We wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów ustawy o CIT spółka wskazała, że posiada składniki majątkowe stanowiące środki trwałe od których dokonuje odpisów amortyzacyjnych według metody liniowej. Stosowane przez nią stawki nie przekraczają wartości wskazanych w Wykazie rocznych stawek amortyzacyjnych. W związku z tym, że spółka posiada straty podatkowe do rozliczenia z lat ubiegłych, w celu ich zmniejszenia, na podstawie przepisu art. 16i ust. 5 ustawy o CIT rozważa możliwość obniżenia stawek amortyzacyjnych również za lata wcześniejsze, które nie uległy jeszcze przedawnieniu.
Dyrektor KIS uznał stanowisko spółki za nieprawidłowe, wskazując m.in. że zgodnie z konstrukcją powyższego przepisu zmiana (obniżka) stawki amortyzacyjnej może dokonać się tylko prospektywnie (w przód) i to w datach, które ten przepis ustanawia, czyli i) począwszy od miesiąca, w którym środek został wprowadzony do ewidencji lub ii) od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego. Zdaniem organu użyte w przepisie wyrażenie „następny rok podatkowy”, oznacza każdy następny rok podatkowy po obecnym. Biorąc powyższe pod uwagę, organ ograniczył możliwość zmiany odpisów amortyzacyjnych (a więc w konsekwencji wysokości kosztów podatkowych) jedynie do okresów przyszłych.