Tax Alert: Przedłużenie terminów wykonywania przez płatników obowiązków w zakresie zryczałtowanego podatku dochodowego

Wskutek zmian zawartych w ustawie z dnia 9 czerwca 2022 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1265) i ustawie z dnia 9 grudnia 2021 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2427), które weszły w życie 1 stycznia 2022 r., termin na złożenie oświadczenia pierwotnego upływa w terminie wpłaty podatku za miesiąc, w którym doszło do przekroczenia kwoty 2 000 000 złotych. Zmianom nie uległ natomiast ustalony w art. 26 ust. 7f ustawy o CIT i art. 41 ust. 20 ustawy o PIT okres, przez który płatnik może stosować preferencje w przypadku dalszych wypłat dla danego podatnika na podstawie oświadczenia pierwotnego, ani termin na złożenie oświadczenia następczego (art. 26 ust. 7g ustawy o CIT i art. 41 ust. 21 ustawy o PIT). Jeżeli zatem łączna kwota należności wypłacanych z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz art. 22 ust. 1 ustawy o CIT na rzecz podmiotu powiązanego, przekroczyła w roku podatkowym obowiązującym u wypłacającego te należności łącznie kwotę 2 000 000 zł na rzecz tego samego podatnika, płatnik jest zobowiązany pobrać w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat od nadwyżki ponad kwotę 2 000 000 zł (tzw. mechanizm pay  & refund).

Praktycznym skutkiem powiązania terminu na złożenie oświadczenia pierwotnego z terminem wpłaty podatku za miesiąc, w którym doszło do przekroczenia kwoty 2 000 000 zł jest to, że oświadczenie pierwotne można złożyć tylko raz w roku i może ono być skuteczne (ważne) tylko przez dwa dodatkowe miesiące w ciągu roku podatkowego (czyli w sumie cztery): miesiąc wypłaty należności, miesiąc wpłaty podatku lub złożenia oświadczenia i dwa dodatkowe miesiące). Rozporządzenie wydłuża termin ważności oświadczenia pierwotnego, w którym płatnik jest zwolniony z obowiązku stosowania mechanizmu pay & refund (art. 26 ust. 7f ustawy o CIT i art. 41 ust. 20 ustawy o PIT) z dwóch miesięcy do ostatniego dnia roku podatkowego, w którym płatnik złożył to oświadczenie.

Oznacza to, że płatnicy, którzy do 31 grudnia 2022 roku złożyli lub złożą oświadczenie pierwotne w terminie przewidzianym w art. 26 ust. 7c ustawy o CIT i art. 41 ust. 17 ustawy o PIT, będą mogli na jego podstawie nie stosować mechanizmu pay & refund do końca roku podatkowego - zarówno takiego, który zakończył się w 2022 r., jak i takiego, który zakończy się dopiero po 2022 r. (§ 1 ust. 2 rozporządzenia). Przedłużenie terminu dotyczy tylko tych oświadczeń, które zostały złożone w terminie i których ważność na dzień wejścia w życie niniejszego rozporządzenia nie wygasła.

Problem oświadczeń, w stosunku do których upłynął już termin wynikający z art. 26 ust. 7f ustawy o CIT i art. 41 ust. 20 ustawy o PIT, zostanie rozwiązany w ramach projektowanych zmian ustawowych, które mają wejść w życie 1 stycznia 2023 r. ale ze skutkiem wstecznym od 1 stycznia 2022 r. Jednocześnie, przedłużenie terminu będzie miało zastosowanie do oświadczeń złożonych do dnia 31 grudnia 2022 r.

Kolejną zmianą jest przedłużenie terminu do złożenia oświadczenia następczego (art. 26 ust. 7g ustawy o CIT i art. 41 ust. 21 ustawy o PIT) do ostatniego dnia miesiąca następującego po zakończeniu roku podatkowego płatnika zamiast - jak to jest obecnie - do siódmego dnia miesiąca następującego po upływie okresu ważności oświadczenia pierwotnego.

Rozporządzenie weszło w życie 31 sierpnia br. 

Z treścią rozporządzenia można zapoznać się pod adresem: LINK