Jest 17 sierpnia 2020 r. Zapraszamy do kolejnego odcinka podcastu „Podatkowe podsumowanie tygodnia”, przygotowanego we współpracy z ekspertami podatkowymi KPMG w Polsce.

Polski Fundusz Rozwoju skontroluje beneficjentów Finansowej Tarczy Antykryzysowej

Polski Fundusz Rozwoju zapowiedział kontrole beneficjentów Finansowej Tarczy Antykryzysowej. Obecnie opracowywane są algorytmy typujące przedsiębiorstwa do skontrolowania. Mają one być powiązane z publicznymi bazami danych w tym np. Jednolitym Plikiem Kontrolnym.

Sama kontrola może polegać m.in. na sprawdzeniu zgodności oświadczeń składanych podczas podpisywania umowy o subwencje z bazami Krajowej Administracji Skarbowej i Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, sprawdzeniu w oparciu o Centralny Rejestr Beneficjentów Rzeczywistych czy wypełniając wniosek podmioty odpowiednio ustaliły swój status jako mikro, małe lub średnie przedsiębiorstwo, czy też sprawdzeniu czy kłopoty finansowe przedsiębiorstwa nie wynikały wyłącznie z błędnych decyzji biznesowych. Fundusz będzie również badać, czy środki otrzymane przez beneficjentów wydatkowane były zgodnie z regulaminem programu.

Nabycie nieruchomości w postępowaniu egzekucyjnym a obowiązek podatkowy w PCC

W wyroku z dnia 7 sierpnia 2020 r. (sygn. akt II FSK 3984/17) NSA przypomniał, że do końca 2015 r. w podatku od czynności cywilnoprawnych obowiązywało zwolnienie od opodatkowania umów sprzedaży rzeczy w postępowaniu egzekucyjnym lub upadłościowym. Jednak  1 stycznia 2016 r. przepis ten został uchylony. Przy czym, zgodnie z przepisami przejściowymi, o tym które przepisy  mają zastosowanie do danej czynności cywilnoprawnej decyduje moment powstania obowiązku podatkowego. W przypadku gdy obowiązek podatkowy powstał przed 1 stycznia 2016 r. zastosowanie znajdować mają przepisy dotychczasowe, natomiast gdy obowiązek podatkowy powstał po 1 stycznia 2016 r. zastosowanie znajdują przepisy nowe. Biorąc pod uwagę powyższe, Sąd uznał, że skoro w badanej sprawie obowiązek podatkowy powstał w momencie przysądzenia własności w 2016 r. to zastosowanie znajdą przepisy nowe, w konsekwencji przedmiotowa czynność nie będzie zwolniona z opodatkowania PCC.

NSA o kosztach kwalifikowanych przy uldze na działalność badawczo-rozwojową

W dniu 13 sierpnia 2020 r. NSA wydał wyrok (sygn. akt II FSK 1015/18), w którym stwierdził że w przypadku gdy koszty usług doradczych, opinii i ekspertyz nabywanych na potrzeby opracowywania koncepcji lub produkcji oprogramowania będą realizowane przez wyspecjalizowany podmiot zewnętrzny, który nie spełnia przesłanek uznania za jednostkę naukową w rozumieniu ustawy o zasadach finansowania nauki, to takich kosztów nie można uznać za koszty kwalifikowane w świetle przepisów o uldze badawczo-rozwojowej. NSA uznał, że użyte w tych przepisach określenie "nabycie" ma zastosowanie zarówno do badań naukowych, jak i do ekspertyz, opinii, usług doradczych i usług równorzędnych. Pojęcia tego nie można więc ograniczać tylko do badań naukowych. Zatem także w przypadku wydatków na ekspertyzy, opinie i usługi doradcze wymagane jest, aby zostały nabyte od jednostki naukowej.

Wartość nieodpłatnych świadczeń pokrywanych pracownikom przez spółkę

W kwestii pokrycia przez pracodawcę kosztów zakwaterowania, transportu do miejsca wykonywania pracy oraz wyżywienia wypowiedział się ostatnio WSA w Krakowie w orzeczeniu z dnia 11 sierpnia 2020 r., sygn. I SA/Kr 1435/19.  Chodziło o pracowników, którzy w umowach o pracę mają określone miejsce wykonywania pracy jako każdoczesne miejsce, gdzie spółka prowadzi prace instalacyjne. Pracownicy nie odbywali podróży służbowych oraz, zdaniem organu podatkowego i sądu, nie spełnili przesłanek do uznania ich za pracowników mobilnych. Sąd stwierdził, że pokrycie kosztów zakwaterowania, transportu oraz wyżywienia przez pracodawcę stanowi dla pracowników przychód ze stosunku pracy. W konsekwencji od tego rodzaju świadczeń spółka jest obowiązana obliczyć, pobrać i odprowadzić zaliczki na podatek dochodowy.

Kryteria rozróżniania przychodów z najmu prowadzonego w ramach działalności gospodarczej od przychodów z tzw. najmu prywatnego

NSA w orzeczeniu z dnia 13 sierpnia 2020 r. wskazał, że w sytuacji, gdy podatnik ulokował swoje wolne środki finansowe w budynki i lokale z zamiarem ich wynajmu, jednocześnie cały czas pracując, to tego rodzaju najem jest tzw. najmem prywatnym.

NSA zwrócił uwagę na fakt, że podatnik nie czyni z najmu podstawowego źródła swojego przychodu, wobec czego należy przyjąć, że skoro nie ma jednoznacznych reguł dzielących najem na prowadzony w ramach działalności gospodarczej od najmu prywatnego, to w sytuacji gdy podatnik nie ma wydzielonego majątku do prowadzenia działalności gospodarczej, to najem taki należy zakwalifikować jako najem prywatny.