Jest 3 października 2022 r. zapraszamy do kolejnego odcinka „Podatkowego podsumowania tygodnia”, przygotowanego we współpracy z ekspertami podatkowymi KPMG w Polsce.
W dzisiejszym odcinku następujące tematy:
28 września 2022 r. Minister Rozwoju i Technologii opublikował projekt oceny funkcjonowania ustawy z dnia 5 lipca 2018 r. o zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej i innych ułatwieniach związanych z sukcesją przedsiębiorstw. Jednocześnie Minister poinformował, że w oparciu o dotychczasowe doświadczenia rozpoczęto prace nad projektem ustawy zawierającym pakiet rozwiązań mający na celu zmniejszenie barier i obciążeń regulacyjnych w zakresie podejmowania, wykonywania i zakończenia działalności gospodarczej, w tym również w obszarze ustanawiania i wykonywania zarządu sukcesyjnego. Przygotowywane rozwiązania będą obejmować m.in. zmianę procedury przedłużania zarządu sukcesyjnego przez sąd, doprecyzowanie przepisów dotyczących wynagradzania i oskładkowania wynagrodzeń zarządców sukcesyjnych, czy też uelastycznienie przepisów dotyczących powołania zarządcy sukcesyjnego po śmierci przedsiębiorcy przez jego spadkobierców.
27 września 2022 r. opublikowana została opinia zabezpieczająca z 27 lipca 2022 r. (sygn. DKP3.8011.56.2021) w zakresie utworzenia struktury holdingowej ze spółek z o.o. oraz spółki akcyjnej, w ramach której nastąpi wypłata dywidend. Dywidendy te zwolnione będą z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych w Polsce, a wypłacane będą w celu prowadzenia przez Właściciela działalności inwestycyjnej w jednej ze spółek z o.o. przy wykorzystaniu zysków osiąganych z działalności operacyjnej spółki akcyjnej oraz zabezpieczenia właściciela w związku z planowanym wejściem tej spółki na giełdę. W ocenie Szefa KAS w takiej sytuacji, choć możliwe jest powstanie korzyści podatkowej, to jednak nie będzie głównym lub jednym z głównych celów dokonania czynności, jak również nie byłaby sprzeczna z przedmiotem lub celem ustawy podatkowej lub jej przepisu, a działanie opisane przez wnioskodawcę nie byłoby sztuczne. Do planowanej czynności nie znajdzie zatem zastosowania art. 119a § 1 Ordynacji podatkowej.
22 września 2022 r. do Sejmu wpłynął przygotowany przez komisję nadzwyczajną ds. deregulacji projekt ustawy o zmianie ustaw w celu likwidowania zbędnych barier administracyjnych i prawnych.
Przewiduje on m.in. nowelizację art. 9 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn zawierającego progi po przekroczeniu których od darowizny lub spadku należy zapłacić podatek. Aktualne kwoty obowiązują od 1 stycznia 2003 r., dlatego posłowie komisji uznali, że należy je dostosować do realiów życiowych. W efekcie progi wzrosły niemal czterokrotnie i tak kwota czystej wartości rzeczy i praw majątkowych nabywanych od jednej osoby, której przekroczenie spowoduje opodatkowanie tego nabycia, wyniesie:
- 36 120 zł – jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do I grupy podatkowej;
- 27 090 zł – jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do II grupy podatkowej;
- 18 060 zł – jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do III grupy podatkowej.
W wyroku z 27 września 2022 r. (sygn. II FSK 199/20) NSA uznał, że o umorzeniu wierzytelności można mówić tylko wtedy, jeżeli w ogóle ta wierzytelność istnieje. W stanie faktycznym sprawy co do istnienia wierzytelności strony pozostawały w sporze. Nie było wyraźnie określone w jakiej wysokości, na jakich zasadach wierzytelności powstały i czy są one wymagalne. Dlatego samo cofnięcie pozwu oraz rezygnacja z dochodzenia spornej należności, bez uznania przez dłużnika wierzytelności za istniejącą, nie mogło stanowić jej umorzenia. Jeżeli niewiadome było, czy wierzytelność w ogóle istnieje, a ponadto wierzytelność nie została uwzględniona w postępowaniu upadłościowym – to nie można wywodzić z samego faktu zakończenia postępowania upadłościowego, że udokumentowano nieściągalność danej wierzytelności.
W wyroku z 27 września 2022 r. (sygn. II FSK 40/20) NSA wypowiedział się w sprawie spółki, która zawarła z jedną ze spółek serwisowych należących do tej samej grupy, umowę w przedmiocie usług wsparcia w sprzedaży lokali. Wątpliwości dotyczyły stosowania do tych usług limitu kosztów usług niematerialnych z art. 15e ust. 1 ustawy o CIT. W ocenie NSA charakter usług wsparcia w sprzedaży jest w sposób istotny odmienny od istoty usług wskazanych w art. 15e ust. 1 pkt 1. Nawet gdyby uznać, że usługi wsparcia w sprzedaży mają pewien element wspólny ze świadczeniami wymienionymi w art. 15e ust. 1 pkt 1 to nie uzasadnia to sztucznego podziału usługi kompleksowej, której podstawowy charakter nie nosi cech odpowiadających usługom wymienionym w powyższym przepisie. Celem usług opisanych we wniosku jest bowiem zawarcie umowy sprzedaży. W efekcie nie podlegają one ograniczeniu w zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów na podstawie tego przepisu.
W wyroku z 27 września 2022 r. (sygn. II FSK 49/20) NSA uznał, że wydatki na procedury legalizacji pracy i pobytu pracowników spoza Unii Europejskiej poniesione z kieszeni pracodawcy nie są przychodem zatrudnionego cudzoziemca. NSA wskazał, że zgodnie z ustawą o cudzoziemcach, to nie sam cudzoziemiec powinien ubiegać się o pierwszorazowe pozwolenie o pracę, musi to zrobić powierzający wykonywanie pracy, bo jest to nierozerwalnie związane z umiejscowieniem stanowiska pracy i wskazaniem, że praca będzie wykonywana. Dlatego w zakresie, w jakim pracodawca będzie zobowiązany do poniesienia tego rodzaju kosztów, nie stanowią one przychodu cudzoziemca.
29 września 2022 r. Sejm uchwalił ustawę o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom w transakcjach handlowych oraz ustawy o finansach publicznych. Ustawa ma na celu doprecyzowanie przepisów i uproszczenie obowiązku sprawozdawczego oraz poprawę efektywności postępowania w sprawie nadmiernego opóźniania ze spełnianiem świadczeń pieniężnych m.in. wydłuża ona termin złożenia przez podmioty sprawozdania o praktykach płatniczych z 31 stycznia na 30 kwietnia. Ustawa trafi teraz do Senatu. Co do zasady, nowe przepisy mają wejść w życie po upływie 14 dni od ogłoszenia.
