Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 3 kwietnia 2024 r. (sygn. II FSK 844/21) orzekł, że w związku z samym przedawnieniem roszczenia wierzyciela nie następuje u dłużnika trwałe przysporzenie majątkowe i nie powstaje przychód podlegający opodatkowaniu. Z przepisów k.c. wynika, że po upływie terminu przedawnienia dłużnik może uchylić się od wypełnienia zobowiązania, co oznacza, że wierzyciel nie uzyska ochrony aparatu państwowego w dochodzeniu przedawnionego roszczenia i nie będzie ono mogło zostać przymusowo zrealizowane. Prawo cywilne nadal traktuje zobowiązanego z przedawnionej wierzytelności jako dłużnika, z tą tylko różnicą, że odmawia wierzycielowi ochrony prawnej. W konsekwencji dłużnik dysponując majątkiem stanowiącym równowartość przedawnionego roszczenia, nie dysponuje swoim mieniem.