Η έξοδος της Ελλάδας από το πρόγραμμα δεν αποτέλεσε «ορόσημο» για τους επενδυτές και αυτό αποτυπώθηκε ξεκάθαρα τόσο στο ελληνικό χρηματιστήριο όσο και στα ελληνικά ομόλογα. Ποιες είναι οι προϋποθέσεις επιστροφής τους σε μετοχές και ομόλογα;

Η έξοδος της Ελλάδας από τα προγράμματα υπογραμμίζει με εμφατικό τρόπο ότι η χώρα έκλεισε με επιτυχία και μεγάλες βέβαια θυσίες, ένα μεγάλο κύκλο μεταρρυθμίσεων τόσο στον τομέα της αποκατάστασης της δημοσιονομικής πειθαρχίας όσο και των δομικών μεταρρυθμίσεων που στόχευαν στην ανάκτηση της ανταγωνιστικότητάς της. Η χώρα χωρίς αμφιβολία πραγματοποίησε τεράστια βήματα στην αντιμετώπιση των ‘δίδυμων’ ελλειμάτων, του δημοσιονομικού ελλείματος, μετατρέποντας το σε πρωτογενές πλεόνασμα παρά τις πρωτοφανείς συνθήκες ύφεσης και το έλλειμα ανταγωνιστικότητας, μηδενίζοντας ένα ‘θηριώδες’ έλλειμα στο εμπορικό της ισοζύγιο.

Παρά τις επιτυχίες αυτές και την ‘πολιτική’ επιβράβευση της πατρίδας μας δια μέσου της εξόδου από την εποχή των μνημονίων, είναι γεγονός ότι η επενδυτική κοινότητα παραμένει επιφυλακτική και αυτό αντικατοπτρίζεται τόσο στην πορεία των τιμών των Ελληνικών μετοχών όσο και των ομολόγων. Πρέπει ασφαλώς να αποφύγουμε να αποδώσουμε την συμπεριφορά των μετοχών και ομολόγων αποκλειστικά στην Ελληνική πραγματικότητα αγνοώντας την περιστασιακά αρνητική-ίσως ζοφερή-συγκυρία των αγορών που επηρεάζονται από εξωγενείς παράγοντες (Ιταλία, trade wars, Brexit κ.λπ.) που δίνουν τον τόνο και στην Ελληνική αγορά.

Σε κάθε περίπτωση, όμως ανεξάρτητα από εξωγενείς παράγοντες, η επιφυλακτικότητα των διεθνών επενδυτών απέναντι στη μεταμνημονιακή Ελλάδα είναι υπαρκτή και ανάγεται κυρίως στην αβεβαιότητα για τους αναπτυξιακούς ρυθμούς της χώρας μας. Μια Ελλάδα με αναιμική και μη διατηρήσιμη ανάπτυξη δεν μπορεί να αποτελέσει ελκυστικό επενδυτικό προορισμό. Επομένως προϋπόθεση βασική για την ανάκαμψη των Ελληνικών μετοχών και των ομολόγων είναι να πειστούν οι διεθνείς αγορές για τις αναπτυξιακές προοπτικές της Ελληνικής οικονομίας.

Τι χρειάζεται γι’ αυτό:

1. Εμπέδωση κλίματος πολιτικής σταθερότητας και προσήλωσης στο μεταρρυθμιστικό πλαίσιο που η χώρα έχει υιοθετήσει την τελευταία 10ετία. Η πολιτική αστάθεια και η ενδεχόμενη ανατροπή των μεταρρυθμίσεων λειτουργεί αποτρεπτικά για κάθε επενδυτική δραστηριότητα.
2. Αναθέρμανση του επενδυτικού κύκλου με άμεση ανατροπή της πιστωτικής απομόχλευσης. Για να γίνει αυτό εφικτό πρέπει να τεθεί σαν πρώτη προτεραιότητα η άμεση και εμπροσθοβαρής εξυγίανση του τραπεζικού συστήματος ώστε να είναι σε θέση να χρηματοδοτήσει την επανεκκίνηση της επενδυτικής δραστηριότητας.
3. Προσαρμογή της δημοσιονομικής πολιτικής σε αναπτυξιακή προοπτική με πιθανή μεταβολή του μίγματος των μέτρων ώστε οι δεσμεύσεις της χώρας στα υπερβολικά πλεονάσματα να μην καταλήγουν τελικά σε ουσιαστική τροχοπέδη στην αναπτυξιακή προοπτική του τόπου.
4. Προσήλωση στις φιλικές για την επιχειρηματικότητα και την απασχόληση μεταρρυθμίσεις.
5. Πολιτική και εθνική σύμπνοια για να αποσπάσει η χώρα σε βάθος χρόνου περαιτέρω ρυθμίσεις από τους δανειστές της στο δημόσιο χρέος ώστε να δημιουργήσει το δημοσιονομικό χώρο για να υποστηρίξει την αναπτυξιακή της τροχιά.