KPMG PreHIMSS programma New York

Dit is deel twee van de tweereeks blogs over de KPMG PreHIMSS reis naar New York. Deel 1 staat in het teken van de diverse ziekenhuisbezoeken. Deel 2 gaat verder in op de samenwerkingsorganisaties en het data delen in de regio. 

Vrijdag 14 en zaterdag 15 april waren meer dan 30 CIO’s, CxIO’s, bestuurders en andere geïnteresseerden uit de zorg samen in New York voor het eerste deel van de KPMG HIMSS studiereis; georganiseerd samen met Dell, Cisco en Cognicum. We hebben meerdere bezoeken gebracht aan New Yorkse ziekenhuizen en inspiratie gekregen van mooie voorbeelden van digitale zorg in en rondom de Big Apple, want ook in New York is er noodzaak tot samenwerken. Niet alleen samenwerking tussen ziekenhuizen, maar ook cross sectoraal, om te werken aan het voorkomen van zorg en het leveren van passende zorg.

Het inmiddels afgeronde DSRIP programma (Delivery System Reform Incentive Payment) heeft 8 miljard dollar gekost en was bedoeld om het gezondheidszorgsysteem fundamenteel te herstructureren door te herinvesteren in het totale zorgsysteem in New York. Het hoofddoel was het verminderen van vermijdbaar ziekenhuisgebruik met 25% over 5 jaar. Om dit doel te halen werden zorgorganisaties verleid om meer samen te werken en de verandering te borgen door voor elke set resultaten op het gebied van systeemtransformatie, klinisch management en betere gezondheid van de populatie, bepaalde uitkeringen te doen.

De 25% is niet gehaald, maar alsnog zijn de cijfers goed te noemen. Sinds 2014 heeft het programma gezorgd voor een vermindering van 21% in vermijdbare ziekenhuisopnames over de hele staat, en meer dan 60% van de door Medicaid beheerde zorguitgaven is nu onderdeel van waarde gedreven zorg regelingen.

In New York is gekozen voor één centrale strategie op digitale zorg en regionale samenwerking. David Horrocks van de New York eHealth collaborative (NYeC) en Craig Behm van CRISP vertellen over interoperabiliteit en het leveren van de juiste informatie op het juiste moment in de hele staat New York. NYeC geeft leiding aan de Statewide Health Information Network for New York (SHIN-NY). Een netwerkinfrastructuur waar alle afzonderlijke zorgnetwerken en zorgorganisaties in de staat bij zijn aangesloten. Er is sprake van een overkoepelend netwerk: SHIN-NY koppelt acht decentrale netwerken waarin talloze zorgorganisaties zijn aangesloten. Ongeacht waar iemand zorg ontvangt is diens basis zorginformatie altijd beschikbaar, met welk EPD dan ook wordt gewerkt. De technologieleverancier verschilt per HIE, waaronder Intersystems. Ondanks de ambitie om breed data te delen werd het geven van een simpele notificatie wanneer een patiënt van een zorgverlener elders wordt gezien, als meest baanbrekend gezien.

Niet alleen medische data wordt uitgewisseld. Ook de sociale determinanten van zorg (de omstandigheden waarin mensen worden geboren, groeien, leven, werken en ouder worden) worden gedeeld en leiden tot meer inzicht waar investeringen moeten worden gedaan om zorg te voorkomen.

De HIE’s (Healthcare Information Exchange) zijn verantwoordelijk voor de connectiviteit in de regio en zijn daarom op onderdelen vergelijkbaar met de RSO’s in Nederland. Ook sommige problemen zijn vergelijkbaar. Samenwerkingsverbanden op grote schaal kunnen zorgen voor lagere kosten, maar het zorgt er ook voor dat men geen eigenaarschap meer voelt over de uitwisseling zelf. Dit zien we ook in Nederland bij allerlei vormen van samenwerking. Het moet geen verplichte winkelnering worden, maar er moet sprake zijn van gedeeld eigenaarschap op meerdere lagen van de samenwerking. Ondanks dat New York vijf grote zorgsystemen kent (waarbij sommige systemen een eigen HIE hebben gevormd) zijn er dezelfde problemen als die we in Nederland zien. Toch is de schaal en het tempo waarin uitwisseling tot stand is gebracht indrukwekkend. “Zo kan het dus ook”, klonk het in de zaal.

David noemt de HIE verantwoordelijk voor connectiviteit en daarmee vergelijkbaar met een utility (zoals gas water of licht). Hij noemt ze Health Data Utilities en geeft aan de mate van aansturing sterk kan verschillen. Met name de mate van aansturing vanuit de staat. Er zijn in de US voorbeelden van staten waarbij er geen bemoeienis is (volledig privaat) en staten waarbij de staat eigenaar of financier is van de HIE. Publiek private samenwerkingen leidt altijd tot betere resultaten. Ook zijn er verschillen in methode van consent. De meeste staten kozen voor een opt-out model, de rest (waaronder New York) koos een opt-in model.

Key take-aways:

• HIE’s moeten zich beperken tot het organiseren van connectiviteit in een regio en profileren zich het beste als een Health Data Utility.
• Privaat gefinancierd en volledig staat gefinancierd leidt niet tot juiste resultaat. We moeten streven naar Publiek Private Samenwerking.

Op zaterdag neemt Harm Scherpbier ons mee in zijn ervaring als CMIO van HealthShare Exchange in de regio Philadelphia. Van oorsprong Nederlands, maar inmiddels volledig ingeburgerd in de VS. In zijn regio is interoperabiliteit weer anders geregeld dan in New York en geldt er andere regelgeving. Deze verschillen maakt het lastig good practices uit te wisselen. Tussen de staten onderling wordt ook geen noodzaak gezien om uit te wisselen. Dit is een governance probleem dat niet door techniek opgelost kan worden. Harm benoemt diverse voorbeelden en positieve, maar ook minder positieve punten.

In Texas is bijvoorbeeld na onderzoek gebleken dat 50% van de heropnames kunnen worden voorkomen wanneer de behandelend arts data ophaalt en bekijkt uit het HIE. Dat is zeer goed nieuws! Alleen gebruikt slechts 3% van de artsen deze functie. Ze geven aan dat ze te druk zijn. Het is ook niet standaard in de workflow ingebouwd en ze waken zelf voor een informatie overload. We moeten dus organiseren dat een arts na een aantal dagen mee kan kijken hoe de patiënt zich ontwikkelt in het nazorg traject; thuis of in een verpleeghuis.

Is de verlengde arm van het ziekenhuis dan integrale zorg? Om mee te kijken en mee te kunnen sturen? Het antwoord is ja, maar niet ten volle. Harm benoemt dat de combinatie van het financieringsmodel en het zorgmodel een veel beter voorbeeld is van integrale zorg. Om zorg betaalbaar te houden moeten we immers kiezen voor best passende zorg. Wanneer de arts ook verantwoordelijk is voor de betaling zal er een betere balans ontstaan: alleen leveren wat de patiënt echt nodig heeft. Ook de overgang van ‘fee for service’ naar accountable care (zorg voor een gezonde populatie) of value based healthcare (waarde of uitkomst gedreven zorg) draagt bij aan een betere balans.

In Philidelphia is er geen overheidssteun voor de HIE. Het is ontstaan vanuit de bereidheid van zorgbestuurders om elkaar te vinden en te investeren in uitwisseling. Eerst vanuit cure en later ook vanuit care. En dat heeft goed gewerkt, want het aantal aangesloten zorginstellingen is enorm hard gegroeid waarmee een mooie dekking is ontstaan waarin zorginformatie kan worden uitgewisseld. Zelfs organisaties die eten bereiden voor mensen die onvoldoende rond kunnen komen, zijn aangesloten. Want je moet toch weten welk voedsel mensen nodig hebben op basis van hun gezondheid? Toch is er een grote wens om richting een publiek private samenwerking over te stappen met meer bemoeienis van de staat. De grootste reden is dat er nu onvoldoende stabiele structurele financiering is voor cross sectorale gegevensuitwisseling, zoals in veel andere staten dat wel het geval is.

Key take-aways:

• Healthcare Information Exchange moet worden ingebed in het zorgproces, anders wordt het potentieel niet benut.
• Zorg voor structurele financiering voor organisaties voor informatie uitwisseling (HDU’s).
• Is integrale zorg niet ook dat de financiering en levering hand in hand moeten gaan?

Greg Corlis vertelt over Emerging Tech. Nieuwe technologieën zoals de hololens stellen medici al in staat om door virtuele weergaven van de hersenen of het hart te gaan waardoor de voorbereiding op een operatie geoefend kan worden. Steeds meer is er een digital twin beschikbaar van het daadwerkelijk te opereren brein of hart, of van de hele patiënt. 5G neemt een grote vlucht in de VS. Het betreft hier nieuwe netwerk mogelijkheden, maar dan op een schaal die we tot nu toe nog niet hebben gezien. Enorme hoeveelheden data kunnen snel en gemakkelijk toegankelijk worden gemaakt en overal verschijnen smart sensors waardoor het ziekenhuis zelf steeds slimmer wordt. Dit stelt ons ook in staat om niet meer in systemen te denken maar veel meer in het connected health ecosystem: het verbonden zorglandschap.

De verschillende bezoeken en sprekers tijdens deze reis hebben veel inspiratie gebracht en waren een mooie voorbereiding op HIMSS in Chicago.