• Renata Kulpa, autor |
  • Anna Panek, autor |

Pracownicze Plany Kapitałowe (PPK) to powszechny system oszczędzania dla pracowników realizowany przy współpracy z pracodawcami oraz państwem wprowadzony na podstawie ustawy z dnia 4 października 2018 r. o pracowniczych planach kapitałowych (dalej „Ustawa PPK”).

   

Proces wdrażania PPK

Zgodnie z zasadami przyjętymi w Ustawie PPK, proces wprowadzania PPK jest uzależniony od liczby osób zatrudnionych w danym podmiocie. W myśl art. 134 § 1 Ustawy PPK proces wdrażania PPK przebiega etapowo w następujący sposób:
 

  1. od 1 lipca 2019 roku – obowiązkiem wdrożenia PPK zostały objęte podmioty, które zatrudniają co najmniej 250 osób zatrudnionych (według stanu na 31.12.2018 roku) – tzw. I tura wdrożenia PPK,

  2. od 1 stycznia 2020 roku – obowiązkiem wdrożenia PPK zostały objęte podmioty, które zatrudniają co najmniej 50 osób (według stanu na dzień 30.06.2019 roku) – tzw. II tura wdrożenia PPK,

  3. od 1 lipca 2020 roku – obowiązkiem wdrożenia PPK zostały objęte podmioty, które zatrudniają co najmniej 20 osób (według stanu na 31.12.2019) – tzw. III tura wdrożenia PPK,

  4. od 1 stycznia 2021 roku – obowiązkiem wdrożenia PPK zostały objęte pozostałe podmioty – tzw. IV tura wdrożenia PPK.

W ostatniej turze wdrożenia PPK znalazły się podmioty, które zatrudniają mniej niż 20 osób oraz jednostki sektora finansów publicznych (bez względu na stan zatrudnienia). Oznacza to, iż podmioty te muszą podjąć działania zmierzające do utworzenia PPK, polegające m.in. na:
 

  • opracowaniu regulacji wewnętrznych dotyczących wprowadzenia PPK,

  • przeprowadzeniu wyboru reprezentacji osób zatrudnionych, jeśli w danym zakładzie pracy, taka reprezentacja nie jest powołana,

  • konsultacji z reprezentacją osób zatrudnionych w zakresie wyboru instytucji finansowej,

  • wyborze instytucji finansowej zarządzającej PPK,

  • zawarciu umowy o zarządzanie i umów o prowadzenie PPK z instytucją finansową,

  • wypełnienia obowiązków informacyjnych pracodawców wobec uczestników PPK oraz instytucji finansowej.
     

Kim jest podmiot zatrudniający a kim osoba zatrudniona– czyli kogo dotyczy Ustawa PPK?

Na początku, przypomnijmy definicję podmiotu zatrudniającego. Zgodnie z przepisami Ustawy PPK, przez podmiot zatrudniający należy rozumieć:
 

  1. pracodawcę,

  2. nakładcę,

  3. rolnicze spółdzielnie produkcyjne lub spółdzielnie kółek rolniczych,

  4. zleceniodawcę,

  5. podmiot, w którym działa rada nadzorcza, jeśli członkowie rady są wynagradzani.

Oznacza to, iż wszystkie wyżej wskazane podmioty mają obowiązek wdrożenia w swoim przedsiębiorstwie PPK dla osób zatrudnionych.


Należy pamiętać, że zgodnie z definicją „osoby zatrudnionej” wprowadzonej do Ustawy PPK należą do niej następujące osoby:
 

  1. pracownicy w rozumieniu przepisów kodeksu pracy (z wyjątkiem pracowników przebywających na urlopach górniczych i urlopach dla pracowników zakładu przeróbki mechanicznej węgla oraz młodocianych),

  2. osoby wykonujące pracę nakładczą,

  3. członkowie rolniczych spółdzielni produkcyjnych i spółdzielni kółek rolniczych,

  4. osoby fizyczne (które ukończyły 18 rok życia) wykonujące pracę na podstawie umowy agencyjnej, umowy zlecenia lub innej umowy, do której zgodnie z art. 750 KC stosuje się przepisy dotyczące zlecenia,

  5. osoby wskazane w pkt 1-4 przebywające na urlopach wychowawczych lub pobierające zasiłek macierzyński lub zasiłek w wysokości zasiłku macierzyńskiego oraz

  6. członkowie rad nadzorczych wynagradzani z tytułu pełnienia tej funkcji, które podlegają ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowemu

Zgodnie z Ustawą PPK, do PPK obowiązuje tzw. automatyczny zapis osób zatrudnionych w wieku od 18 do 54 lat (od 55 roku życia osoby zatrudnione samodzielnie składają wniosek o przystąpienie do programu).
 

Jaki jest cel Pracowniczych Planów Kapitałowych?

Zgodnie z założeniami, Pracownicze Plany Kapitałowe są dobrowolnym, prywatnym system długoterminowego oszczędzania, który ma być dostępny dla wszystkich osób zatrudnionych. Należy zwrócić uwagę, iż PPK nie jest tworzony jedynie przez samego pracownika, lecz przy jednoczesnym udziale pracodawców oraz państwa.

W jaki sposób będą zbierane oszczędności w ramach PPK?

Wpłaty na konto PPK mogą pochodzić z trzech źródeł, przy czym wpłaty do PPK dzielą się na podstawowe i dodatkowe. Na początku odnieśmy się do wpłat finansowych zarówno przez pracodawcę jak i uczestnika PPK (osobę zatrudnioną).

 

           Wpłata podstawowa (obligatoryjna)         Wpłata dodatkowa (dobrowolna)   
Wpłaty pracodawcy 1,5% wynagrodzenia brutto do 2,5% wynagrodzenia brutto
Wpłaty pracownika 2% wynagrodzenia brutto* do 2% wynagrodzenia brutto

*Wpłata podstawowa pracownika może wynosić mniej niż 2% wynagrodzenia brutto, ale nie mniej niż 0,5%, pod warunkiem że jego wynagrodzenie osiągane z różnych źródeł w danym miesiącu nie przekracza 1,2-krotności minimalnego wynagrodzenia. W związku z tym, że w 2021 minimalne wynagrodzenie za pracę wynosi 2800 zł, pracownik będzie mógł odprowadzać mniejszą składkę w sytuacji gdy wynagrodzenie otrzymywane przez pracownika z różnych źródeł w danym miesiącu nie będzie przekraczało kwoty 3360 zł.

Podstawę wymiaru składek na PPK stanowi podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe uczestnika PPK, z wyłączeniem podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe osób przebywających na urlopie wychowawczym oraz pobierających zasiłek macierzyński lub zasiłek w wysokości zasiłku macierzyńskiego.

Co więcej, ustawa o PPK przewiduje:
 

  1. tzw. wpłatę powitalną (250 zł) dla uczestnika PPK - uprawnienie do wpłaty powitalnej przysługuje uczestnikowi PPK, który przez co najmniej 3 pełne miesiące kalendarzowe jest uczestnikiem PPK, jeżeli w okresie uczestnictwa w PPK dokonano wpłat podstawowych finansowanych przez uczestnika PPK za co najmniej 3 miesiące oraz

  2. tzw. dopłatę roczną (240 zł) dla uczestnika PPK – uprawnienie do dopłaty rocznej przysługuje uczestnikowi PPK za dany rok kalendarzowy (uprawnienie to przysługuje niezależnie od liczby prowadzonych dla niego rachunków PPK).
    Wpłata powitalna oraz dopłata roczną są przekazywane na konto uczestnika PPK ze środków Funduszu Pracy przez ministra właściwego do spraw pracy za pośrednictwem PFR.
     

Możliwa rezygnacja

Pracownicze Plany Kapitałowe są dobrowolnym, prywatnym system długoterminowego oszczędzania, co oznacza, iż każda osoba zatrudniona ma prawo do rezygnacji z uczestniczenia w PPK.

Jakie terminy przewiduje Ustawa dla IV tury wdrożeniowej?

Dla każdej tury wdrożeniowej przewidziane są inne terminy podpisania umowy o zarządzanie PPK oraz umowy o prowadzenie PPK. Dodatkowo dla IV tury wdrożeniowej, Ustawa PPK przewiduje odrębne terminy zawarcia umowy o zarządzenie PPK jak i umowy o prowadzenie PPK dla: (i) pozostałych podmiotów zatrudniających (zatrudniających mniej niż 20 osób) oraz (ii) jednostek wchodzących w skład sektora finansów publicznych.

Pozostałe podmioty zatrudniające (mniej niż 20 osób):
 

  1. do 23 kwietnia 2021 roku zobowiązane są zawrzeć umowę o zarządzanie PPK,

  2. do 10 maja 2021 zobowiązane są zawrzeć umowę o prowadzenie PPK.

Jednostki sektora finansowego:
 

  1. do 26 marca 2021 roku zobowiązane są zawrzeć umowę o zarządzanie PPK,

  2. do 10 kwietnia 2021 zobowiązane są zawrzeć umowę o prowadzenie PPK.

Przypominamy, iż podane powyżej terminy są terminami ostatecznymi (maksymalnymi). W praktyce oznacza to, iż możliwe jest zawieranie przez podmioty zatrudniające umów wskazanych powyżej w terminach wcześniejszych.

Jeżeli są Państwo zainteresowani doradztwem lub mają pytania, uprzejmie prosimy o kontakt.