Przy ustalaniu podstawy opodatkowania daniną solidarnościową można uwzględniać straty z lat ubiegłych- orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim. Organy podatkowe dotychczas nie dopuszczały takiej możliwości.
Danina solidarnościowa
Od 1 stycznia 2019 r. weszły w życie nowe przepisy, zgodnie z którymi od niektórych rodzajów dochodów uzyskanych po tej dacie, przekraczających 1 000 000 PLN istnieje obowiązek uiszczenia dodatkowego podatku tzw. daniny solidarnościowej.
Obowiązek zapłaty daniny solidarnościowej dotyczy osób fizycznych, które uzyskują dochody podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych według skali podatkowej, dochody z niektórych zysków kapitałowych (m.in. z odpłatnego zbycia papierów wartościowych,
ale nie np. z dywidend), z pozarolniczej działalności gospodarczej oraz z działów specjalnych produkcji rolnej, opodatkowane podatkiem liniowym, czy też dochody zagranicznej jednostki kontrolowanej.
Nadwyżka ponad 1 000 000 zł sumy dochodów w danym roku podatkowym, po ich zmniejszeniu o kwoty pomniejszające te dochody, stanowi podstawę obliczenia daniny solidarnościowej. Danina solidarnościowa wynosi 4% podstawy jej obliczenia oraz wykazywana jest na deklaracji DSF-1
w terminie do 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym.
Niekorzystne stanowisko fiskusa
Jedną z wątpliwości, która pojawiła się po wprowadzeniu nowych przepisów jest możliwość odliczenia od podstawy opodatkowania daniny solidarnościowej straty z lat ubiegłych. Fiskus stoi na niekorzystnym dla podatników stanowisku, zgodnie z którym podstawa obliczenia daniny solidarnościowej ulega pomniejszeniu wyłącznie o kwoty odliczone od tych dochodów, wymienione w przepisie art. 30h ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (m.in. składki na ubezpieczenia społeczne). Zdaniem organów podatkowych, przy obliczaniu podstawy obliczenia daniny solidarnościowej nie uwzględnia się straty z lat ubiegłych, gdyż nie została ona wymieniona w przepisie art. 30h ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Takie stanowisko zostało przedstawione np. w interpretacji indywidualnej z dnia 4 września 2020 r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.610.2020.1.KS.
Precedensowy wyrok WSA
Ze stanowiskiem przedstawionym w powyższej interpretacji nie zgodził się Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w wyroku z dnia 29 grudnia 2020 r., sygn. I SA/Go 398/20, którego uzasadnienie zostało opublikowane na początku lutego bieżącego roku. WSA podzielił stanowisko strony skarżącej, zgodnie z którym, co prawda, sposób sformułowania przepisu dotyczącego daniny solidarnościowej wskazuje, że nie jest możliwe kompensowanie dochodu z jednego źródła przychodów stratą z innego źródła przychodów, ale z przepisów nie wynika zakaz albo brak możliwości odliczenia straty w ramach jednego źródła dochodu. W ocenie sądu przyjęcie podejścia organów podatkowych prowadziłoby do zastosowania innych zasad do obliczenia podstawy daniny solidarnościowej, na co w ocenie sądu nie pozwala brzmienie przepisów.
Wyrok WSA w Gorzowie jest nieprawomocny, jednak w sytuacji ugruntowania się tej korzystnej dla podatników linii orzeczniczej, osoby, które nie uwzględniły straty w składanej przez siebie deklaracji DSF-1 mogłyby złożyć korektę deklaracji o wysokości daniny solidarnościowej oraz otrzymać zwrot nadpłaconej kwoty.
