• 1000

Zapraszamy do zapoznania się z treścią „Podatkowego podsumowania tygodnia”, przygotowanego we współpracy z ekspertami podatkowymi KPMG w Polsce.

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 10 października 2024 r. w sprawie o sygn. akt II FSK 722/24 stwierdził, że niewypłacone zyski przedsiębiorcy prowadzącego jednoosobową działalność gospodarczą zachowują swój charakter po przekształceniu w spółkę z o.o. Zgodnie z zasadą kontynuacji, wynikającą z art. 584(2) KSH oraz art. 93a Ordynacji podatkowej, zyski te nie stają się zyskami osoby prawnej. Analiza ksiąg rachunkowych spółki z o.o. umożliwia dokładne określenie, jaka część kapitału zapasowego lub rezerwowego pochodzi z działalności osoby fizycznej. Zyski te zostały już opodatkowane podatkiem dochodowym w latach poprzednich, a przyjęcie stanowiska organu, które prowadziłoby do podwójnego opodatkowania tego samego dochodu, jest zdaniem sądu niedopuszczalne.

W sprawie o sygn. akt II FSK 92/22 NSA wyrokiem z 10 października 2024 r. uznał, że zakwalifikowanie przychodu do kategorii „inne źródła” zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy o PIT jest możliwe tylko wtedy, gdy przychód ten nie pasuje do żadnego z wcześniejszych ośmiu źródeł przychodów. Dopiero po wykluczeniu przychodu z tych kategorii można go zakwalifikować jako „inne źródła”. Art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o PIT dotyczy wyjątkowych sytuacji, gdzie dochód z nagrody jest uzyskiwany ubocznie i opodatkowany ryczałtowo. Inna jest jednak sytuacja, jeśli zasadniczym źródłem przychodów jest działalność gospodarcza i nagroda jest wynikiem tej działalności (np. działalności sportowej). Wówczas to do tego źródła także te nagrody powinny być zaliczane.

Zgodnie z wyrokiem NSA z 9 października 2024 r., w sprawie o sygn. akt II FSK 45/22, aby wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu, musi istnieć bezpośredni związek z działalnością gospodarczą podatnika. W analizowanym przypadku taki związek występuje tylko w odniesieniu do spółki zależnej. Wydatki spółki dominującej na promowanie i zachęcanie dystrybutorów do wzmożonej działalności gospodarczej także są powiązane tylko z przychodami spółki zależnej. Jeśli spółka dominująca liczy na zwiększenie przychodów ze sprzedaży akcji spółki zależnej, jest to związek pośredni. Wydatki ponoszone przez spółkę dominującą, które służą spółce zależnej, nie mogą być uznane za jej własne koszty uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Na stronie Kancelarii Prezesa Rady Ministrów opublikowano założenia do projektu ustawy o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych. Projekt zmian obejmuje przepis art. 81 ustawy, regulujący podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne. Proponowane rozwiązania przewidują, że dochody ze sprzedaży środków trwałych nie będą uwzględniane w wyliczeniu wysokości składki zdrowotnej dla osób rozliczających się na zasadach ogólnych, podatku liniowego oraz ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. W konsekwencji, odpłatne zbycie środków trwałych przez przedsiębiorców nie będzie zwiększało podstawy obliczenia składki zdrowotnej.

Projekt ustawy o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych

7 października 2024 r. opublikowano informację o odmowie wydania przez Szefa KAS opinii zabezpieczającej (sygn. DKP2.8082.7.2023/4) dotyczącej transformacji holenderskiej spółki kooperatywnej w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością (B.V.) oraz jej połączenia ze spółką Y, z ulokowaniem faktycznego zarządu w Polsce. Szef KAS uznał, że głównym celem tych działań było osiągnięcie korzyści podatkowej, co jest sprzeczne z celem ustawy o CIT. Argumentowano, że pozostawienie siedziby spółki Y w Holandii, bez aktywów i zarządu, sugeruje symulowany charakter centrali. Ponadto, działania te komplikowały strukturę Grupy XYZ, zamiast ją uprościć. W związku z tym, Szef KAS odmówił wydania opinii zabezpieczającej, uznając, że planowane czynności miały na celu unikanie opodatkowania.

10 października 2024 r. Sejm skierował do Komisji Finansów Publicznych projekt ustawy wprowadzającej globalny podatek wyrównawczy. Podatek ten ma objąć grupy kapitałowe z rocznymi przychodami powyżej 750 mln euro, które, jeśli efektywny poziom opodatkowania w danej jurysdykcji będzie niższy niż 15%. Przepisy mają wejść w życie na początku 2025 roku i są częścią globalnych zasad przeciwdziałania erozji podstawy opodatkowania (GloBE) w ramach Filaru II OECD. Dodatkowo, aby utrzymać atrakcyjność inwestycyjną specjalnych stref ekonomicznych, 4 października na konferencji o przyszłości Polskiej Strefy Inwestycji (PSI) i Specjalnych Stref Ekonomicznych (SSE) w warunkach Globalnego Podatku Minimalnego zapowiedziano zastąpienie obecnych ulg strefowych grantami gotówkowymi, zależnymi od wartości inwestycji, lokalizacji i kryteriów jakościowych. 

Rządowy projekt ustawy o opodatkowaniu wyrównawczym jednostek składowych grup międzynarodowych i krajowych

9 października 2024 r. Senat wprowadził 2 poprawki do ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw, wróciła więc ona do Sejmu. Dzięki nowym przepisom, przedsiębiorcy, których przychody nie przekraczają kwoty 1 mln zł będą płacić podatek dochodowy od osób fizycznych dopiero po faktycznym otrzymaniu zapłaty za wydany towar albo wykonaną usługę oraz potrącać koszty uzyskania przychodów w dacie zapłaty za otrzymany towar lub wykonaną usługę. Po upływie 2 lat, licząc od dnia wystawienia faktury, jeśli przedsiębiorca dalej nie otrzyma zapłaty będzie miał możliwość skorzystania z ulgi za złe długi. Nowe przepisy mają wejść w życie 1 stycznia 2025 roku.

Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw

Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej zwiększył budżet szóstej edycji programu Mój Prąd o dodatkowe 850 mln zł. O wsparcie mogą się starać prosumenci rozliczający się w systemie net-billing, którzy ponieśli wydatki na instalacje fotowoltaiczne po 1 stycznia 2021 r. Nabór wniosków prowadzony jest od 2 września do 20 grudnia 2024 r. lub do wyczerpania środków. Dofinansowanie do mikroinstalacji fotowoltaicznych w przypadku inwestycji także w magazyn energii lub/i magazyn ciepła wynosi do 7 tys. zł, a bez niego – 6 tys. zł. Do magazynu energii cieplnej o minimalnej pojemności 20 dm3 prosumenci mogą uzyskać do 5 tys. zł dofinasowania, a do magazynu energii elektrycznej o minimalnej pojemności 2 kWh – do 16 tys. zł.

Nabór wniosków w ramach programu priorytetowego Mój Prąd Część 3) Program Mój Prąd na lata 2024 – 2027 (MP6)

Najbliższe webcasty i wydarzenia podatkowe

Skontaktuj się z nami