Jak liczyć EBITDA dla kosztów finansowania dłużnego, czyli co tak naprawdę oznacza próg 3 mln PLN?

Próg 3 mln dla limitacji kosztów finansowania dłużnego

2018-07-19

Osoba patrzy przez onko na miasto | Artykuł: Jak liczyć EBITDA dla kosztów finansowania dłużnego, czyli co tak naprawdę oznacza próg 3 mln PLN?

Od stycznia 2018 r. ustawa CIT przewiduje nowy instrument kosztów finansowania dłużnego, który zastępuje dotychczasowe regulacje tzw. cienkiej kapitalizacji

Koszty finansowania dłużnego odnoszą się do kosztów poniesionych w związku z transakcjami na rzecz podmiotów powiązanych i niepowiązanych oraz obejmują swoim zakresem wszelkiego rodzaju koszty związane z uzyskaniem finansowania, a nie jedynie odsetki, co miało miejsce na gruncie wcześniejszych przepisów. Od czasu wejścia w życie nowelizacji ustawy o CIT przepis wprowadzający instrument kosztów finansowania dłużnego był przedmiotem licznych wniosków o interpretację do Krajowej Informacji Skarbowej. Jedną z wątpliwości podatników był sposób liczenia limitu kosztów, które można odliczyć od osiąganych przychodów przy użyciu mechanizmu EBITDA.

Komentarzy oraz artykułów dotyczących zmian w ustawie CIT napisano już wiele. W szczególności duże emocje wzbudziło ograniczenie w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów podatkowych wydatków na usługi i wartości niematerialne, o czym pisaliśmy obszernie w maju w artykule "Własność intelektualna pod lupą". Jednym z powodów, dla których nowelizacja ustawy CIT sprawiła kłopoty podatnikom, było wprowadzenie podatkowego wskaźnika EBITDA (ang. earnings before interest, tax, depreciation and amortization) służącego do obliczenia limitu kosztów zarówno w przypadku kosztów finansowania dłużnego jak i wydatków poniesionych na usługi i wartości niematerialne. Dodajmy, że ustawodawca zdecydował się na wprowadzenie mechanizmu EBITDA liczonego w różny sposób w stosunku do wspomnianych wyżej dwóch kategorii kosztów, czym nie pomógł w łatwiejszym zrozumieniu wprowadzonych przepisów (więcej informacji w artykule: "Jak liczyć EBITDA?"). Dzisiaj pokrótce wytłumaczymy jaka może być formuła liczenia EBITDA „podatkowego” dla kosztów finansowania dłużnego.

Na początek należy wskazać, że enigmatycznie brzmiące „koszty finansowania dłużnego” oznaczają wszelkiego rodzaju koszty związane z uzyskaniem finansowania od podmiotów powiązanych i niepowiązanych (w tym instytucje zewnętrze, np. banki) takie jak: odsetki, opłaty, prowizje, premie, część odsetkowa raty leasingowej, kary i opłaty za opóźnienie w zapłacie zobowiązań, koszty zabezpieczenia zobowiązań, w tym koszty pochodnych instrumentów finansowych. Zwrot „kosztów finansowania dłużnego” dotyczy więc całej gamy kosztów poniesionych w celu uzyskania kapitału. Ustawodawca zadecydował o wprowadzeniu limitu kosztów, które można odliczyć od przychodów.

Przepis wprowadzający limitację powyższych kosztów ma na celu ograniczenie korzyści podatkowych w przypadku finansowania działalności długiem. Dlatego wprowadzona limitacja kosztów odnosi się do nadwyżki kosztów finansowania dłużnego ponad uzyskane przez podatnika przychody o charakterze odsetkowym. W rezultacie mechanizm limitacji kosztów może być zastosowany jedynie wtedy, gdy koszty finansowania dłużnego przewyższają przychody podatnika CIT o charakterze odsetkowym.

Artykuł 15c ust. 1 ustawy CIT czytany literalnie wskazuje na dwa limity wyłączenia z kosztów finansowania dłużnego – 3 mln PLN oraz 3 mln PLN + 30% * EBITDA. Z przepisu może wynikać, że nadwyżka kosztów finansowania dłużnego do kwoty 3 mln PLN zawsze będzie kosztem uzyskania przychodów (KUP-em), a tylko w przypadku kwoty nadwyżki przekraczającej 3 mln PLN, do KUP zaliczymy 3 mln oraz pozostałą część nadwyżki, o ile nie przekracza 30% EBITDA. Zwrócić jednak należy na interpretację indywidulaną prawa podatkowego wydaną przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w z dnia 4 czerwca 2018 r., znak: 0114-KDIP2-2.4010.138.2018.1.AM wskazującą na odmienne rozumienie powyższego przepisu. Dyrektor KIS stwierdził w przytoczonej interpretacji, że przepis należy rozumieć w ten sposób, że w przypadku wyliczonego wskaźnika 30% EBITDA odpowiadającego kwocie mniejszej niż 3 mln PLN do kosztów zalicza się cała wartość nadwyżki, aż do kwoty 3 mln PLN. Natomiast w przypadku, gdy 30% EBITDA wyniesie więcej niż 3 mln PLN limitacji podlegają wszystkie koszty finansowania dłużnego ponad kwotę 30% EBITDA. Można to zobrazować na poniższym przykładzie:

Koszty finansowania dłużnego 10 mln PLN 10 mln PLN
30% EBITDA 4 mln PLN 2 mln PLN
KUP 4 mln PLN 3 mln PLN
N-KUP 6 mln PLN 7 mln PLN

Należy zauważyć, że choć interpretacja Dyrektora KIS może wydawać się sprzeczna z dosłownym brzmieniem artykułu 15c ust. 1 ustawy CIT w zakresie, w jakim podlegające limitacji koszty finansowania dłużnego nie zostają pomniejszone o 3 mln PLN, to takie stanowisko zostanie zapewne uznane w przyszłości przez organy podatkowe jako prawidłowe. Nie można jednak wykluczyć, że wraz z pojawieniem się wyroków sądów administracyjnych w sprawie liczenia EBITDA, stanowisko to może ulec ponownej zmianie.

Bądź z nami w kontakcie