodów przez płatników wymienionych w art. 41 ust. 1 ustawy PIT, a także aby wniosek ten mógł być złożony według wzoru ustalonego przez ministra finansów (zmiana w art. 45b ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT).

Projektowane zmiany mają wejść w życie 1 stycznia 2023 r. z wyjątkiem przepisów wprowadzających zmiany w zakresie obowiązku sporządzenia lokalnej dokumentacji cen transferowych dla transakcji rajowych. Przepisy w tym zakresie weszłyby w życie z dniem ogłoszenia. Jest to konieczne ze względu na możliwość retroaktywnego skorzystania z nowych, korzystniejszych rozwiązań przez podmioty, które mają obowiązek raportowania w terminie do końca 2022 roku. Wejście w życie tych przepisów w dniu 1 stycznia 2023 roku pozbawiłoby te podmioty możliwości zastosowania korzystniejszych dla  nich rozwiązań.