Zapraszamy do zapoznania się z treścią „Podatkowego podsumowania tygodnia”, przygotowanego we współpracy z ekspertami podatkowymi KPMG w Polsce.
11 kwietnia 2025 r. na stronie Rządowego Centrum Legislacji (RCL) opublikowano nową wersję projektu ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz zmieniającej ustawę o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw. Do najważniejszych zmian względem poprzedniego projektu należą wprowadzenie na stałe trybu „offline24” oraz odroczenie do 31 grudnia 2026 r. likwidacji faktur z kas rejestrujących i paragonów z NIP jako faktur uproszczonych, obowiązkowego podawania numeru KSeF w płatnościach oraz wejścia w życie sankcji za naruszenia obowiązków KSeF. Ponadto wprowadzono zmianę dotyczącą samego progu: będzie on weryfikowany na podstawie sprzedaży z 2024 r., a nie – jak wcześniej planowano – z 2025 r. Jednocześnie terminy wejścia w życie obowiązkowego KSeF pozostają bez zmian: 1 lutego 2026 r. dla dużych podatników oraz 1 kwietnia 2026 r. dla pozostałych przedsiębiorców. Ministerstwo Finansów zachęca do zgłaszania uwag do 25 kwietnia 2025 r. Ponadto 11 kwietnia Ministerstwo Finansów opublikowało zaktualizowany plan wdrożenia obowiązkowego systemu KSeF.
Krajowy System e-Faktur – plan wdrożenia - Ministerstwo Finansów
11 kwietnia 2025 r. opublikowane zostały dwie uchwały Rady do Spraw Przeciwdziałania Unikaniu Opodatkowania: uchwała nr 10/2024 z 20 grudnia 2024 r. oraz uchwała nr 1/2025 z 18 lutego 2025 r.
W uchwale nr 10/2024 przedmiotem oceny Rady był zespół czynności z wykorzystaniem fundacji rodzinnej. Rada uznała, że konsekwencją czynności było obniżenie zobowiązania w podatku PIT, a osiągnięcie korzyści nastąpiło poprzez niezaliczenie do przychodów kwoty otrzymanej od fundacji jako pożyczka. Jednocześnie w ocenie Rady czynność została dokonana przede wszystkim w celu osiągnięcia korzyści podatkowej w podatku PIT, sposób działania podatnika był sztuczny, a osiągnięta korzyść podatkowa jest sprzeczna z przedmiotem i celem przepisu ustawy o PIT. Tym samym zespół czynności spełniał ustawowe kryteria unikania opodatkowania.
Natomiast w uchwale 1/2025 przedmiotem oceny Rady była możliwość zastosowania klauzuli GAAR w sytuacji nieprawidłowego uwzględnienia kosztów uzyskania przychodów. Rada wskazała, że w przedmiotowej sprawie nie można mówić o unikaniu opodatkowania, skoro podatnik naruszył prawo podatkowe, zaliczając do kosztów uzyskania przychodu odpisy amortyzacyjne niepodlegające takiemu zaliczeniu. W ocenie Rady klauzula GAAR nie znajduje zastosowania w sytuacji, gdy podatnik obniżył wysokość zobowiązania podatkowego lub wygenerował lub zwiększył stratę poprzez naruszenie przepisów materialnego prawa podatkowego. Zatem zastosowanie klauzuli GAAR w analizowanej sprawie nie było zasadne.
Uchwała nr 10/2024 Rady do Spraw Przeciwdziałania Unikaniu Opodatkowania
Uchwała nr 1/2025 Rady do Spraw Przeciwdziałania Unikaniu Opodatkowania
8 kwietnia 2025 r. opublikowana została opinia zabezpieczająca z 11 marca 2025 r. (sygn. DKP16.8082.9.2024) w zakresie połączenia transgranicznego spółek. W ocenie Szefa KAS konsekwencje podatkowe wymiany udziałów oraz połączenia transgranicznego stanowią korzyść podatkową w postaci wyłączenia z opodatkowania PCC oraz w postaci neutralności CIT. Jednakże Szef KAS stwierdził, że osiągnięcie ww. korzyści podatkowej nie jest głównym lub jednym z głównych celów dokonania czynności, albowiem celem podjętych działań jest uproszczenie struktury i uzasadniona biznesowo kumulacja kapitału. Dodatkowo zdaniem Szefa KAS planowane czynności i wynikająca z nich korzyść nie są sprzeczne z przedmiotem lub celem ustawy podatkowej lub jej przepisu, a sposób działania wnioskodawców nie jest sztuczny. W konsekwencji w analizowanej sprawie nie znajdzie zastosowania art. 119a § 1 Ordynacji podatkowej i w związku z tym wydano opinię zabezpieczającą.
Opinia zabezpieczająca w zakresie połączenia transgranicznego spółek
7 kwietnia 2025 r. w wykazie prac legislacyjnych i programowych Rady Ministrów opublikowano założenia projektu ustawy nowelizującej ustawę o opodatkowaniu wyrównawczym jednostek składowych grup międzynarodowych i krajowych („Ustawa GloBE”). Projekt realizuje dyrektywę unijną w sprawie zapewnienia globalnego minimalnego poziomu opodatkowania międzynarodowych grup przedsiębiorstw oraz dużych grup krajowych w UE poprzez zmiany w Ustawie GloBE. Projekt zakłada m.in. ponowne ujmowanie rezerw z tytułu podatku odroczonego w przypadku braku płatności kwoty, której dotyczyła rezerwa, doprecyzowanie w zakresie rozpoznawania aktywów z tytułu podatku odroczonego wynikających z otrzymanych ulg, a także doprecyzowanie przepisów dotyczących składnia informacji o opodatkowaniu wyrównawczym oraz warunków stosowania ustawy o rachunkowości. Projekt ma zostać przyjęty przez Radę Ministrów w III kwartale 2025 r.
7 kwietnia 2025 r. w wykazie prac legislacyjnych i programowych Rady Ministrów opublikowano założenia dwóch ustaw nowelizujących Ordynację podatkową. Są to jedne z pierwszych projektów tzw. deregulacyjnych. Pierwszy projekt zakłada wprowadzenie, jako zasady, wymogu zapewnienia co najmniej 6-miesięcznego okresu vacatio legis w przedkładanych Sejmowi projektach ustaw podatkowych, z których wynika zwiększenie obciążeń dla podatników i innych podmiotów prawa podatkowego. Drugi natomiast przewiduje rozszerzenie zasady in dubio pro tributario (tj. zasady rozstrzygania wątpliwości na korzyść podatnika) na przypadki, gdy w sprawie wystąpią niedające się usunąć wątpliwości co do stanu faktycznego. Oba projekty mają zostać przyjęte przez Radę Ministrów jeszcze w II kwartale 2025 r.
9 kwietnia 2025 r. UE podjęła decyzję o nałożeniu ceł odwetowych w wysokości do 25% na amerykańskie towary o wartości 22 mld euro. Miały one objąć m.in. drób, orzechy, owoce, motocykle oraz jachty i być odpowiedzią na taryfy celne nałożone przez USA na import stali i aluminium z UE. Tego samego dnia Prezydent Donald Trump ogłosił natychmiastowe zawieszenie tzw. ceł wzajemnych na okres 90 dni i w rezultacie obniżenie stawek do poziomu 10% (w przypadku towarów UE miała ona wynieść 20%). Jednocześnie podwyższeniu do 145% uległa taryfa celna na towary sprowadzane z Chin do USA. Na skutek zapowiedzi USA, unijne władze również wstrzymały planowane działania na okres 90 dni. Czas ten ma być wykorzystany na wynegocjowanie warunków porozumienia handlowego.
7 kwietnia 2025 r. w wykazie prac legislacyjnych i programowych Rady Ministrów opublikowano założenia projektu ustawy nowelizującej ustawę o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu. Celem projektu jest uzupełnienie dotychczasowych przepisów o regulację związaną ze środkami ograniczającymi stosowanymi w celu przeciwdziałania rozprzestrzenianiu broni masowego rażenia oraz finansowaniu jej rozprzestrzeniania. Projekt zakłada m.in.: rozszerzenie zakresu przedmiotowego ustawy, zmianę zakresu wymagań stawianych wobec osoby piastującej stanowisko Generalnego Inspektora Informacji Finansowej, modyfikację regulacji dotyczących funkcjonowania Komitetu Bezpieczeństwa Finansowego, wprowadzenie kar administracyjnych oraz zapewnienie spójności przepisów ustawy z przepisami unijnej dyrektywy.
Projekt ustawy nowelizującej ustawę o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu
Trybunał Konstytucyjny w wyroku z 8 kwietnia 2025 r. (sygn. SK 53/21) zakwestionował przepis Ustawy o PIT obowiązujący do 31 grudnia 2014 r. (art. 22 ust. 1e pkt 3) zgodnie z którym, w przypadku, gdy przedmiotem wkładu niepieniężnego do spółki kapitałowej były wierzytelności własne podatnika, wynikające z zawartych przez niego jako pożyczkodawcę umów pożyczek, kwota udzielonych pożyczek nie stanowiła kosztu uzyskania przychodu. W ocenie TK, przepis prowadził do odmiennego traktowania wierzytelności własnych, (które nie mogły być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów) i wierzytelności nabytych (które mogły być kosztem podatkowym), a ponadto był nieprecyzyjny i prowadził do rozbieżności w orzecznictwie sądów administracyjnych.
Wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 8 kwietnia 2025 r., SK 53/21
NSA w wyroku z 3 kwietnia 2025 r. (sygn. II FSK 756/23) stwierdził, że ograniczenie dotyczące amortyzacji nieruchomości przez spółki nieruchomościowe wynikające z art. 15 ust. 6 Ustawy o CIT dotyczy podatników dokonujących odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami o rachunkowości. Natomiast jeżeli podatnik nie dokonuje odpisów zgodnie z przepisami o rachunkowości, to automatycznie ww. ograniczenie nie może być wobec niego zastosowane. W takiej sytuacji podatnik po dniu 1 stycznia 2022 r. może kontynuować rozpoczętą metodę amortyzacji podatkowej. Uzasadniając swoje stanowisko NSA podkreślił, że ustawodawca wprowadzając ww. regulację nie dokonał jakichkolwiek zabiegów intertemporalnych, które wskazywałyby na możliwość pozbawienia z dnia na dzień spółki nieruchomościowe możliwości dokonywania odpisów w ogóle.
