W ostatnim czasie na blogu KPMG informowaliśmy o zbliżającym się wejściu w życie obowiązku prowadzenia ksiąg rachunkowych przy użyciu programów komputerowych, zgodnych ze strukturą logiczną opublikowaną przez Ministerstwo Finansów (dalej: JPK CIT), jak również o stanowiskach podatników zgłoszonych w ramach konsultacji publicznych do rozporządzania, które wprowadzić miało w życie te zmiany.
W kolejnym wpisie informowaliśmy, że 27 lutego Ministerstwo Finansów (dalej również jako: „MF”) odniosło się do zgłoszonych w ramach konsultacji uwag oraz zaplanowało konferencję uzgodnieniową w ich przedmiocie.
18 marca br. na stronie Rządowego Centrum Legislacyjnego (dalej jako: „RCL”), opublikowany został znowelizowany projekt rozporządzenia w sprawie dodatkowych danych, o które należy uzupełnić prowadzone księgi rachunkowe podlegające przekazaniu na podstawie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „projekt Rozporządzenia”), które uwzględnia część ze zgłoszonych uwag.
W związku z uwagami zgłoszonymi zarówno w trakcie konsultacji, jak podczas konferencji uzgodnieniowej, Ministerstwo Finansów dokonało korekt w projekcie Rozporządzenia zarówno pod względem merytorycznym, jak i legislacyjno-redakcyjnym.
Jednocześnie, 14 marca br. Ministerstwo Finansów opublikowało struktury logiczne: JPK_KR_PD oraz JPK_ST (która stanowi nową strukturę).
Czego dotyczą zmiany?
Wprowadzone przez MF zmiany, co do zasady ograniczyły i doprecyzowały informacje, do których uzupełnienia zobowiązani byliby podatnicy na podstawie pierwotnego tekstu projektu Rozporządzania (opublikowanego w listopadzie ubiegłego roku; dalej: „pierwotny projekt Rozporządzenia”).
Identyfikacja kontrahentów oraz faktur
Zgodnie z projektem Rozporządzenia, JPK CIT powinno zawierać numer identyfikacji podatkowej kontrahenta, o ile został nadany. Jest to pozytywna zmiana. Przypomnijmy, pierwotny projekt Rozporządzenia nakazywał wskazywać również imię i nazwisko kontrahenta w przypadku osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, imię i nazwisko wraz z określeniem, które przedsiębiorca włącza do firmy w przypadku osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą oraz pełną nazwę kontrahenta w pozostałych przypadkach. Tym samym, w projekcie Rozporządzenia odstąpiono od uzależnienia zakresu informacji od statusu kontrahenta jako osoby prawnej czy osoby fizycznej prowadzącej lub nieprowadzącej działalności gospodarczej.
Dodatkowo, w projekcie Rozporządzenia doprecyzowano, że numer identyfikujący fakturę w KSeF należy wskazać, o ile został nadany do dnia przekazania księgi (złożenia JPK CIT – przyp. aut.).
Doprecyzowano również fragment dotyczący danych potwierdzających nabycie, wytworzenie lub wykreślenie środka trwałego lub wartości niematerialnych i prawnych z ewidencji. Przykładowo, numer identyfikujący fakturę w KSeF powinien być wykazywany jedynie w przypadku zbycia środka trwałego lub wartości niematerialnych i prawnych.
Zwolnienie dla niektórych transakcji
MF pozytywnie odniosło się również do zgłoszonych w trakcie konsultacji postulatów dot. wyłączenia z obowiązku przekazywania numeru identyfikacji podatkowej kontrahenta w odniesieniu do specyficznych rodzajów transakcji, tj.:
- banków – w przypadku transakcji dotyczących wykonywania czynności bankowych, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe (Dz.U. z 2023 r., poz. 2488);
- zakładu ubezpieczeń – transakcja dotyczy wykonania czynności w ramach działalności ubezpieczeniowej, o której mowa w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 11 września 2015 r. o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (Dz. U. z 2023 r. poz. 656 , 614, 825, 1723, 1843 i 1941);
- przedsiębiorcy telekomunikacyjnego – transakcja dotyczy świadczenia usługi telekomunikacyjnej, o którym mowa w art. 2 pkt 41 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. – Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. z 2024 r. poz. 34), na rzecz użytkownika końcowego, o którym mowa w art. 2 pkt 50 tej ustawy.
Prezentacja różnicy między wynikiem bilansowym i podatkowym
W projekcie rozporządzenia doprecyzowano również sposób prezentacji wysokości różnicy pomiędzy wynikiem bilansowym i podatkowym. Różnica ta, zgodnie z projektem rozporządzenia, powinna być prezentowana w podziale na:
- wysokość przychodów zwolnionych z opodatkowania – wykazuje się trwałe różnice pomiędzy zyskiem (stratą) dla celów rachunkowych a dochodem (stratą) dla celów podatkowych,
- wysokość przychodów niepodlegających opodatkowaniu w roku bieżącym,
- wysokość przychodów podlegających opodatkowaniu w roku bieżącym, ujętych w księgach rachunkowych lat ubiegłych,
- wysokość kosztów niestanowiących kosztów uzyskania przychodów – wykazuje się trwałe różnice pomiędzy zyskiem (stratą) dla celów rachunkowych a dochodem (stratą) dla celów podatkowych,
- wysokość kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów w bieżącym roku,
- wysokość kosztów uznawanych za koszty uzyskania przychodów w roku bieżącym, ujętych w księgach lat ubiegłych.