Podatkowe podsumowanie tygodnia 20.11 - 27.11.2023

20 listopada 2023 r. do Sejmu wpłynął poselski projekt ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów. Celem projektu jest przedłużenie zerowej stawki VAT na żywność do końca czerwca 2024 r.  Planowany termin wejścia w życie nowych przepisów to 1 stycznia 2024 r.

17 listopada 2023 r. na stronie Rządowego Centrum Legislacji opublikowany został projekt rozporządzenia przedłużającego zaniechanie poboru podatku od wartości umorzonych subwencji z tytułu Tarcz PFR do końca 2024 r.

W Dzienniku Ustaw opublikowane zostało rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 listopada 2023 r. w sprawie pobierania podatku od spadków i darowizn przez płatników. Określa sposób pobierania podatku od spadków i darowizn przez płatników, w tym czynności związane z poborem podatku, zakres pouczeń udzielanych podatnikom oraz treść rejestru podatku, oraz zakres danych zawartych w deklaracji o wysokości pobranego i wpłaconego przez płatnika podatku. Rozporządzenie wejdzie w życie 1 stycznia 2024 r.

Na stronie Ministerstwa Cyfryzacji opublikowano komunikat o przesunięciu terminu wejścia w życie obowiązku korzystania z doręczeń elektronicznych na 30 grudnia 2023 r. Przesunięcie nastąpi na podstawie zmiany komunikatu Ministra Cyfryzacji publikowanego w Dzienniku Ustaw. Planowane jest także przedłożenie projektu ustawy, zmieniającego maksymalny termin wdrożenia na  1 stycznia 2025 r.

21 listopada 2023 r. na stronach internetowych RCL opublikowany został projekt rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie wzoru pełnomocnictwa ogólnego i wzoru zawiadomienia o zmianie, odwołaniu lub wypowiedzeniu tego pełnomocnictwa.

Zmiany obejmują m.in.:

• usunięcie z formularzy pól, które są już zbędne, tj. pola: poczta, faks, adres elektroniczny na portalu podatkowym oraz sekcja „Informacja o załącznikach i uwagi"; oraz
• wprowadzenie do formularzy zmian wynikających z wejścia w życie nowych regulacji w zakresie doręczeń elektronicznych.

Nowe przepisy mają wejść w życie 10 grudnia 2023 r. 

21 listopada 2023 r. NSA wydał wyrok (sygn. II FSK 1184/21) w sprawie spółki wypłacającej pracownikom towarzystwa funduszy inwestycyjnych wynagrodzenie, w którym co najmniej 50% stanowią jednostki uczestnictwa, a które to wynagrodzenie jest dodatkowo ograniczone czasowo poprzez przyjęcie odpowiednich okresów wstrzymania oraz odroczenia. Spółka miała wątpliwości co do momentu opodatkowania tych zmiennych składników wynagrodzenia. NSA zauważył, że aby dane świadczenie podlegało opodatkowaniu musi mieć wymierną korzyść dla podatnika oraz podatnik musi tę korzyść otrzymać. Zatem przychody mogą powstać dopiero w momencie odkupu (umorzenia) jednostek uczestnictwa lub certyfikatów inwestycyjnych. W konsekwencji nie ma powodu, żeby spółka w momencie przyznania jednostek uczestnictwa, czy certyfikatów inwestycyjnych dokonywała rozliczenia w postaci zapłaty zaliczki na podatek od osób fizycznych za tych pracowników, dla których te jednostki uczestnictwa nie są wartością skutkującą powstaniem przychodów.

21 listopada 2023 r., WSA w Warszawie wydał wyrok (sygn. III SA/Wa 1840/23) w sprawie spółki, która jest właścicielem środka trwałego sklasyfikowanego w grupie 1 Klasyfikacji Środków Trwałych. Spółka miała wątpliwości, czy w świetle art. 15 ust. 6 ustawy o CIT, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2022 r., jest uprawniona do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej tych środków trwałych, jeśli nieruchomość dla celów bilansowych nie stanowi środka trwałego podlegającego odpisom amortyzacyjnym.

WSA zwrócił uwagę, że w art. 15 ust. 6 ustawy o CIT wskazano na dokonywanie zgodnie z przepisami o rachunkowości odpisów amortyzacyjnych lub umorzeniowych z tytułu zużycia środków trwałych, obciążających w tym roku podatkowym wynik finansowy jednostki, jako na okoliczność ograniczającą wysokość odpisów amortyzacyjnych. Zatem taki sposób zastosowania przez ustawodawcę omawianego ograniczenia wysokości odpisów podatkowych uzależniony jest od dokonywania przez podatnika odpisów amortyzacyjnych obciążających wynik finansowy spółki nieruchomościowej. Skoro od będących w posiadaniu spółki nieruchomości nie dokonuje ona – w rozumieniu przepisów o rachunkowości – odpisów amortyzacyjnych, które obciążałyby wynik finansowy jednostki, ponieważ traktuje je jako nieruchomości inwestycyjne, to ograniczenie z art. 15 ust. 6 ustawy o CIT nie znajduje tu zastosowania.

27 listopada 2023 r. w Dzienniku Ustaw opublikowano Rozporządzenie Ministra Finansów w sprawie przedłużenia terminu do złożenia informacji o cenach transferowych.

Podpisane rozporządzenie przewiduje przedłużenie terminu do złożenia Informacji TPR do dnia 31 stycznia 2024 r., w przypadku gdy termin ten upływa w okresie od dnia 30 listopada 2023 r. do dnia 31 grudnia 2023 r. Rozporządzenie wejdzie w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia.

Rada UE i Parlament Europejski osiągnęli tymczasowe porozumienie co do projektu rozporządzenia o gromadzeniu i udostępnianiu danych dotyczących usług krótkoterminowego najmu lokali mieszkalnych. Projekt ma na celu stworzenie funkcjonalnego systemu rejestracyjnego ze wspólnymi przepisami o ustanawianiu procedur rejestracyjnych, ale nie ma regulować dostępu do rynku tego rodzaju usług. Zgodnie z projektem, najmem krótkoterminowym jest działalność polegająca na krótkoterminowym, odpłatnym wynajmie umeblowanych lokali mieszkaniowych. Nie ma znaczenia, czy jest prowadzony w ramach działalności zawodowej, czy przez osobę prywatną. Przepisy nie będą miały jednak zastosowania do typowo turystycznej, uregulowanej działalności obiektów noclegowych. Katalog danych, które będzie trzeba podawać w ramach wypełnienia tego obowiązku, obejmuje m.in.: dokładny adres obiektu, maksymalną liczbę miejsc noclegowych oraz oświadczenie, czy jednostka podlega wymogowi uzyskania pozwolenia na świadczenie usług. 

25 listopada 2023 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 listopada 2023 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zaniechania poboru podatku od niektórych instytucji finansowych.

Brak zaniechania poboru podatku skutkowałby tym, że względem banku krajowego, będącego instytucją pomostową, z dniem 1 stycznia 2024 r. powstałby obowiązek podatkowy w podatku od niektórych instytucji finansowych na gruncie ustawy o podatku od niektórych instytucji finansowych, który po osiągnięciu określonej wartości aktywów podatnika, wynikającej z zestawienia obrotów i sald, ustalonej na ostatni dzień miesiąca na podstawie zapisów na kontach księgi głównej mógłby się przekształcić w zobowiązanie podatkowe.