Tax Alert: Odmowa wydania interpretacji indywidualnej w razie możliwości stosowania klauzuli przeciwko unikaniu opodatkowania

Sprawa dotyczyła spółki, która złożyła wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w sprawie dotyczącej PCC. We wniosku o wydanie interpretacji opisane zostało następujące zdarzenie:

1. zawarto umowę sprzedaży, na podstawie której 100% udziałów w J. sp. z o. o. (będącej komandytariuszem w luksemburskiej spółce osobowej C.) zostało zakupionych od podmiotu niepowiązanego przez K. S.a.r.l. z siedzibą w Luksemburgu;
2. K. nabyła 100% udziałów w J.;
3. planowane było przejęcie polskiej spółki osobowej oraz spółki luksemburskiej przez J.;
4. w celu umożliwienia transgranicznego połączenia spółek zgodnie z Dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1132 z dnia 14 czerwca 2017 r. w sprawie niektórych aspektów prawa spółek, implementowaną do polskiego Kodeksu spółek handlowych, spółka luksemburska miała zostać najpierw przekształcona w luksemburską spółkę z o.o.;
5. wcześniej planowane było przekształcenie także polskiej spółki osobowej w spółkę z o.o. Dzięki temu rozliczenie podatku dochodowego w Polsce byłoby nadal dokonywane przez polski podmiot;
6. następnie przekształcone spółki miały zostać przejęte odpowiednio przez J.;
7. w celu zapewnienia prawidłowości rozliczenia każdego przejęcia J. miała przejmować jedną spółkę na raz. tj. J. przejęłaby w ramach pierwszego połączenia luksemburską spółkę kapitałową, a następnie w ramach drugiego połączenia polską spółkę kapitałową.

We wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej Wnioskodawca zadał pytanie, czy przy przekształceniu spółki w polską spółkę kapitałową podstawa opodatkowania będzie równa wartości utworzonego kapitału zakładowego w polskiej spółce kapitałowej z uwzględnieniem odliczeń, o których mowa w art. 6 ust. 9 ustawy o PCC.

Zanim doszło do wydania interpretacji Dyrektor KIS nabrał podejrzeń, że w sprawie może mieć zastosowanie art. 14b § 5b Ordynacji podatkowej (dalej: o.p.), zgodnie z którym odmawia się wydania interpretacji indywidualnej w zakresie tych elementów stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego, co do których istnieje uzasadnione przypuszczenie, że mogą stanowić czynność lub element czynności określonej w art. 119a § 1 o.p. Zgodnie z § 5c wspomnianego przepisu organ zwrócił się więc do Szefa KAS o odpowiednią opinię.

Szef KAS w swojej opinii potwierdził istnienie uzasadnionego przypuszczenia, że elementy zdarzenia przyszłego zawarte we wniosku o wydanie interpretacji mogą być przedmiotem decyzji wydanej z zastosowaniem art. 119a o.p. Dyrektor KIS wydał więc postanowienie, na mocy którego odmówił spółce wydania interpretacji indywidualnej.

Sprawa trafiła do WSA w Warszawie, który w wyroku z dnia 18 marca 2020 r. (sygn. III SA/Wa 1234/19) nie zgodził się ze stanowiskiem spółki i oddalił skargę.

Rozpoznając sprawę, NSA nie zgodził się z argumentacją spółki i w konsekwencji oddalił jej skargę kasacyjną. W uzasadnieniu wyroku sąd zwrócił uwagę, że każdy wniosek o wydanie indywidualnej interpretacji powinien być w pierwszej kolejności zbadany przez organ interpretujący pod kątem dopuszczalności wydania interpretacji z uwagi na możliwość wydania w odniesieniu do elementów stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego decyzji z art. 119a o.p. Odmowę wydania interpretacji uzasadnia wyłącznie uzasadnione przypuszczenie, że decyzja taka może zostać wydana. Warunkiem odmowy wydania interpretacji jest przedstawienie przez organ przekonywającej argumentacji, że w odniesieniu do choćby niektórych elementów stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego opisanych we wniosku o wydanie interpretacji może zaistnieć przesłanka wydania decyzji w oparciu właśnie o ten art. 119a o.p.

Dokonując analizy zarówno opinii Szefa KAS, jak i postanowienia Dyrektora KIS,NSA stwierdził, że elementy składające się na opis zdarzenia przyszłego mogą być przedmiotem decyzji wydanej z zastosowaniem art. 119a o.p. W uzasadnieniu swojego postanowienia organ podatkowy wskazał elementy stanu faktycznego, co do których istnieje uzasadnione przypuszczenie, że mogą być przedmiotem decyzji wydanej z zastosowaniem art. 119a o.p. Stanowisku temu nie można przypisać waloru nieuzasadnionego przypuszczenia.

Podsumowując, na podstawie art. 14b § 5b o.p. uzasadnione przypuszczenie możliwości zastosowania art. 119a § 1 o.p. normującego o zasadach odpowiedzialności podatkowej w zakresie regulacji przeciwko unikaniu opodatkowania, jest wystarczające do odmowy wydania interpretacji indywidualnej. Jeżeli wnioskodawca przedstawia stan faktyczny, z którego rozważane przypuszczenie w sposób uzasadniony wynika, to postępowanie interpretacyjne nie jest adekwatnym trybem prawnym do merytorycznego załatwienia wniosku zainteresowanego, który może natomiast wystąpić o wydanie w tej sprawie opinii zabezpieczającej, czyli zainicjować odrębne postępowanie w przedmiocie wydania wymienionej opinii.