Trendy w ulgach podatkowych Polskiego Ładu

Warto zaznaczyć, że po nowelizacji wsparciu podlegał będzie w zasadzie cały proces powstawania produktu, począwszy od prac koncepcyjnych, na przygotowaniu do sprzedaży skończywszy.

Do tej pory w ustawach o podatkach dochodowych dostępnych było kilka bardzo istotnych preferencji podatkowych m.in. ulga B+R, IP BOX, zwolnienie strefowe czy odliczenie 50% kosztów uzyskania przychodów w PIT. Możliwość dodatkowych odliczeń powstała również w stosunku do wydatków na działania wspierające walkę z COVID-19. Można stwierdzić, że dotychczas ulgi podatkowe w PIT i CIT związane były ze szczególnymi rodzajami działalności prowadzonej przez podatników i w konsekwencji z ich dobrodziejstw korzystało stosunkowo niewielu przedsiębiorców. Natomiast Polski Ład zdecydowanie rozszerza ulgi dając przedsiębiorcom znacznie większe możliwości do skorzystania z preferencji podatkowych.

Proponowane przez ustawodawcę zmiany w ulgach podatkowych można podzielić na trzy następujące kategorie:

1.    Innowacja działalności

• zwiększenie odliczeń w ramach ulgi B+R,
• wprowadzenie ulgi na innowacyjnych pracowników,
• zwiększenie atrakcyjności ulgi IP BOX,

2.    Ekspansja biznesu

• wprowadzenie ulgi na robotyzację,
• wprowadzenie ulgi na produkcję próbną,
• wprowadzenie ulgi konsolidacyjnej (w CIT),
• wprowadzenie ulgi na pierwszą ofertę publiczną (w CIT),
• wprowadzenie ulgi na zwiększenie sprzedaży,
• wprowadzenie ulgi dla inwestujących w alternatywne spółki inwestycyjne (jedynie w PIT),

3.    Wsparcie kultury

• wprowadzenie ulgi na mecenasów sportu, kultury i nauki,
• wprowadzenie ulgi na zabytki (w PIT).

Ustawodawca proponuje podniesienie pułapu odliczalności kosztów kwalifikowanych przeznaczonych na prace B+R:

• ze 100% na 200% dla wydatków na wynagrodzenia i składki pracowników B+R,
• ze 150% na 200% dla wszystkich wydatków centrum badawczo-rozwojowego.

Bez zmian pozostaje zatem limit 100% odliczalności kosztów kwalifikowanych na pozostałe wydatki związane z pracami B+R. Powyżej proponowana zmiana w praktyce oznacza zatem, że każdy 1 mln PLN wydany przez pracodawcę na wynagrodzenia i składki pracowników wykonujących czynności B+R, to efektywnie prawie 600 tys. PLN oszczędności podatkowej.

Propozycja zmian w uldze B+R w naszej ocenie nie tylko powinna zachęcić podatków do tworzenia centrów badawczo-rozwojowych, ale także wpłynąć na zwiększenie zatrudnienia kadr wykonujących czynności B+R u przedsiębiorców. Analizując opisywaną oraz kolejne proponowane zmiany odnosimy wrażenie, że wspieranie rozwoju innowacyjnych kadr u przedsiębiorców jest przeważającą intencją ustawodawcy.

Rozwiązanie to ma umożliwiać podatnikom, którzy nie osiągnęli wystarczających dochodów w danym roku, odliczenie ulgi B+R poprzez dokonanie pomniejszenia zaliczek na PIT od wynagrodzeń i składek innowacyjnych pracowników. Warunkiem jest jednak, aby pracownicy B+R co najmniej połowę swojego czasu pracy przeznaczali na prace B+R (wedle zapowiedzi Ministerstwa urlopy czy okresy zwolnień lekarskich nie będą negatywnie wpływały na kalkulację 50% udziału czasu pracy B+R w całości czasu pracy). Odliczeniu podlegał będzie natomiast wynik mnożenia nieodliczonej kwoty ulgi B+R oraz stosowanej przez tego podatnika stawki podatku PIT/CIT.

Możliwość obniżenia zaliczek w naszej ocenie poprawi bieżącą płynność finansową wielu przedsiębiorców (w szczególności tych, którzy nie są nowymi podmiotami i nie przysługuje im zwrot gotówkowy), których biznes ma problemy z generowaniem dochodów. Nierzadko bowiem podmioty dokonujące wysokich nakładów na inwestycje nie osiągają z tego tytułu szybkich wysokich zwrotów, a zatem możliwość dodatkowego odliczenia kosztów kwalfikowanych w ramach ulgi B+R dotychczas nie stanowiła dla nich realnej pomocy z powodu braku puli dochodów, które mogliby obniżyć.

Warto na marginesie dodać, że w projekcie nie zrezygnowano z możliwości przeniesienia nierozliczonej ulgi B+R na następne 6 lat podatkowych, ulga na innowacyjnych pracowników ma zatem stanowić dla podatnika alternatywną formę rozliczenia pozostałej ulgi B+R.  

Do tej pory podatnicy, którzy kwalifikowali dane wydatki do ulgi IP BOX, rozliczając dochód z tytułu kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką CIT, nie mogli tych samych wydatków rozliczyć w ramach ulgi B+R.

Obecnie ustawodawca proponuje możliwość symultanicznego rozliczania ulgi B+R i IP BOX, poprzez dodanie przepisu umożliwiającego ujęcie w kalkulacji dochodu IP BOX kosztów kwalifikowanych B+R, które doprowadziły do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia prawa własności intelektualnej.

Zmiana w naszej ocenie będzie szczególnie korzystna dla podatników, którzy rozliczali cały dochód według reżimu IP BOX, nie mając faktycznej możliwości dodatkowego odliczenia poniesionych kosztów B+R.

Wydaje się, że w związku z połączeniem tych dwóch instrumentów może powstać wątpliwość czy koszt B+R, który doprowadził do powstania danego prawa prawa własności intelektualnej (IP) i będzie mógł być objęty łącznym rozliczeniem, powinien również wykazywać bezpośredni związek z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, co może prowadzić do sporów z organami podatkowymi w tej materii.

To co wyróżnia ulgę na robotyzację spośród innych rozwiązań, to fakt, że ustawodawca zapowiedział stosunkowo krótki okres, w którym podatnicy będą mogli korzystać z tej preferencji. Obecnie proponuje się bowiem, że odliczeniu będą podlegały wydatki poniesiene w okresie 1 stycznia 2022 r. do 31 grudnia 2026 r.

Proponowana forma ulgi nie odbiega od propozycji, które pojawiały się już kilka lat temu.  I tak, ulga na robotyzację to możliwość dodatkowego odliczenia 50% wydatków na robotyzację, z organiczeniem możliwości tego odliczenia do wysokości dochodów uzyskiwanych z tego źródła przychodów. Ustawodawca wprowadza do przepisów również definicję legalną robota przemysłowego oraz katalog otwarty maszyn i urządzeń, które będzie można uznać za kwalifikowane do tej ulgi.

Kosztami podlegającymi dodatkowemu odliczeniu będą mogły być przede wszystkim wydatki na nabycie lub leasing nowych robotów i maszyn z nimi powiązanych, środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych niezbędnych do uruchomienia i oddania do używania robota czy wydatki na usługi szkoleniowych dot. tych robotów czy maszyn.

Warto też podnieść, że w ramach ulgi premiowane będzie wyłącznie nabycie nowego robota, stąd powstaje wątpliwość czy wykluczy to transfer technologii na preferencyjnych warunkach, na przykład pomiędzy podmiotami powiązanymi. Niejasności mogą powstać również w konteście wymogu rozliczenia wyłącznie nowych robotów. Pytanie np. czy roboty powinny zostać zakupione w okresie, w którym rozwiązania prawne będą już w przepisach (2022-2026) czy mogą to być aktywa nabyte wcześniej (Ministerstwo zapowiedziało, że intencją ustawodawcy było objęcie ulgą zakupu robotów, który to został dokonany wyłącznie w okresie obowiązywania tych przepisów).

Kluczowy charakter, determinujący ewentualną popularność ulgi, może mieć jednak kwestiia sposobu jej rozliczania. Kosztami uzyskania przychodów w przypadku robotów czy innych maszyn i urządzeń będą przecież dokonywane od nich odpisy amortyzacyjne. Stąd powstaje kolejna wątpliwość, czy w roku zakupu takiej technologii zaliczymy do kosztów uzyskania przychodów dodatkowe 50% takiego wydatku lub jedynie 50% odpisu amortyzacyjnego za ten rok. Jeszcze jednym aspektem rozliczeń ulgi, na który warto zwrócić uwagę jest rozliczenie przyznanej ulgi po okresie obowiazywania przepisów. Wydaje się, że celem ustawodawcy jest wyznaczenie okresu na ponoszenie, a nie również rozliczanie ulgi (w tym drugim wariancie de facto możliwość rozliczenia całej ulgi byłaby pewnie możliwa tylko w sytuacji, w której podatnik poniósł koszty robotyzacji zaraz po ich wehściu w życie), tym niemniej w całości nie można wykluczyć, że pojawią się wątpliwości/spory w tej materii.

Zważywszy na treść uzasadnienia do przepisów, w którym robotyzacji poświęcono kilkanaście stron, akcentując, że jest to kluczowy aspekt gospodarki (który państwo zamierza wspierać), oczekiwane byłoby, aby wprowadzić rozwiązania pozwalające na skorzystanie z preferencji znacznie bardziej efektywnie. 

Ulga ta ma zapewniać podatnikom możliwość odliczenia od podstawy opodatkowania 30% kosztów produkcji próbnej oraz wprowadzenia nowego produktu na rynek. W przypadku tej ulgi, pomimo że proponowana wysokość dodatkowego odliczenia jest najniższa (tylko 30%, podobnie jak początkowo w uldze B+R), ustawodawca wprowadził dodatkowy limit odliczenia, który nie może przekroczyć 10% dochodu z tego źródła przychodu.

Z kolei zdaniem ustawodawcy „prototypowy” charakter może mieć jedynie wytworzony produkt. Usługi są wprost wyłączone na mocy nowych regulacji.

Ustawodawca zaproponował również definicje legalne produkcji próbnej nowego produktu i wprowadzenia nowego produktu na rynek. Etap produkcji próbnej nowego produktu to okres pomiędzy dniem poniesienia przez podatnika pierwszego wydatku na produkcję próbną a dniem rozpoczęcia produkcji tego produktu próbnego.

Definicja produkcji próbnej nowego produktu zawiera kluczowy aspekt dla rozumienia znaczenia tej preferencji. Mianowicie, produkcja próbna musi dotyczyć produktu powstałego w wyniku prowadzenia przez podatnika prac badawczo – rozwojowych (wyłączona jest zatem możliwość zakupienia przez podatnika prototypu stanowiącego rezultat prac B+R innego podmiotu). Z kolei, zdaniem ustawodawcy, wprowadzenie produktu na rynek to działania podejmowane w celu przygotowania dokumentacji w tym zakresie.

Projekt ustawy zawiera ponadto katalog zamknięty dla kosztów produkcji próbnej i kosztów wprowadzenia produktu na rynek. Odpowiednio będzie to cena nabycia i wytworzenia nowego środka trwałego lub wydatki na ulepszenie środka trwałego wprowadzonego do ewidencji czy też koszty nabycia dodatkowych materiałów i surowców. Kosztami wprowadzenia nowego produktu na rynek będą mogły być przede wszystkim wydatki związane z uzyskaniem dokumentacji umożliwiającej rozpoczęcie sprzedaży produktu.

Na marginesie można dodać, że ulga na prototyp, choć praktycznie powiązana z ulgą B+R, wprowadza inne wymogi weryfikacji związku kosztów z prowadzonymi pracami. Przepisy o uldze B+R posługują się wymogiem bezpośredniego związku wydatków z działalnością B+R. Z kolei przepisy dot. ulgi na prototyp stawiają jednak wymogi „niezbędności” związku środka trwałego z procesem uruchomienia produkcji próbnej oraz nabycia materiałów i surowców wyłącznie w celu produkcji próbnej.

Wydaje się, że wyżej opisane ograniczenia mogą prowadzić do wyraźnego oddzielenia wydatków związanych z pracami B+R od tych dotyczących produkcji próbnej. Podobnie w przypadku materiałów i surowców należało będzie wyodrębnić te bezpośrednio związane z pracami B+R od tych nabytych wyłącznie na cele produkcji B+R. W praktyce podatnik, który nabędzie materiały z zamierzeniem wykorzystania ich w pracach B+R, jeśli zrobi to dopiero na etapie produkcji próbnej, będzie musiał pamiętać o ich przeniesieniu do rozliczenia ulgi na prototyp, co wprowadza konieczność dodatkowego monitoringu procesów i analizy wydatkowanych kosztów. Stąd niektórzy przedsiębiorcy staną przed wyzwaniem właściwego przyporządkowywania wydatków do właściwych ulg, pamiętając jednocześnie, że wydatki związane z ulgą na prototyp można rozliczyć tylko w roku ich faktycznego poniesienia.

Nieodliczona część ulgi na prototyp, podobnie jak ulga B+R, będzie mogła przez podatnika zostać rozliczona przez następne 6 lat podatkowych. 

Ustawodawca w ramach wsparcia eskpansji biznesu proponuje również ulgę podatkową, która ma umożliwić odliczenie od podstawy opodatkowania max. 250 000 PLN wydane na nabycie udziałów lub akcji innego podmiotu, przy czym wydatki te mogą stanowić kwotę do wysokości dochodu podatnika. Co istotne, ustawodawca nie przewidział możliwości odliczenia ww. wydatków w przypadku objęcia udziałów lub akcji (tj. nabycia pierwotnego w zamian za wkład).

Wydatkami, które można będzie zaliczyć do ulgi, to wydatki na obsługe prawną nabycia czy opłaty i podatki wymagane przez przepisy prawa. Wyłączona ma być oczywiście cena nabycia udziałów i koszty związane z pozyskaniem finansowania na to nabycie.

Kolejno trzeba podkreślić, że podmiot, którego udziały (akcje) będą nabywane, nie może być podmiotem powiązanym przez min. 2 lata, podmiot nabywany jak i nabywca muszą prosperować co najmniej 2 lata, a udziały (akcje) należy akcje nabyć jedną transakcją.

Ustawdawca wprowadza również dodatkowy wymóg stosowania ulgi tj. przedmiot działalności spółki nabywanej musi być tożsamy z przedmiotem działalności nabywającego lub z nim racjonalnie powiązany. Zatem wyklucza to ze stosowania ulgi nabywanie udziałów spółek „na przyszłość”, to jest zwiększających portfolio działalności podatnika jak i takich, których racjonalny związek z działalnością nabywającego może się ujawnić dopiero w przyszłości. W związku z tym, że ustawodawca nie przewidział jasnych wytycznych spełnienia ww. wymogu, w praktyce może prowadzić to do wielu wąptliwości i sporów z organem podatkowym.

Ponadto, należy pamiętać, że odliczenia będzie dokonywać się w roku nabycia udziałów, gdzie wydatki te powinny być faktycznie poniesione w tym roku podatkowym. Dodatkowo, podatnik nie może zbyć lub umorzyć nabytych udziałów (akcji) przez najbliższe 3 lata.

Ministerstwo przewidziało w ramach pakietu ulg na ekspansję biznesu również tzw. ulgę na przygotowanie pierwszej oferty publicznej na giełdzie (eng. initial public offering, IPO). Odliczenia od podstawy opodatkowania będzie można dokonać w wysokości 150% kosztów poniesionych na przygotowanie prospektu emisyjnego i związane z tym opłaty natury formalnej jak i 50% kosztów na doradztwo prawne, podatkowe i finansowe (do limitu 50 000 PLN).

Powyższe wydatki będą musiały ponadto charakteryzować się bezpośrednim i wyłącznym związkiem z dokonaniem IPO oraz zostać poniesione w roku dokonania oferty publicznej na akcje lub w roku ją poprzedzającym. Odliczenia wydatków dokonuje się w zeznaniu za rok wprowadzenia akcji do obrotu. 

Ustawodawca proponuje również wprowadzenie ulgi podatkowej na zwiększenie przychodów ze sprzedaży produktów. Rozwiązanie to ma polegać na możliwości dodatkowego odliczenia od podstawy opodatkowania wydatków, do wysokości 1 000 000 PLN, poniesionych w celu zwiększenia sprzedaży produktów wytworzonych przez danego podatnika (z wyłączniem sprzedaży do podmiotów powiązanych). Wyluczone z ulgi są zatem wszelkie formy sprzedaży własnych produktów na zagraniczne rynki zbytu, na których faktyczną sprzedaż prowadzi lokalny podmiot powiązany wykorzystujący swoje know – how w tym zakresie.

Ponadto, przepis wprowadza wymogi dotyczące wykazania, że wydatki poniesione na zwiększenie sprzedaży przyniosły swój efekt. Przez zwiększenie sprzedaży rozumie się zwiększenie przychodów przez dwa kolejne lata podatkowe (tj. rok poniesienia wydatków i następny) w stosunku do przychodów z roku sprzed poniesienia kosztów. Podatnicy ponoszący koszty przez dłuższy okres będą zatem zobowiązani do przyporządkowywania tym wydatkom odpowiednio przychodów przeszłych jak i monitorowania wysokości przychodów przyszłych w celu wykazania, że ulga została zasadnie rozliczona. Ustawodawca nie połączył faktycznego zwiększenia przychodów z promowanym produktem, ale z okresem poniesienia wydatków w czasie. Może to w szczególności mieć znaczenie dla kosztów ponoszonych na przełomie roku.

Przez zwiększenie przychodów ze sprzedaży należy rozumieć trzy następujące aktywności tj.: ww. zwiększenie przychodów, osiągnięcie przychodów z produktów dotychczas nieoferowanych lub osiągnięcie przychodów z produktów dotychczas nieoferowanych w danym kraju. Dodajmy, że wymogi dot. wzrostu przychodów przez dwa kolejne lata podatkowe najprawdopodobniej dotyczyć będą tylko przychodów dotychczas oferowanych (wariant pierwszy). Ponieważ w odneisieniu do nieoferowanych dotychczas produktów przepis wydaje się nie być wystarczająco precyzyjny, trudno wyrokować w jaki sposób ww. wymóg powinien w praktyce być stosowany. Natomiast należy mieć na względzie, że wymóg wzrostu przychodów dotyczy tylko tych, które podatnik opodatkuje w Polsce.

Ustawodawca wprowadza zamknięty katalog kosztów objętych ww. ulgą tj. wydatki na organizację targów, działania promocyjno – informacyjne czy przygotowywanie niezbędnej dokumentacji. Przy czym obowiązek wykazania przychodów ze sprzedaży (skutek bezpośredni) w przypadku, w którym mają na niego wpłynąć wyłącznie koszty pośrednio związane z takim przychodem (marketing, targi, dokumentacja) może powodować, iż podatnicy, którzy rozliczą ulgę w nadziei na osiągnięcie takich przychodów, mogą być zmuszeni do jej korekty w przyszłości. Bowiem, brak spełnienia warunku wzrostu przychodu spowoduje niezasadne rozliczenie ulgi w okresach poniesienia ww. kosztów pośrednich.

Wydatki podatnik odlicza w roku, w którym poniesiono koszty zwiększenia przychodów ze sprzedaży. W przypadku niemożliwości odliczenia całej ulgi (niski dochód/strata) można ją odliczyć analogicznie jak w przypadku ulgi B+R czy ulgi na prototyp tj. przez kolejne 6 lat podatkowych.

Co ciekawe ulga ta, choć odnosi się do kolejnego kroku cyklu życia produktu (sprzedaż), formalnie nie musi dotyczyć produktów wytworzonych w skutek prac B+R.

Rozwiązanie to przewidziane jest wyłącznie dla podatników PIT, którym ustawodawca oferuje dodatkowe odliczenie 50% wydatków, maksymalnie do wysokości 250 000 PLN, poniesionych na nabycie lub objęcie udziałów (akcji) w alternatywnej spólce inwestycyjnej (ASI) lub spółce kapitałowej posiadającej odpowiednią ilość udziałów ASI.

Możliwość stosowania ulgi, podobnie jak w przypadku ulgi na konsolidację, przysługuje, jeżeli min. 2 lata od tego nabycia czy objęcia podatnik i ASI nie byli podmiotami powiązanymi, podatnik będzie posiadał udziały (akcje) w ASI przez co najmniej 2 lata oraz po spełnieniu dodatkowych wymogów formalnych.

Odliczenia wydatków podatnik będzie mógł dokonać w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono wydatki. 

Ustawodawca poza wsparciem działalności innowacyjnej i biznesowej, przewidział również możliwość otrzymania ulgi za działanie na rzecz sportu, kultury i nauki.

Skorzystać z ulgi w postaci dodatkowego odliczenia 50% kosztów może podmiot, do wysokości osiąganego dochodu, który ponosi koszty na finansowanie klubów sportowych, stypendiów czy imprez sportowych (niemasowych). Przy czym można uznać, że ustawodawca wyłączając ze wsparcia imprezy o charakterze masowym de facto uczynił z ulgi mechanizm wsparcia sportu amatorskiego.

W zakresie kultury podatnik może ponosić wydatki na instytucje kultury czy działalność kulturalną realizowaną przez odpowiednie uczelnie i szkoły. Z kolei w przypadku szkolnictwa wyższego wsparciem będą objęte wydatki na stypendia, finansowanie pracownikowi nauki czy praktyki zawodowej.

Odliczenia podatnik dokona w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniósł ww. koszty. 

Ulga ta przewidziana jest tylko dla podatników PIT, oferując możliwość dodatkowego odliczenia wydatków na odpłatne nabycie zabytku, fundusz remontowy lub różnego rodzaju prace konserwatorskie, restauratorskie cz roboty budowlane.

Powyższe rozwiązania dotyczą jednak tylko zabytków nieruchomych, których właścicielem lub współwłaścicielem jest podatnik korzystający z ulgi. Wykluczone jest zatem (w przeciwieństwie do ulgi na sport, kulturę i naukę) wspieranie innych podmiotów działających w tej sferze życia publicznego.

Ponadto, odliczenie wydatków dotyczy tylko 50% poniesionych kosztów, do limitu 500 000 PLN.

Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono wydatki. Niewykorzystaną ulgę podatnik może rozliczyć w 6 kolejno następujących po sobie latach podatkowych.

Rozszerzenie zakresu stosowania ulgi B+R oraz możliwość jej symultanicznego rozliczenia z ulgą IP BOX jest istotną zmianą, która w największym stopniu wpłynie na bieżącą działalność podatników. Wydaje się bowiem, że rynek dobrze poznał już zalety tych obydwu preferencji podatkowych, stworzył wewnętrzne standardy ich dokumentowania oraz nauczył się je poprawnie rozliczać.

Pozostałe rozwiązania natomiast, choć jest ich zdecydowanie więcej niż można było się spodziewać, wydają się być osadzone w licznych wymogach, przez co najprawdopodobniej będą stosowane przez dość istotnie ograniczone grono podatników. Dodatkowo, efektywnie oferują one stosunkowo niewielkie oszczędności podatkowe, aby zachęcić do ich szerokiego stosowania.

Powstaje również pytanie dlaczego ustawodawca tak mocno zróżnicował limity wsparcia w ramach różnych ulg (w szczególności tych powiązanych z działaniami B+R). Niestety nie znajdziemy w tym zakresie wzmianki w treści uzasadnienia do przepisów.

Niemniej jednak rozwój ulg w szczególności powiązanych z pracami B+R może istotnie zachęcić podatników do ich stosowania. Natomiast biorąc pod uwagę pojawiające się wątpliwości w stosowaniu poszczególnych preferencji nieuniknione będzie wykonanie odpowiednich analiz poniesionych wydatków oraz weryfikacji treści brzeminia regulacji w celu właściwego zastosowania ulg na odpowiednim etapie cyklu życia danego produktu.

Warto również zwrócić uwagę, iż kwestia ulg podatkowych stanowi istotny aspekt analiz pod kątem podatku minimalnego. Powstaje bowiem wątpliwość, czy ulgi, obniżajace wysokość dochodu podatnika, spowodują jednocześnie, że dany podatnik wejdzie w reżim podatku minimalnego, w którego zamyśle opodatkowane miałyby być tylko podmioty celowo obniżające wysokość dochodów do opodatkowania. Z zapowiedzi Ministerstwa wynika, że w kontekście podatku minimalnego ma być weryfikowany tzw. dochód brutto, czyli dochód bez uwzględniania odliczeń podatkowych. Ministerstwo podkreśliło, że objęcie kalkulacją podatku minimalnego ulg „nie było intencją ustawodawcy”, tym niemniej jednak powstaje wątpliwość czy w ten sam sposób przepisy będą interpretować organy podatkowe i sądy, a przedsiębiorcy nie będą zmuszeni weryfikować opłacalności wdrożenia danej preferencji z uwzględnieniem potencjalnych obciążeń podatkiem minimalnym.

Grzegorz Wójcik, Menedżer w Zespole ds. CIT w KPMG w Polsce

Oskar Matuszczak, Starszy Konsultant w Zespole ds. CIT w KPMG w Polsce