• CIT: Prowizja z tytułu przedterminowej spłaty kredytu może stanowić koszt uzyskania przychodów
• Ochrona interesów podatnika: Planowana nowelizacja ustaw podatkowych, które weszły w życie od 2018 r.
• VAT: Zasady kwalifikowania na gruncie ustawy VAT dostawy towaru i ewentualnego montażu tego towaru
• PIT: Zakwaterowanie i transport pracowników oddelegowanych do pracy za granicę nie stanowi przychodu ze stosunku pracy
• Pozostałe zagadnienia: Tożsamość wspólnika nie wyklucza powstania przychodu
   

W dniu 10 stycznia 2018 r. został wydany wyrok NSA, sygn. akt II FSK 3491/16 dotyczący uznania prowizji z tytułu przedterminowej spłaty kredytu za koszt uzyskania przychodów. W przedmiotowym wyroku NSA wskazał, iż prowizja pobierana przez bank z tytułu wcześniejszej spłaty kredytu stanowi koszty podatkowe, gdyż służy zabezpieczeniu źródła przychodów. Spółka nie może bowiem wykluczyć ryzyka, że na dzień wymagalności kredytu nie będzie posiadała odpowiednich środków do jego spłaty, co może mieć wpływ na możliwość prowadzenia przez nią działalności gospodarczej.

Ministerstwo Finansów przygotowało projekt ustawy zmieniającej m.in., przepisy które weszły w życie z dniem 1 stycznia 2018 r. mocą ustawy z dnia 27 października 2017 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Główne cele nowelizacji to przywrócenie dotychczasowych zasad amortyzacji majątku otrzymanego w ramach spadku lub darowizny, jednoznaczne wyłączenie z opodatkowania wkładów pieniężnych do spółek kapitałowych, doprecyzowanie zasad opodatkowania akcyjnych programów motywacyjnych.
Proponowane zmiany, mimo że uchwalone w trakcie roku, miałyby obowiązywać z mocą od 1 stycznia 2018 r.

Zgodnie z wyrokiem WSA w Poznania z dnia 11 stycznia br. (sygn.akt. I SA/Po 891/17), mając na uwadze art. 7 ust. 1 i art. 8 ust. 1 ustawy VAT, które to przepisy w sposób wyraźny wyodrębniają dostawę towarów od świadczenia usług, jak również dorobek orzeczniczy TSUE należy stwierdzić, iż dla celów podatku VAT każde świadczenie powinno być uznane za odrębne i niezależne. Skoro w ramach umowy z klientem są przypadki, gdy podatnik dokonuje dostawy bez montażu, który jest wykonywany przez podmiot trzeci to świadczy to o tym, iż nie mamy do czynienia ze świadczeniem kompleksowym, lecz odrębnymi świadczeniami, tj. dostawą towaru i świadczeniem usług (montażem stanowiącym usługę budowlaną), dla którego ustawa VAT przewiduje odrębny sposób opodatkowania.

WSA w Gliwicach w wyroku z dnia 11 stycznia 2018 r., sygn. akt I SA/Gl 957/17 wskazał, iż skorzystanie przez pracownika oddelegowanego do pracy za granicę ze świadczeń w postaci zakwaterowania w kraju oddelegowania, transportu z Polski do miejsca oddelegowania oraz z miejsca oddelegowania do Polski, jak również z transportu do miejsca pracy oraz z miejsca pracy wynikają z obowiązku pracodawcy do stworzenia odpowiedniego do warunków pracy zaplecza socjalnego i w konsekwencji nie stanowią przychodu pracowników ze stosunku pracy. Przedmiotowy wyrok nie jest prawomocny.

WSA w wyroku z dnia 11 stycznia 2018 r. (sygn. akt III SA/Wa 181/17) orzekł, iż umorzenie zobowiązań z tytułu pożyczek udzielonych spółce komandytowej przez inne spółki komandytowe, w przypadku gdy ten sam podmiot jest wspólnikiem wszystkich spółek, prowadzi do powstania przychodu po stronie wspólnika. Uzasadniając, WSA podkreślił, że spółki komandytowe mogą nabywać prawa i zaciągać zobowiązania we własnym imieniu, a osiągnięty przez nie przychód podlega opodatkowaniu po stronie wspólnika proporcjonalnie do udziału w zysku. Nie można zatem wnioskować, że umorzenie zobowiązań po stronie spółki nie spowoduje powstania przychodu ze względu na tożsamość wspólnika spółki zaciągającej i udzielającej pożyczki.