Πώς θα εξυπηρετηθεί το αναπτυξιακό όραμα;

Οι προκλήσεις που έχει αντιμετωπίσει η ελληνική οικονομία έχουν ήδη αποδείξει την ανθεκτικότητά της και την ικανότητά της να επιστρέφει σε έναν βιώσιμο κύκλο ανάπτυξης. Πλέον, το κύριο ζητούμενο είναι η διατήρηση των θετικών ρυθμών οικονομικής μεγέθυνσης. Η εξυγίανση του χρηματοπιστωτικού συστήματος, η συνεχώς αυξανόμενη εισροή Ξένων Άμεσων Επενδύσεων, ο στρατηγικός σχεδιασμός για την ενεργειακή μετάβαση και ο ψηφιακός μετασχηματισμός τόσο του δημόσιου τομέα όσο και των επιχειρήσεων αποτελούν σαφείς ενδείξεις ότι η πορεία της οικονομίας είναι θετική.

Ωστόσο, οι προκλήσεις παραμένουν, είτε πρόκειται για εγγενείς αδυναμίες είτε για εξωτερικούς παράγοντες. Η διατήρηση της δυναμικής αυτής απαιτεί εγρήγορση και αποτελεσματική διαχείριση τόσο από τη δημόσια διοίκηση όσο και από τον ιδιωτικό τομέα.

Το στοίχημα που πρέπει να αποτελέσει τον μείζονα εθνικό στόχο για το διάστημα που ακολουθεί είναι η υψηλότερη δυνατή απορρόφηση των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας τόσο στο σκέλος των επιδοτήσεων όσο και στο σκέλος των χαμηλότοκων χρηματοδοτήσεων. Η επιτυχής αξιοποίηση αυτών των πόρων δεν θα λειτουργήσει μόνο ως μοχλός χρηματοδότησης, αλλά θα συμβάλει και στη μεταρρύθμιση του παραγωγικού μοντέλου της χώρας. Η αναπτυξιακή δυναμική θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό από το είδος και τους στόχους των νέων επενδύσεων, ώστε να ενισχυθούν πολλαπλασιαστικά τα οφέλη και να διαχυθούν σε όλο το φάσμα της οικονομίας.

Η πολιτική σταθερότητα και η στρατηγική γεωπολιτική θέση της Ελλάδας είναι καθοριστικοί παράγοντες για την ανάδειξή της σε ενεργειακό και διαμετακομιστικό κόμβο, αξιοποιώντας το αυξημένο ενδιαφέρον των επενδυτών, τόσο από την εγχώρια όσο και από τη διεθνή αγορά.

Πέρα από τον πυλώνα ανάπτυξης του τουρισμού, υπάρχουν σημαντικά περιθώρια ανάπτυξης της αγροδιατροφικής παραγωγής, με προοπτικές τόσο στην εγχώρια αγορά όσο και στις εξαγωγές.

Παράλληλα, αποτελεί εθνική και οικονομική προτεραιότητα η ανάσχεση του brain drain και η αξιοποίηση του εξαιρετικά καταρτισμένου ανθρώπινου δυναμικού της χώρας. Ιδιαίτερα στον τομέα των νέων τεχνολογιών, όπου οι εξελίξεις διαμορφώνουν τις παγκόσμιες τάσεις, η προσέλκυση ταλέντων είναι απαραίτητη, χωρίς να παραγνωρίζεται η ανάγκη ενίσχυσης και των πιο παραδοσιακών κλάδων που παρέχουν υψηλή προστιθέμενη αξία.

Ωστόσο, πέρα από τις εθνικές στρατηγικές, ο ιδιωτικός τομέας καλείται να προσαρμοστεί σε πιο αποδοτικά και βιώσιμα επιχειρηματικά μοντέλα. Οι διοικήσεις των επιχειρήσεων αντιμετωπίζουν μία σύνθετη εξίσωση, καθώς καλούνται να διαχειριστούν το αυξημένο λειτουργικό κόστος (λόγω υψηλών επιτοκίων, ενεργειακών και μεταφορικών δαπανών), διατηρώντας παράλληλα θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης.

Η παγκόσμια οικονομική και επιχειρηματική σκηνή μεταβάλλεται ραγδαία, δημιουργώντας νέες προκλήσεις και ευκαιρίες για τις ελληνικές επιχειρήσεις. Η ενεργειακή κρίση έχει καταστήσει επιτακτική την ανάγκη μετάβασης σε ένα νέο, βιώσιμο αναπτυξιακό μοντέλο, ενισχύοντας την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής παραγωγής.

Παράλληλα, οι επενδύσεις σε τεχνολογίες αιχμής, όπως η Τεχνητή Νοημοσύνη και η διαχείριση δεδομένων, γίνονται ολοένα και πιο απαραίτητες ακόμα και για πιο παραδοσιακούς κλάδους, ενισχύοντας τις δυνατότητές τους και την ανταγωνιστικότητά τους.

Η κλιματική αλλαγή, που πλέον αντιμετωπίζεται ως κρίσιμη πρόκληση, και η ενίσχυση της εταιρικής διακυβέρνησης καθίστανται κομβικοί παράγοντες για τη βιωσιμότητα των επιχειρήσεων. Η ενσωμάτωση κριτηρίων ESG αποτελεί πλέον βασική προϋπόθεση για τη μακροπρόθεσμη ανάπτυξη, με τις επιχειρήσεις να αναγνωρίζουν ότι η βιωσιμότητα δεν είναι απλώς μια υποχρέωση, αλλά και ανταγωνιστικό πλεονέκτημα.