• 1000

Zapraszamy do zapoznania się z treścią „Podatkowego podsumowania tygodnia”, przygotowanego we współpracy z ekspertami podatkowymi KPMG w Polsce.

17 lipca 2023 r. OECD opublikowała nowe dokumenty dot. międzynarodowej reformy prawa podatkowego:

  1. dokument do konsultacji publicznych dot. kwoty B (filar I) – uproszczenie stosowania zasady ceny rynkowej, konsultacje trwają do 1 września 2023 r.
  2. deklaracja informacyjna GloBE (GIR) dla podatku minimalnego (filar II) – zawiera zmiany, w tym ramy przejściowe, które pozwalają na uproszczoną sprawozdawczość jurysdykcyjną dla wszystkich lat podatkowych rozpoczynających się 31 grudnia 2028 r. lub wcześniej
  3. wytyczne administracyjne dot. filaru II – zawierają zasady modelowe GloBE i bezpieczne przystanie dla jurysdykcji
  4. Subject-to-Tax Rule (STTR) dla filaru II – zasada oparta na traktatach dla dodatkowego opodatkowania niektórych płatności wewnątrzgrupowych, wprowadzenie planowane jest w październiku 2023 r. Sekretariat OECD opublikował podsumowanie zatytułowane „The Subject to Tax Rule in a Nutshell”, aby pomóc w zrozumieniu przepisów regulujących STTR.

19 lipca 2023 r. do Sejmu trafił projekt ustawy o zmianie niektórych ustaw w celu ulepszenia środowiska prawnego i instytucjonalnego dla przedsiębiorców. W ramach tych zmian do ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników wprowadzone zostać mają przepisy wskazujące, że osoby prowadzące działalność nierejestrową będą korzystać z numeru PESEL jako identyfikatora podatkowego. Wyjątkiem będą sytuacje, gdy dana osoba jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT lub też prowadziłaby ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kasy fiskalnej. Wejście w życie większości zmian planowane jest na 1 stycznia 2024 r.

20 lipca 2023 r. odbyły się polsko-czeskie konsultacje resortu finansów Polski oraz Czech. Oba kraje uzgodniły ścieżkę prac nad nową umową dwustronną ws. współdziałania w walce z oszustwami podatkowymi. Rozmowy dotyczyły także wyszukiwania sprawiedliwych rozwiązań w zakresie finansowania zobowiązań budżetowych UE oraz podkreślenia celów obu krajów dotyczących unowocześnienia raportowania w oparciu o faktury elektroniczne dla transakcji transgranicznych.

17 lipca 2023 r. opublikowana została informacja o wydaniu przez Szefa KAS opinii zabezpieczającej z 6 kwietnia 2023 r. dotyczącej konsekwencji podatkowych dobrowolnego umorzenia udziałów bez wynagrodzenia dla wspólników spółki i spółek, których udziały będą umarzane (sygn. DKP2.8082.10.2022). Szef KAS stwierdził, że dobrowolne umorzenie udziałów, zarówno po stronie Wspólników jak i spółek z grupy, nie spowoduje powstania przychodu podatkowego. Nie można uznać, że osiągnięcie korzyści podatkowej jest głównym lub jednym z głównych celów dokonania czynności. Wybrany sposób postępowania jest racjonalny w świetle celów, które mają zostać osiągnięte w ramach podejmowanych działań, mając istotny wpływ na dalszą działalność spółek z Grupy i służąc ich rozwojowi. Inny podmiot działający rozsądnie i kierujący się zgodnymi z prawem celami zastosowałby taki sam sposób działania w dominującej mierze z uzasadnionych przyczyn ekonomicznych i gospodarczych.

W wyroku z 19 lipca 2023 r. (sygn. II FSK 129/21) NSA wypowiedział się w sprawie spółki, która chciała wiedzieć, czy jest uprawniona do zaliczania w koszty uzyskania przychodów 100% wydatków związanych z leasingowanymi samochodami osobowymi, które to samochody następnie przekazuje spółkom zależnym do odpłatnego korzystania, pomimo nieprowadzenia przez spółkę ewidencji przebiegu pojazdu. Zdaniem NSA oddawanie samochodów do odpłatnego korzystania spółkom zależnym nie zmienia w niniejszej sprawie faktu, że spółka jest leasingobiorcą i uiszcza na rzecz leasingodawcy opłaty leasingowe oraz m.in. składki na ubezpieczenie czy opłaty serwisowe. Późniejsze oddawanie przez nią samochodów do odpłatnego używania spółkom zależnym jest odrębną czynnością, dla której należy wywodzić odrębne skutki podatkowe. Bez znaczenia jest w tym przypadku kwestia, czy samochody są w dalszej kolejności oddawane do odpłatnego używania podmiotom trzecim. 

W wyroku z 13 lipca 2023 r. (sygn. II FSK 106/21) NSA wypowiedział się na temat wykładni art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT. Sprawa dotyczyła spółki będącej małym podatnikiem. Spółka uzyskuje przychody z działalności: opodatkowanej oraz działalności zwolnionej na podstawie ustawy o VAT (prowadzi przedszkole, szkołę i żłobek). Spółka otrzymuje dotację oświatową z urzędu gminy zwolnioną z CIT na pokrycie kosztów związanych z utrzymaniem placówki oraz dotację z gminy na książki dla dzieci. W 2019 roku spółka otrzymała również dotację celową od wojewody na zakup środka trwałego. Spółka miała wątpliwości, czy ww. dotacje wpływają na limit małego podatnika oraz na limit przychodów, o którym mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT. Zdaniem NSA do limitu przychodów, warunkujących możliwość zastosowania preferencyjnej stawki podatku CIT w wymiarze 9%, mały podatnik, pomimo definicji zawartej w art. 4a pkt 10 ustawy o CIT, jest zobowiązany, na podstawie art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT wliczyć wszystkie uzyskane przychody (w tym także zwolnione z opodatkowania dotacje), z wyłączeniem jedynie zysków kapitałowych.

W wyroku z 13 lipca 2023 r. (sygn. II FSK 241.23) NSA wypowiedział się w sprawie spółki, która zawarła umowę operacyjną z BGK, w ramach której pełnić miała funkcję pośrednika finansowego i zobowiązała się do wdrożenia i zarządzania instrumentem finansowym, z którego udzielane będą jednostkowe pożyczki na rzecz ostatecznych odbiorców. Spółka miała wątpliwości, czy opłaty za zarządzanie otrzymywane przez spółkę na podstawie umowy stanowią przychód zwolniony z CIT. Zdaniem NSA spółka pełni funkcję pośrednika finansowego, który nie jest ostatecznym odbiorcą świadczeń, to znaczy nie korzysta z jednostkowych pożyczek dla ostatecznych odbiorców prowadzących działalność gospodarczą na terenie województwa. Spółka wykonuje czynności związane m.in. z realizacją usługi utworzenia, wdrożenia i zarządzania instrumentem finansowym, która działa tu jako odrębny podmiot prowadzący niezależną działalność gospodarczą. Zatem przychód z tytułu opłat za zarządzanie jest przychodem w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT i nie będzie podlegał zwolnieniu na podstawie art. 17 ust.1 pkt 52 ustawy. Zwolnieniu bowiem podlegać będzie ostateczny odbiorca, dla którego pomoc udzielona w ramach projektu jest przeznaczona.

Poprzednie alerty podatkowe

Skontaktuj się z nami

Bądź z nami w kontakcie