8 lutego 2023 r. Sejm przyjął nowelizację ustawy o zmianie ustawy o inwestycjach w zakresie elektrowni wiatrowych oraz niektórych innych ustaw. Celem powyższej nowelizacji było odblokowanie budowy farm wiatrowych w Polsce.

Zgodnie z dotychczasowymi regulacjami nowe instalacje wiatrakowe muszą być budowane zgodnie z zasadą odległościową, która określa, że odległość wiatraka od zabudowań musi stanowić przynajmniej 10-krotność wysokości takiej instalacji (tzw. zasada „10H”). Z uwagi na rozwój budownictwa w Polsce, miejsc pod budowę takich instalacji z uwzględnieniem zasady 10H było bardzo niewiele. Nowelizacja zmienia powyższą zasadę 10H, wprowadzając minimalną odległość od zabudowań mieszkalnych lub mieszanych na poziomie 700m. Lokalizacja elektrowni wiatrakowej w odległości mniejszej niż 10H może nastąpić tylko, jeśli miejscowy plan określa taką mniejszą odległość. Wyjątkiem od nowej zasady są tereny sąsiadujące z Parkami Narodowymi, gdzie obowiązują dotychczasowe przepisy.

To jednak nie jedyna wprowadzona zmiana. Nowelizacja ustawy przewiduje również zmienione wymagania dotyczące miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego lokalizującego elektrownie wiatrowe. Lokalizacja elektrowni wiatrowej następuje wyłącznie na podstawie planu miejscowego. Podstawą do określenia odległości minimalnej od zabudowy – wynoszącej od 700 m do 10H – będą wyniki m.in. wyniki przeprowadzonej strategicznej oceny oddziaływania na środowisko (dalej „SOOŚ”) wykonywanej w ramach miejscowego planu. W SOOŚ muszą się znaleźć analizy dotyczące m.in. wpływu emisji hałasu na otoczenie i zdrowie mieszkańców. Od wykonania SOOŚ władze gminy nie będą mogły odstąpić. Ponadto, projekt wprowadza też minimalne odległości turbin wiatrowych od linii przesyłowych energii elektrycznej.

Dodatkowo, nowelizacja nakłada nowe, w porównaniu z przepisami prawa planowania przestrzennego, wymogi konsultacyjne względem miejscowych planów lokalizujących elektrownie wiatrowe.  W konsultacjach uwzględnia się także interes mieszkańców gminy pobliskiej, na której tereny może oddziaływać elektrownia wiatrowa powstająca w sąsiedniej gminie. W tym celu wprowadzono także obowiązek uzyskania opinii wójta, burmistrza albo prezydenta miasta tej gminy pobliskiej dotyczącej projektu miejscowego planu sporządzanego w celu lokalizacji elektrowni wiatrowej. Gmina pobliska jest rozumiana w projekcie jako gmina, której tereny znajdują się w odległości mniejszej niż 10h od elektrowni wiatrowej. Mieszkańcy gminy pobliskiej będą informowani o planowanym terminie zaopiniowania takiego projektu miejscowego planu i możliwości wnoszenia uwag.

Nowelizacja zakłada także, że inwestor realizujący budowę elektrowni wiatrowej przeznacza co najmniej 10% mocy zainstalowanej elektrowni, stanowiącej przedmiot tej inwestycji, do objęcia przez mieszkańców gminy na okres kolejnych 15 lat od dnia wytworzenia w elektrowni wiatrowej po raz pierwszy energii elektrycznej i jej wprowadzenia do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej, w celu uzyskania przez tych mieszkańców statusu prosumenta wirtualnego energii odnawialnej. Mieszkaniec gminy może zgłosić chęć objęcia udziału w mocy zainstalowanej elektrowni wiatrowej nie większego niż 2 kW na każdy własny punkt poboru energii i odbierać energię elektryczną w cenie wynikającej z kalkulacji maksymalnego kosztu budowy.

Co do zasady ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia. Obecnie ustawa została skierowana do prac w Senacie. Jej ostateczne brzmienie może więc ulec zmianie.

Jak możemy pomóc?

Praktyka Nieruchomości i Inwestycji Budowlanych Kancelarii KPMG Law świadczy pomoc prawną m.in. w obszarach:

  • doradztwa w kwestiach prawnych z zakresu prowadzenia procesu inwestycyjnego,
  • reprezentowania inwestorów w postępowaniach administracyjnych, w szczególności o wydanie decyzji o warunkach zabudowy oraz pozwolenia na budowę,
  • doradztwa i reprezentacji w procesie nabywania nieruchomości komercyjnych w celu realizacji inwestycji

Jeżeli moglibyśmy Państwu pomóc w powyższych kwestiach, uprzejmie prosimy o kontakt.