Głównym celem rządowego projektu ustawy o zmianie ustawy o obligacjach oraz niektórych innych ustaw jest umożliwienie w szczególności bankom spełnienia wymogów kapitałowych Tier 1 za pomocą obligacji kapitałowych oraz pożyczek podporządkowanych zaliczanych do kapitału AT1. Ma to szczególne znaczenie w obliczu niekorzystnych uwarunkowań ekonomicznych, do których zaliczyć można m.in. ryzyko prawne związane z kredytami CHF oraz spadek spłacalności kredytów. Oprócz wprowadzenia instrumentów kapitałowych, zmiany dotyczą także m.in. wprowadzenia nowych form rekapitalizacji instytucji finansowych przez Skarb Państwa, dokumentów zawierających kluczowe informacje stosowanych przez fundusze inwestycyjne, przymusowej restrukturyzacji CCP, zasad podziału zysku netto BFG, a także zapisu instrumentów finansowych za pomocą technologii DLT. Zmiany miałyby wejść w życie 1 października 2023 r. (te dotyczące obligacji kapitałowych) oraz 14 dni po dniu ogłoszenia ustawy (w odniesieniu do pozostałych kwestii).

3 lutego 2023 r. do Sejmu wpłynął rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o obligacjach, ustawy o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi i ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, systemie gwarantowania depozytów oraz przymusowej restrukturyzacji oraz niektórych innych ustaw.

Projekt dotyczy przede wszystkim określenia zasad emisji instrumentów kapitałowych, w tym obligacji kapitałowych jako nowej kategorii obligacji, kwalifikowanych do kapitału regulacyjnego banków i domów maklerskich oraz środków własnych zakładów ubezpieczeń i zakładów reasekuracji zgodnie z właściwymi przepisami prawa UE. Oznacza to usunięcie istniejących obecnie barier w zakresie emisji kapitału AT1 przez polski sektor finansowy, co z kolei wyeliminuje konieczność utrzymywania najdroższego kapitału CET1 wyższego o 1,5 pp. względem innych państw, tym samym zwiększając konkurencyjność polskiego sektora finansowego. Jest to tym istotniejsze, że polska gospodarka mierzy się dziś z co najmniej dwoma kryzysami – pandemicznym oraz wojennym – toteż kluczowe będzie umożliwienie m.in. bankom spełnienia wymogów kapitałowych Tier 1 przy obecnych lub potencjalnych niekorzystnych uwarunkowaniach ekonomicznych, do których zaliczyć można m.in. ryzyko prawne związane z kredytami CHF, spadek spłacalności kredytów, tzw. normalizację wyniku odsetkowego czy zwiększenie łącznej sumy udzielonych kredytów obrotowych w wyniku inflacji. Zaznaczamy, że poniższy alert poświęcony jest kluczowym zmianom przepisów zawartym w projekcie, które mogą mieć znaczenie dla banków – zagadnienia dot. innych podmiotów zostały jedynie zasygnalizowane.

Obok kwestii instrumentów kapitałowych, w alercie wskazano na przewidziane w omawianym projekcie zmiany dotyczące m.in. wprowadzenia nowych form rekapitalizacji instytucji finansowych przez Skarb Państwa, dokumentów zawierających kluczowe informacje stosowanych przez fundusze inwestycyjne, przymusowej restrukturyzacji CCP, zasad podziału zysku netto BFG, a także zapisu instrumentów finansowych za pomocą technologii DLT. 

Wprowadzenie obligacji kapitałowych (contingent convertibles, CoCos) jako nowej kategorii obligacji oraz pożyczki podporządkowanej

Obowiązujące przepisy ustawy o obligacjach nie dają możliwości emitowania instrumentów finansowych, które mogą być uznane za kapitał dodatkowy Tier I (AT1) zgodnie z rozporządzeniem CRR. W obecnym stanie prawnym obligacje kapitałowe, zwane także CoCos, mogą być emitowane jedynie pod prawem obcym. Zgodnie z omawianym projektem, banki oraz niektóre inne instytucje finansowe mają zyskać podstawę prawną do emisji instrumentów kapitałowych wyposażonych w mechanizm absorbcji strat pod prawem polskim. Zakładane rozwiązania mają umożliwić bankom tańsze gromadzenie kapitałów regulacyjnych, a także prostsze dostosowanie do wymogów MREL. Wprowadzenie nowych instrumentów wiąże się z koniecznością zmiany szeregu ustaw.

W ustawie o obligacjach wprowadzono zasady emisji obligacji kapitałowych, wyposażonych w mechanizm warunkowej zamiany na akcje lub umorzenia wartości nominalnej w przypadku wystąpienia zdarzenia inicjującego, wskazanego w warunkach emisji, zgodnie z wymogami rozporządzenia CRR. 

W projektowanych przepisach ustawy o obligacjach wprowadza się m.in.:
  • zamknięty katalog emitentów uprawnionych do emisji obligacji kapitałowych, którymi mają być: banki krajowe, domy maklerskie, krajowe zakłady ubezpieczeń oraz krajowe zakłady reasekuracji;
  • zamknięty katalog podmiotów uprawnionych do obejmowania lub nabywania obligacji kapitałowych, którymi mają być klienci profesjonalni w rozumieniu przepisów ustawy o obrocie instrumentami finansowymi;
  • wartość nominalną obligacji kapitałowych – co najmniej 400 000 złotych lub równowartość tej kwoty wyrażoną w innej walucie wg średniego kursu NBP;
  • możliwość dokumentowej formy obligacji kapitałowych zarejestrowanych (w terminie 6 miesięcy od dnia emisji) w systemie rejestracji innym niż krajowy;
  •  możliwość otrzymywania przez obligatariusza odsetek przez czas nieoznaczony;
  • możliwość umorzenia odsetek albo części odsetek z tytułu obligacji kapitałowych przez zarząd emitenta, w drodze uchwały, na zasadach określonych w warunkach emisji; 
  • konieczność wskazania w warunkach emisji obligacji kapitałowych (zasilających AT1):
    • zdarzenia inicjującego i ryzyk z nim związanych,
    •  mechanizmu pokrywania strat w przypadku wystąpienia ww. zdarzenia inicjującego, tj. a) umorzenia obligacji kapitałowych w formie odpisu trwałego albo odpisu tymczasowego albo b) zamiany obligacji kapitałowych na akcje emitenta, oraz
    • informacji o możliwości wykupu obligacji kapitałowych (pod warunkiem, że taki jest przewidziany) w przypadku odmowy wydania przez KNF zezwolenia na zakwalifikowanie obligacji kapitałowych do funduszy własnych;
  • możliwość określenia w warunkach emisji obligacji kapitałowych (zasilających AT1) zasad i kryteriów podwyższenia wartości nominalnej obligacji kapitałowych w przypadku ich umorzenia w formie odpisu tymczasowego, obniżającego w części wartość nominalną obligacji kapitałowej w następstwie wystąpienia zdarzenia inicjującego – nie więcej jednak niż do wartości nominalnej tych obligacji z dnia emisji;

  • możliwość wskazania w warunkach emisji obligacji kapitałowych (zasilających Tier 2):
    • mechanizmu pokrywania strat – w tym przypadku należy również wskazać zdarzenie inicjujące,
    • uprawnienia do umorzenia odsetek albo części odsetek – w tym przypadku należy również wskazać opis ryzyka związanego z umorzeniem odsetek,
    • informacji o możliwości wykupu obligacji kapitałowych (pod warunkiem, że taki jest przewidziany) w przypadku odmowy wydania przez KNF zezwolenia na zakwalifikowanie obligacji kapitałowych do funduszy własnych;
  • dwa dozwolone rodzaje działań emitenta obligacji kapitałowych zasilających AT1 lub Tier 2 w przypadku wystąpienia określonego w warunkach emisji zdarzenia inicjującego:
    • umorzenie w formie odpisu trwałego lub odpisu tymczasowego, obniżające w całości albo w części wartość nominalną obligacji (jedyne dozwolone działanie dla banków spółdzielczych oraz BGK);
    • zamianę obligacji kapitałowych na akcje emitenta;
  • obowiązki informacyjne emitenta w przypadku podjęcia uchwały o umorzeniu obligacji (wobec obligatariuszy oraz KDPW S.A. albo innego podmiotu) oraz wystąpienia zdarzenia inicjującego (poprzez umieszczenie informacji na stronie internetowej);
  • przypadki uzasadniające wykup obligacji kapitałowych:
    • zastrzeżenie ww. prawa w warunkach emisji,
    • uzyskanie zezwolenia KNF na wykup,
    • odmowę wydania przez KNF zezwolenia na zakwalifikowanie obligacji kapitałowych do funduszy własnych (o ile – ponownie – emitent zawarł informację o możliwości takiego wykupu).

Z kolei w ustawie Prawo bankowe określono następujące zasady dla zaciągania pożyczki podporządkowanej spełniającej wymogi CRR, zakwalifikowanej jako instrument AT1:

  • wymagana jest uchwała zarządu banku oraz zgoda rady nadzorczej banku;
  • przedmiot pożyczki stanowią środki pieniężne w wysokości co najmniej 400 000 złotych lub równowartości tej kwoty wyrażonej w innej walucie wg średniego kursu NBP;
  • umowa może być oferowana wyłącznie klientom profesjonalnym, w formie pisemnej pod rygorem nieważności – w przypadku naruszenia, KNF będzie mogła nakazać bankowi zaprzestanie działań skutkujących naruszeniem lub powstrzymanie się od takich działań w przyszłości, a także nałożyć karę pieniężną na bank lub osoby odpowiedzialne;
  • wierzytelność wynikająca z pożyczki może być przenoszona wyłącznie pomiędzy klientami profesjonalnymi;
  • udzielającemu pożyczki podporządkowanej nie będzie przysługiwać prawo do wypowiedzenia ani odstąpienia od tej umowy, co wpisuje się w istotę Tier 1;
  • udzielający pożyczki będzie uprawniony do odsetek przez czas nieoznaczony, a wysokość odsetek nie jest ograniczona przepisami dot. odsetek maksymalnych z Kodeksu cywilnego;
  • pożyczka podlega spłacie, gdy umowa przewiduje spłatę, bank uzyskał zezwolenie KNF na spłatę oraz upłynęło minimum 5 lat od dnia zawarcia umowy (z zastrzeżeniem wyjątków wynikających z CRR);
  • pożyczka ponadto podlega spłacie w przypadku odmowy wydania zezwolenia przez KNF na jej zakwalifikowanie do funduszy własnych jako instrumentu dodatkowego w Tier 1;
  • roszczenie o spłatę pożyczki podporządkowanej staje się wymagalne z chwilą ogłoszenia upadłości albo likwidacji banku;
  • możliwa jest absorpcja strat przez dokonanie odpisu trwałego albo odpisu tymczasowego obniżającego kwotę pożyczki podporządkowanej w całości albo w części w razie wystąpienia zdarzenia inicjującego określonego w umowie

Z pojęcia instrumentów kapitałowych wyłączono bankowe papiery wartościowe. Wprowadzono także obowiązek złożenia zawiadomienia do KNF przez podmiot, który otrzymał akcje banku w wyniku zamiany. Zgodnie ze zmianami ponadto, zarząd banku będzie musiał niezwłocznie zawiadomić KNF oraz BFG o naruszeniu wymogu pokrycia wypływów netto lub wymogu dotyczącego stabilnego finansowania w rozumieniu CRR i zapewnić wdrożenie planu naprawy. Ostatnią kluczową nowelą w Prawie bankowym jest wyłączenie wyemitowanych obligacji kapitałowych i zaciągniętych pożyczek podporządkowanych z zobowiązań branych pod uwagę w ramach testu niewypłacalności.

Do Kodeksu spółek handlowych planuje się wprowadzić możliwość podwyższenia kapitału zakładowego w drodze zamiany obligacji kapitałowych na akcje (przy czym w takim przypadku ma być wykluczone przyznawanie akcji uprzywilejowanych oraz osobistych uprawnień akcjonariusza). Zgodnie z projektowanymi przepisami, uchwała walnego zgromadzenia w sprawie podwyższenia kapitału zakładowego w drodze zamiany, przyjęta większością ¾ głosów ma zawierać:

  • upoważnienie zarządu do podjęcia jednej uchwały lub kilku uchwał o przyznaniu akcji w przypadku wystąpienia zdarzenia inicjującego – udzielenie upoważnienia wymaga zmiany statutu;
  • maksymalną wartość nominalną podwyższenia kapitału zakładowego;
  • cel podwyższenia kapitału zakładowego;
  • grono osób uprawnionych do akcji; oraz
  • rodzaj emitowanych akcji.

Co ważne, do akcji przyznanych obligatariuszom ma nie stosować się przepisów dotyczących wkładów niepieniężnych oraz objęcia. 

W ustawie o Krajowym Rejestrze Sądowym planowane jest wprowadzenie wpisu wzmianki o uchwale o emisji obligacji kapitałowych i akcji przyznawanych w zamian za te obligacje w dziale pierwszym rejestru przedsiębiorców, z oznaczeniem wartości nominalnej podwyższenia kapitału zakładowego oraz jednoczesnym wskazaniem maksymalnej wysokości podwyższenia kapitału zakładowego w wyniku zamiany obligacji kapitałowych na akcje. Zmiany te są logiczną konsekwencją zakładanych zmian w KSH.

W ustawie Prawo upadłościowe doprecyzowano hierarchię wierzytelności i ich zaspokojenia.

W ustawie o ofercie publicznej obowiązek wezwania do zapisywania się na sprzedaż lub zamianę akcji, tzw. wezwania obowiązkowego, ma mieć zastosowanie dopiero w przypadku, gdy po nabyciu akcji w wyniku zamiany obligacji kapitałowych udział w ogólnej liczbie głosów w spółce publicznej uległ dalszemu zwiększeniu. Oznacza to, że samo uzyskanie statutu akcjonariusza banku (lub też zwiększenie stanu posiadanych akcji) w wyniku zamiany obligacji kapitałowych na akcje, nie będzie pociągało za sobą konsekwencji w postaci konieczności ogłaszania wezwania. 

Projekt zakłada zmiany adresowane do domów maklerskich oraz zakładów ubezpieczeń i reasekuracji analogiczne do tych mających mieć zastosowanie względem banków. W ustawie o obrocie instrumentami finansowymi określono zasady kwalifikacji instrumentów kapitałowych i pożyczek podporządkowanych jako instrumentów dodatkowych w Tier 1 i Tier 2 domów maklerskich zgodnie z rozporządzeniem CRR, a także wprowadzono zmiany dotyczące zawarcia umowy pożyczki podporządkowanej. Z kolei w ustawie o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej wprowadzono natomiast zmiany dotyczące zawierania umowy pożyczki podporządkowanej w celu zakwalifikowania a ich do środków własnych, jako pozycji podstawowych środków własnych kategorii 1, 2 albo 3 zgodnie z rozporządzeniem delegowanym 2015/35.

Pozostałe istotne zmiany

Oprócz umożliwienia emisji obligacji kapitałowych, projekt przewiduje wprowadzenie szeregu zmian w innych ustawach.

Zmiany w ustawie o rekapitalizacji niektórych instytucji oraz o rządowych instrumentach stabilizacji finansowej zakładają rozszerzenie dostępnego instrumentarium nadzwyczajnego wsparcia publicznego o instrument pokrycia niedoborów kapitałowych przez Skarb Państwa. Ma on polegać na wsparciu instytucji finansowej, która po zdiagnozowaniu braku spełnienia wymogów kapitałowych występuje z wnioskiem do Skarbu Państwa o pomoc w osiągnięciu obowiązujących wymogów kapitałowych, poprzez czasowe objęcie akcji lub obligacji tego podmiotu przez Skarb Państwa.

Zmiany w ustawie o funduszach inwestycyjnych służą implementacji dyrektywy 2021/2261 zmieniającej dyrektywę UCITS w odniesieniu do stosowania dokumentów zawierających kluczowe informacje przez spółki zarządzające przedsiębiorstwami zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS), a także mają na celu uporządkowanie przepisów ustawy w związku z bezpośrednim stosowaniem do oferowania jednostek uczestnictwa funduszy inwestycyjnych od dnia 1 stycznia 2023 r. przepisów rozporządzenia PRIIP. Od 1 stycznia 2023 r. fundusze inwestycyjne otwarte oraz specjalistyczne fundusze inwestycyjne otwarte, a także podmioty uczestniczące w oferowaniu jednostek uczestnictwa tych funduszy powinny przekazywać inwestorom indywidualnym kluczowe informacje sporządzone zgodnie z rozporządzeniem PRIIP. Natomiast od funduszu inwestycyjnego będzie zależało, czy w dalszym ciągu będzie on sporządzał kluczowe informacje dla inwestorów zgodnie z dyrektywą UCITS, co powoduje konieczność zachowania na poziomie krajowym przepisów odnoszących się do zasad udostępniania kluczowych informacji dla inwestorów oraz ich sporządzania.

Zmiany w ustawie o BFG oraz ustawie o obrocie instrumentami finansowymi dotyczą, zgodnie z rozporządzeniem 2021/23, ustanowienia ram dla działań naprawczych oraz restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji dla kontrahentów centralnych (CCP), tj. instytucji rozliczających instrumenty finansowe, w szczególności derywaty (w Polsce jedynym CCP autoryzowanym na podstawie EMIR jest KDPW_CCP). Jako organ właściwy do prowadzenia restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji CCP wyznaczono BFG. W projekcie określono podstawy i tryb wydawania decyzji przez BFG w regulowanym zakresie.

Drugi pakiet zmian w ustawie o BFG w zakresie nowych zasad podziału zysku netto BFG pozwoli na to, aby – w przypadku interwencji w zakresie wypłaty środków gwarantowanych lub konieczności sfinansowania przymusowej restrukturyzacji i istotnego zmniejszenia danego funduszu własnego przed końcem roku – możliwe było zasilenie tego funduszu środkami z podziału zysku netto.

Zmiany w ustawie o obrocie instrumentami finansowymi dotyczą m.in. umożliwienia zapisywania instrumentów finansowych za pomocą technologii rozproszonego rejestru (DLT).

Jak możemy pomóc w omawianym obszarze?

Praktyka Prawa Bankowego oraz Instytucji Finansowych Kancelarii KPMG Law wspiera swoich klientów w ramach doradztwa regulacyjnego – obok doradztwa transakcyjnego oraz doradztwa dla podmiotów w sektorze FinTech.

KPMG Law świadczy szeroki wachlarz usług, doradzając instytucjom sektora finansowego i pomagając im sprostać nakładanym na nie wymogom. Prawnicy KPMG Law wspierają klientów w procesach dostosowywania prowadzonej działalności do zmienianych wymagań prawnych i regulacyjnych, reprezentują ich przed organami nadzoru i regulacyjnymi, jak również doradzają w transakcjach z zakresu rynku finansowego. Prawnicy KPMG Law dysponują unikalnym i rozległym doświadczeniem w zakresie doradztwa prawnego i regulacyjnego dla podmiotów rynku finansowego, łącząc dogłębne zrozumienie podejścia nadzorców i regulatorów oraz praktyki obrotu.

Doradztwo regulacyjne dla podmiotów sektora rynku finansowego obejmuje procesy licencyjne i innego rodzaju postępowania przed organami nadzorczymi i regulacyjnymi (w szczególności Komisją Nadzoru Finansowego, Bankowym Funduszem Gwarancyjnym, Narodowym Bankiem Polskim, Prezesem Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów), dostosowywanie działalności instytucji finansowych do wymogów prawnych i stanowisk nadzorczych, w tym wdrażanie rozporządzeń i dyrektyw UE, jak również różnego rodzaju transakcje, w tym te dotyczące zmian własnościowych w podmiotach rynku finansowego.

Korzystanie z usług doradztwa regulacyjnego to uniknięcie negatywnych konsekwencji niespełniania wymogów prawnych i regulacyjnych, dostęp do unikalnej wiedzy doświadczonych prawników, szeroka międzynarodowa perspektywa i możliwość efektywnego połączenia usług.