Podatkowe podsumowanie tygodnia 17.10 - 24.10.2022

18 października 2022 r. na stronie Rządowego Centrum Legislacji opublikowano projekt ustawy o zmianie ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi, ustawy o zdrowiu publicznym oraz niektórych innych ustaw. Projekt przewiduje wprowadzenie zmian w dotychczasowych przepisach regulujących opłatę cukrową oraz opłatę od tzw. „małpek”, w tym m.in. doprecyzowuje moment powstania obowiązku zapłaty, wprowadza mechanizm weryfikujący uiszczenie opłaty za tzw. „małpki” przez hurtownika na początkowym etapie łańcucha dostaw, czy też przenosi obowiązek zapłaty opłaty z podmiotów dokonujących sprzedaży detalicznej lub sprzedających napoje do punktów sprzedaży detalicznej – na producentów i importerów. Nowe przepisy mają wejść w życie 1 lipca 2023 r. 

18 października 2022 r. w Monitorze Polskim opublikowano obwieszczenie Ministra Finansów z dnia 14 października 2022 r. w sprawie ogłoszenia listy krajów i terytoriów wskazanych w unijnym wykazie jurysdykcji niechętnych współpracy do celów podatkowych przyjmowanym przez Radę Unii Europejskiej, które nie zostały ujęte w wykazie krajów i terytoriów stosujących szkodliwą konkurencję podatkową wydawanym na podstawie przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych, oraz dnia przyjęcia tego wykazu przez Radę Unii Europejskiej. W obwieszczeniu wskazano jurysdykcje niechętne współpracy do celów podatkowych, które nie są ujęte w krajowym wykazie wydanym na podstawie ustaw o podatkach dochodowych, ale jednocześnie są wskazane w wykazie unijnym. Na liście znalazły się Bahamy, Republika Fidżi, Guam, Republika Palau, Republika Trynidadu i Tobago, Turks i Caicos oraz Samoa Amerykańskie. 

17 października 2022 r. opublikowana została opinia zabezpieczająca z 13 października 2022 r. (sygn. DKP2.8082.3.2022) w zakresie dobrowolnego umorzenia udziałów.

Szef KAS analizował sytuację, w której zaplanowano dostosowanie struktury prawnej grupy kapitałowej do rzeczywistych działań biznesowych poprzez dobrowolne umorzenie udziałów posiadanych przez właścicieli w poszczególnych spółkach bez wynagrodzenia. Taki podział ułatwi także w przyszłości planowanie sukcesji rodzinnej. W ocenie Szefa KAS w takiej sytuacji choć możliwe jest powstanie korzyści podatkowej w postaci braku przychodu z tytułu umorzenia udziałów, to nie będzie ona jednym z głównych celów dokonania czynności ani sprzeczna z przedmiotem lub celem ustawy podatkowej lub jej przepisu, a działanie opisane przez wnioskodawcę nie byłoby sztuczne. W konsekwencji do przedstawionej przez wnioskodawcę sytuacji nie znajdzie zastosowania art. 119a § 1 Ordynacji podatkowej.

W wyroku z 18 października 2022 r. (sygn. II FSK 424/20) NSA uznał, że zasądzone prawomocnymi wyrokami odsetki od zwłoki w zwrocie nienależnie pobranej gwarancji nie są związane z bezpośrednią działalnością spółki i nie zostały poniesione w celu zachowania bądź zabezpieczenia źródła przychodów, a w konsekwencji nie mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów. W ocenie sądu nie można wykazać związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy zapłatą odsetek a uzyskanym przez spółkę przychodem.

W wyroku z 18 października 2022 r. (sygn. II FSK 393/20) NSA uznał, że przychód uzyskany w wyniku sprzedaży wierzytelności faktorowi stanowi kategorię przychodu odrębną od przychodu z tytułu pierwotnie zawartej transakcji, w związku z którą powstała ta wierzytelność. W konsekwencji przychód z tytułu sprzedaży wierzytelności powinien zostać rozpoznany w wysokości odpowiadającej cenie zawartej w umowie sprzedaży wierzytelności. Skutkiem uznania zbycia wierzytelności na rzecz faktora, za przychód podatkowy jest możliwość rozpoznania kosztów uzyskania przychodów z tej transakcji w wysokości wykazanego uprzednio przychodu należnego ze sprzedaży towarów i usług (netto), pomniejszonego o ewentualną spłatę dokonaną uprzednio przez kontrahentów spółki.

W wyroku z 18 października 2022 r. (sygn. II FSK 444/20) NSA wypowiedział się w sprawie spółki, która zawarła ze swoim bezpośrednim akcjonariuszem umowę o świadczenie usług, na podstawie której usługodawca świadczy na rzecz spółki m.in. usługę workplace oraz usługę zapewnienia dostępu do oprogramowania. W ocenie NSA na obecnym etapie rozwoju gospodarczego bez usługi workplace i usługi zapewnienia dostępu do oprogramowania nie sposób prowadzić w sposób profesjonalny i nowoczesny działalności gospodarczej i produkować towary. W związku z tym nie można oczekiwać, żeby koszt usług IT został inkorporowany w konkretnych i jednocześnie możliwych do zidentyfikowania produktach jako koszt ich wytworzenia. W konsekwencji należy uznać, że są to koszty bezpośrednio związane z wytworzeniem produktu, które nie podlegają ograniczeniu w zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15e ustawy o CIT.

W wyroku z 14 października 2022 r. (sygn. II FSK 375/20) NSA wypowiedział się w sprawie spółki planującej wprowadzić program motywacyjny adresowany do członków jej zarządu.  Zdaniem NSA spółka ponosi koszty związane z zakupem akcji własnych, a zatem uprawniona będzie do zaliczenia w poczet kosztów podatkowych poniesionych wydatków na ich nabycie dopiero w momencie ustalania przychodu z odpłatnego zbycia tych akcji. W konsekwencji koszt związany z zakupem akcji własnych, wbrew twierdzeniom spółki, nie może zostać rozpoznany na podstawie art. 15 ust. 4d-4e ustawy o CIT.

Ministerstwo Finansów opublikowało zaktualizowane zestawienie odpowiedzi na pytania w zakresie obowiązków dotyczących raportowania cen transferowych (informacja o cenach transferowych TPR, tzw. „Informator TPR”).   
W wydaniu trzecim Informatora „TPR Informacja o cenach transferowych – pytania i odpowiedzi” rozszerzono odpowiedzi na pytania zawarte w poprzednich wersjach dokumentu oraz dodano nowe zagadnienia. Informator TPR na 2021 rok uwzględnia m.in. zmiany wynikające z nowelizacji Rozporządzeń TPR , które stosuje się do informacji o cenach transferowych składanych za rok 2021. Zmiany te dotyczą ograniczenia zakresu danych i informacji wskazywanych w informacji o cenach transferowych w przypadku transakcji, które zwolniono z obowiązku dołączania do lokalnej dokumentacji cen transferowych analizy porównawczej lub analizy zgodności.