Należy pobrać WHT przy wypłacie na rzecz pośrednika Należy pobrać WHT przy wypłacie na rzecz pośrednika

Wnioskodawca wskazał, że prowadzi działalność wydawniczą, w ramach której nabywa licencje uprawniające go do korzystania w określonym zakresie z autorskich praw majątkowych do utworów i na wyznaczonych polach eksploatacji. Licencje te nabywa od zagranicznych domów wydawniczych lub autorów, na podstawie odpowiednich umów zawieranych z tymi podmiotami, za pośrednictwem niezależnych polskich agencji literackich (pośredników), które z zasady posiadają w Polsce nieograniczony obowiązek podatkowy w podatku dochodowym od osób prawnych.

Agencje te występują w zawieranych umowach w charakterze niezależnych pośredników, natomiast właścicielami autorskich praw majątkowych do utworów, na które udzielana jest Spółce licencja, są zagraniczne domy wydawnicze lub autorzy, z którymi spółka zawiera umowy. Rola polskich pośredników polega przede wszystkim na uczestniczeniu przy zawieraniu umowy, pobieraniu od spółki należnych płatności (tj. należności licencyjnych), a następnie przekazywaniu ich do podmiotów uprawnionych (tj. autora albo zagranicznego domu wydawniczego), po odliczeniu wskazanej w umowie prowizji. Pośrednicy ci są również uprawnieni do wystawiania faktur/rachunków w imieniu i na rzecz nierezydentów. Agencje te pośredniczą więc pomiędzy zagranicznym domem wydawniczym lub autorem a wnioskodawcą, za co należna jest im prowizja od zagranicznego domu wydawniczego/autora. Zagraniczne domy wydawnicze i autorzy, z którymi spółka zawiera umowy na licencje nie posiadają siedziby lub miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczpospolitej - zatem nie są oni rezydentami podatkowymi w Polsce.

W ocenie podatnika w związku z tym, że zapłata kwoty przez spółkę następuje na polski rachunek bankowy polskiego pośrednika, to jest to transakcja, w której w sposób faktyczny biorą udział dwa polskie podmioty posiadające nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce.

Po dokonaniu wpłaty przez Wnioskodawcę na rachunek pośrednika, to pośrednik dokonuje wypłaty rzeczonej kwoty na rzecz zagranicznego domu wydawniczego lub autora. Ma to miejsce już zatem poza zakresem działalności wnioskodawcy.

W konsekwencji zdaniem wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym nie jest on zobowiązany do poboru podatku u źródła, ponieważ należność licencyjna opisana w stanie faktycznym wypłacana jest dla niezależnego polskiego pośrednika, posiadającego siedzibę na terytorium RP. Jednak, organ nie zgodził się z podatnikiem i zwrócił uwagę, że opodatkowaniu w Polsce podlegają przychody uzyskane przez podatników będących nierezydentami dla celów podatkowych w Polsce.

Organ podkreślił, że w doktrynie prawa podatkowego oraz w orzecznictwie sądów administracyjnych podkreśla się, że o zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów danej osoby prawnej decyduje definitywny charakter tego przysporzenia w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa tej osoby prawnej.

Oznacza to, że aby można było mówić o uzyskanym przez podatnika przychodzie, otrzymywane świadczenie musi mieć charakter definitywny, ostateczny oraz pewny w tym znaczeniu, że podatnik uzyskuje swobodę dysponowania określonym świadczeniem lub środkami pieniężnymi. Ponadto, organ zwrócił uwagę, że ustawodawca w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT posłużył się terminem „wypłat należności” nie zaś przekazywania należności, tym samym istotne jest w omawianej sytuacji to, kto wypłaca, płaci należności nie zaś, to kto dane należności przekazuje.

W ocenie Dyrektora KIS sama dyspozycja, zgodnie z którą wynagrodzenie – należność licencyjna jest przelewana na rachunek bankowy polskiego pośrednika - nie może wpływać na treść stosunku zobowiązaniowego o charakterze publicznoprawnym (zobowiązania podatkowego). Są to bowiem jedynie postanowienia regulujące sposób dokonywania płatności (techniczny sposób rozliczenia). Zatem, wbrew argumentom spółki polski pośrednik nie dokonuje wypłat należności licencyjnych (z praw autorskich lub praw pokrewnych, wskazanych w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT), pośrednik jest zobowiązany wyłącznie do przekazania tych należności.