Podatkowe podsumowanie tygodnia 11.12 - 18.12.2023

Trybunał Konstytucyjny wyrokiem z 12 grudnia 2023 r. (sygn. akt P 12/22) orzekł, że art. 15zzr1 ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2023 r. poz. 1327, ze zm.) dotyczący wstrzymania biegu przedawnienia karalności czynu i przedawnienia wykonania kary w sprawach o przestępstwa i przestępstwa skarbowe jest niezgodny z art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. TK wyjaśnił, że ustawodawca nie wskazał terminu, do którego obowiązywać miało zawieszenie biegu terminów przedawnienia karalności czynu oraz przedawnienie wykonania kary w sprawach o przestępstwa i przestępstwa skarbowe, jak również nie określił maksymalnego limitu czasowego, do którego mogło ono trwać. Tym samym stworzył w istocie instytucję zawieszenia przedawnienia na czas nieokreślony, godząc przez to w zasadę ochrony zaufania do państwa i stanowionego przez nie prawa.

Wyrok Trybunału usuwa wspomniany przepis z porządku prawnego. Otwiera to zainteresowanym podmiotom drogę do wznowienia postępowania, a w sprawach będących w toku – powoduje jego pominięcie przy orzekaniu i stosowanie przepisów ogólnych w zakresie biegu terminu przedawnienia.

12 grudnia 2023 r. Trybunał Konstytucyjny wydał wyrok o sygn. SK 110/20, zgodnie z którym przepisy dotyczące zawieszenia biegu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego z dniem wniesienia skargi do sądu administracyjnego, do dnia doręczenia organowi podatkowemu odpisu orzeczenia sądu administracyjnego ze stwierdzeniem jego prawomocności (art. 70 paragraf 6 pkt 2 i paragraf 7 pkt Ordynacji podatkowej) są zgodne z Konstytucją RP.

18 grudnia 2023 r. w Dzienniku Ustaw ogłoszono ustawę z dnia 12 grudnia 2023 r. o zmianie ustawy o doręczeniach elektronicznych. Zakłada ona m.in. zmianę art. 155 ust. 11 ustawy o doręczeniach elektronicznych w ten sposób, że określony w komunikacie (Ministra Cyfryzacji) termin wejścia w życie e-doręczeń nie może być wcześniejszy niż 30 marca 2024 r. i późniejszy niż dzień 1 stycznia 2025 r.

9 grudnia 2023 r. w Dzienniku Ustaw opublikowane zostało rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 9 grudnia 2023 r. w sprawie obniżonych stawek podatku od towarów i usług.

Rozporządzenie dotyczy kontynuacji czasowego stosowania stawek obniżonych w podatku VAT, tj.:

• 0% – dla określonych produktów leczniczych oraz – do dnia 31 marca 2024 r. – dla podstawowych produktów żywnościowych
• 8% – dla określonych towarów wykorzystywanych w produkcji rolnej w 2024 r.

Rozporządzenie wchodzi w życie 1 stycznia 2024 r.

Rada Ministrów wydała 8 grudnia 2023 r. rozporządzenie zmieniające rozporządzenie w sprawie warunków udzielania zwolnień z podatku od nieruchomości oraz podatku od środków transportowych, stanowiących regionalną pomoc inwestycyjną, pomoc na kulturę i zachowanie dziedzictwa kulturowego, pomoc na infrastrukturę sportową i wielofunkcyjną infrastrukturę rekreacyjną, pomoc na infrastrukturę lokalną, pomoc na rzecz regionalnych portów lotniczych oraz pomoc na rzecz portów. Rozporządzenie dotyczy ogólnopolskiego programu pomocowego i warunków udzielania pomocy w formie zwolnień z podatków lokalnych, zgodnie z unijnym rozporządzeniem z 17 czerwca 2014 r. uznającym niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu (GBER).

Udzielanie pomocy w ramach przeznaczeń objętych rozporządzeniem będzie możliwe 3 lata dłużej, niż jest to obecnie. W praktyce bowiem obowiązywanie GBER przedłużono do końca 2026 r. Rozporządzenie wejdzie w życie 31 grudnia 2023 r., obecnie ujęte jest w wykazie aktów oczekujących na ogłoszenie, a najpóźniejszą datę ogłoszenia przewidziano na 22 grudnia 2023 roku.

Wyrokiem z 13 grudnia 2023 r. (sygn. III FSK 1070/23) Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, że dla zastosowania w odniesieniu do budynków mieszkalnych lub ich części najwyższej stawki opodatkowania, przewidzianej w art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. b ustawy o podatkach i opłatach lokalnych przesądzające i wyłączne znaczenie będzie miała okoliczność faktyczna ich „zajęcia na prowadzenie działalności gospodarczej”, czego organy podatkowe nie wykazały w rozpoznanej sprawie. Pojęcia „zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej” a „związane z działalnością gospodarczą” mają inne znaczenia. Sporne lokale nie utraciły funkcji mieszkalnej, pomimo że były nabywane przez spółkę i traktowane jako towar, który zostaje sprzedany przed upływem 12 miesięcy. Tym samym nie było podstawy, żeby opodatkować je według najwyższej stawki przewidzianej we wskazanej powyżej ustawie. 

Naczelny Sąd Administracyjny wydał 12 grudnia 2023 r. wyrok (sygn. akt I FSK 281/23), w którym orzekł, że wydatki, które ponosi spółka na wynajęcie mieszkań, by za darmo udostępniać te lokale pracownikom, są pośrednio związane z jej działalnością opodatkowaną VAT. W konsekwencji spółka ma prawo odliczyć podatek naliczony z faktur za najem.