Bij wet van 21 juli 2016 (bs 29 juli 2016) werd een “permanent” systeem inzake fiscale en sociale regularisatie ingevoerd, hierover hebben we eerder al een artikel geschreven. Het permanente karakter van het ingevoerde regularisatiesysteem blijkt echter niet te kloppen, aangezien recent werd beslist dat de mogelijkheid tot regularisatie met ingang van 1 januari 2024 wordt opgeheven (wet 16 maart 2021 houdende bepalingen inzake gezinsfiscaliteit en de stopzetting van het permanent systeem inzake fiscale en sociale regularisatie, bs 23 maart 2021).
Dat betekent dat het huidige systeem van fiscale en sociale regularisaties een einde kent op 31 december 2023. Het contactpunt regularisaties zal de regularisatieaangiftes die tot die datum worden ingediend wel nog in behandeling nemen, maar daarna is het afgelopen. Alle regularisatieattesten, die nog onder deze wet afgeleverd worden, zullen hun geldigheid behouden.
Er werd bij voorbereiding van deze wet benadrukt dat het om een definitief einde gaat. Het is niet meer de bedoeling dat regularisatierondes elkaar zouden gaan opvolgen, zoals sinds 2004 eigenlijk gebruikelijk is. Door het einde van de regularisaties op tijd aan te kondigen, biedt de regering naar eigen zeggen “een allerlaatste mogelijkheid” om inkomsten en kapitalen fiscaal te regulariseren.
Of deze stopzetting de mogelijkheid zal bieden voor rechtzettingen via de lokale belastingkantoren? Die piste wijst de minister van de hand (en in elk geval staat die piste niet open voor zogenaamde verjaarde kapitalen).
Even opfrissen
Wie kan regulariseren?
Naast natuurlijke personen, vennootschappen en vzw’s kunnen ook burgerlijke vennootschappen, verenigingen zonder rechtspersoonlijkheid en buitenlandse entiteiten die onderworpen zijn aan de Belgische belasting van niet-inwoners overgaan tot regularisatie. Verder kunnen ook juridische constructies die onderworpen zijn aan de kaaimantaks spontaan gemeld worden.
Voor welke materie?
Men kan een regularisatieaanvraag indienen voor zowel fiscale als sociale materies. Inzake de fiscale regularisatie kan onder deze wet een aanvraag gedaan worden voor alle belastingen waarvoor de federale overheid bevoegd is, zijnde:
- Alle inkomstenbelastingen (personenbelasting, vennootschapsbelasting, rechtspersonenbelasting en belasting niet-inwoners);
- Btw;
- De federale registratie-, hypotheek- en griffierechten;
- De belastingen uit het ‘wetboek diverse rechten en taksen’ (bv. Taks op beursverrichtingen).
In bepaalde gevallen is regularisatie uitdrukkelijk uitgesloten:
- Gelden afkomstig van een witwasmisdrijf (uitzondering indien onderliggend misdrijf ernstige fiscale fraude, misbruik van vennootschapsgoederen of misbruik van vertrouwen is);
- Inkomsten die voortkomen uit terrorisme, wapenhandel, mensenhandel, namaak, oplichting, etc…;
- Wanneer de aangever vóór het indienen van de regularisatieaangifte schriftelijk in kennis gesteld werd van een lopend onderzoek door het gerecht, de fiscus, een sociale zekerheidsinstelling, de sociale inspectie of de fod economie;
- Indien door de aangever reeds een regularisatie-aangifte werd ingediend onder deze wet.
Procedure
De regularisatieprocedure staat open voor niet-verjaarde inkomsten, sommen, btw-handelingen, en anderzijds de verjaarde kapitalen.
De niet-verjaarde inkomsten, sommen en btw-handelingen, omvatten de inkomsten, sommen en handelingen die door de fiscus nog belast zouden kunnen worden, door toepassing van de verlengde aanslagtermijn in geval van fraude (de belastbaarheid van inkomsten verjaart in principe na zeven jaar).
De verjaarde kapitalen zijn de kapitalen die de fiscus, op het ogenblik van het indienen van de regularisatieaangifte, niet meer kan belasten, omdat de aanslagtermijn reeds verstreken is.
De belastingplichtige moet een regularisatieaangifte per post of “per drager” indienen bij het contactpunt regularisaties. Samen met de aangifte dienen bijhorende stukken te worden ingediend, uiterlijk 6 maanden na de regularisatieaangifte. Daarnaast dient de aangifte een ‘bondige verklaring omtrent het fraudeschema’ te bevatten alsook een ‘bondige verklaring omtrent de omvang en de oorsprong’ van de geregulariseerde gelden.
De regularisatieheffing dient uiterlijk 15 kalenderdagen na de betalingsuitnodiging door de belastingplichtige voldaan te worden. De betaling dient “definitief en zonder enig voorbehoud” te gebeuren.
Gevolgen
In zoverre de belastingplichtige niet kan bewijzen dat de inkomsten, sommen, btw-handelingen of verjaarde kapitalen in kwestie normaal belast werden, zal hierop een regularisatieheffing van toepassing zijn. De belastingplichtige kan het bewijs leveren met alle middelen van recht met uitzondering van het getuigenbewijs. Indien de belastingplichtige niet kan aantonen dat zijn kapitaal volledig belast werd, dient hij een regularisatieheffing op het volledige kapitaal te betalen.
Fiscaal niet-verjaarde inkomsten worden belast tegen hun normale geldende belastingtarief dat vanaf 2020 wordt verhoogd met 25%. Bij de berekening wordt geen rekening gehouden met belastingvermindering, verrekening van voorheffingen, voorafbetalingen of woonstaatheffingen.
M.b.t. Btw zal het tarief eveneens verhoogd worden met 25% met dien verstande dat deze verhoging niet zal worden toegepast als dat leidt tot een gezamenlijke toepassing van de verhoging voor het beroepsinkomen en de verhoging voor btw.
Voor niet-verjaarde inkomsten in 2020 en volgende jaren betekent dat het volgende:
Niet-verjaarde inkomsten |
Normaal tarief |
Verhoging |
Regularisatietarief |
Interesten |
30% |
25% |
55% |
Beroepsinkomen |
50% |
25% |
75% |
Btw |
21% |
25% |
46% |
Voor de fiscaal verjaarde inkomsten bestaat de regularisatieheffing uit een percentage van 40% op het kapitaal.
De aangever verkrijgt door de fiscale regularisatie fiscale immuniteit. De federale overheid kan zodoende de aangegeven inkomsten na de regularisatie niet langer belasten, noch kan zij m.b.t. Deze inkomsten belastingverhogingen, boetes of nalatigheidsintresten opleggen. Verder kan de regularisatie geen aanleiding geven tot een fiscale controle.
Naast de fiscale immuniteit, wordt aan de aangever ook strafrechtelijke immuniteit verleend waardoor er vervolging voor fiscale misdrijven en het witwasmisdrijf op basis van fiscale misdrijven niet langer mogelijk is.
Conclusie
Door de opheffing van het permanent systeem van regularisatie eind 2023, zet de belgische wetgever de belastingplichtigen aan om hun kapitalen, inkomsten of sommen die in het verleden nog niet aan het op hun toepasselijk belastingregime onderworpen werden, nu nog vrijwillig aan te geven.
Indien u meer informatie wenst omtrent de fiscale of sociale regularisatie of indien u assistentie wenst gedurende het regularisatieproces, helpen onze specialisten u graag verder.
