Η Δήμητρα δείχνει βαθιά αφοσίωση στην εταιρεία και έντονο επαγγελματισμό σε κάθε έργο που αναλαμβάνει. Είτε πρόκειται για τη διαχείριση σύνθετων θεμάτων, είτε για τη στήριξη συναδέλφων, ανταποκρίνεται πάντα με θετική διάθεση, υπευθυνότητα και σεβασμό προς τις διαδικασίες και τις πολιτικές της εταιρείας. Ξεχωρίζει για την ικανότητά της να καθοδηγεί ως μέντορας τα νεότερα μέλη της ομάδας και είναι συχνά εκείνη που θα προτείνει ουσιαστικές και καλά τεκμηριωμένες λύσεις. Η επαγγελματική και προσωπική της εξέλιξη μέσα στα χρόνια στην KPMG αποτελεί πραγματικά λαμπρό παράδειγμα για τους νεότερους συναδέλφους.
«Όταν μπήκα στην KPMG, ειλικρινά δεν πίστευα ότι θα έμενα εδώ τόσα χρόνια. Πλησιάζουν πια τα οκτώ, κι όμως νιώθω πως κάθε χρονιά έφερε κάτι καινούργιο, κάτι που με κράτησε. Ξεκίνησα στα πρώτα βήματα της καριέρας μου με τη σκέψη ότι οι Big4 είναι ένα "σχολείο" που πρέπει να περάσεις, να μάθεις όσα περισσότερα μπορείς και μετά να προχωρήσεις παρακάτω. Μόνο που για μένα, αυτό το σχολείο εξελίχθηκε σε κάτι πολύ πιο μόνιμο.
Πολύ γρήγορα ένιωσα πως βρέθηκα σε μια ομάδα ανθρώπων που με πίστεψαν και μπόρεσα κι εγώ να πιστέψω σε εκείνους. Άλλοι συνέχισαν τον δρόμο τους αλλού, με άλλους δουλεύουμε ακόμα μαζί, με κάποιους χαθήκαμε και με κάποιους γίναμε φίλοι. Όλοι, όμως, άφησαν το δικό τους αποτύπωμα.
Δεν μπορώ να πω ότι βίωσα ποτέ αυτό που λένε «σκληρό ανταγωνισμό». Αντίθετα, συνάντησα ανθρώπους που μου ταίριαξαν και νομίζω ότι κι εγώ ταίριαξα σ’ εκείνους. Μαζί εξελιχθήκαμε, μάθαμε, αλλάξαμε. Κέρδισα την εμπιστοσύνη τους κι εκείνοι τη δική μου αφοσίωση. Έμαθα πολλά και ακόμα μαθαίνω. Έγινα καλύτερη επαγγελματίας μαζί τους.
Υπήρξαν φυσικά και δύσκολες στιγμές, αλλά πάντα υπήρχε χώρος για συζήτηση. Μπορώ να πω ότι ποτέ δεν αισθάνθηκα πως η προσπάθειά μου περνάει απαρατήρητη. Το αντίθετο μάλιστα, έχω εισπράξει στήριξη και αναγνώριση.
Πάντα πίστευα ότι ο καθένας έχει τα δικά του μέτρα και σταθμά και πως δεν ταιριάζουμε όλοι το ίδιο παντού ή με όλους. Κάθε άνθρωπος που επιλέγει να μείνει τόσα χρόνια σε μια εταιρεία έχει τους δικούς του λόγους. Έτσι κι εγώ είχα, και έχω, τους δικούς μου. Μπορεί να ακούγεται τετριμμένο, αλλά πιστεύω ότι μια δουλειά είναι πάνω απ’ όλα οι άνθρωποί της. Κι αν τύχει να ταιριάξεις με αυτούς τους ανθρώπους, τότε καταλαβαίνεις ότι αξίζει να μείνεις.
Μετά από όλα αυτά τα χρόνια, μπορώ να πω με σιγουριά ότι η KPMG δεν ήταν απλώς ένα στάδιο στην καριέρα μου. Αν με ρωτούσε λοιπόν κάποιος γιατί, θα απαντούσα γιατί για μένα αυτή η διαδρομή άξιζε και συνεχίζει να αξίζει. Φαίνεται πως, με βάση τα δικά μου μέτρα και σταθμά, κάτι “κούμπωσε” εδώ και ταίριαξα».
Πολύ γρήγορα ένιωσα πως βρέθηκα σε μια ομάδα ανθρώπων που με πίστεψαν και μπόρεσα κι εγώ να πιστέψω σε εκείνους. Άλλοι συνέχισαν τον δρόμο τους αλλού, με άλλους δουλεύουμε ακόμα μαζί, με κάποιους χαθήκαμε και με κάποιους γίναμε φίλοι. Όλοι, όμως, άφησαν το δικό τους αποτύπωμα.
